แม่ตีเราเเบบนี้ถือเป็นเรื่องปกติไหม

สวัสดีค่ะ ตอนเกริ่นก่อนนะคะว่าเรากับเเม่เพิ่งอยู่ด้วยกันตอนเราอยู่ป.5 ตอนนี้เราอายุ17 เเล้วค่ะ แต่เรื่องที่เราจะมาเล่าในวันนี้คือเรื่องตั้งแต่ในสมัยเราาอยู่ป.5เลย คือตอนนั้นเราเพิ่งย้ายมาอยู่กับแม่ค่ะ ตอนเเรกๆก็ดี แต่พออยู่ไปนานๆเข้า เขาเริ่มทวีการตีเราบ่อยขึ้น เริ่มจากการตีด้วยไม้เเขวน จนเเขนเเตก เลือดซิบ ต่อด้วยการตีด้วยไม่กวาด ตีในที่นี้คือตีเเบบไม่มียั้งใดๆ เราทำได้เเค่พนมมือขอโทษ ในตอนนั้นเรารุ้ว่าเราผิดเเต่มันเป็นความผิดปกติที่เด็กๆปกติทั่วไปก้ต้องเคยมีผิดพลาดกันได้ แม่ไม่ได้ตีเฉยๆนะคะ ทั้งจิกหัวลากบ้างล่ะ ภาพตอนนั้นยังจำฝังใจเลยค่ะ ดึงหัวเเล้วลาก
ตีด้วยไม้ถูพื้นที่เป็นเหล็กจนงอ หักบ้างล่ะ ตีจนแขนซ้นบ้างล่ะ แต่เขาไม่พาเราไปโรงพยาบาลนะคะ หลอกเราว่ามันเเค่บวม ทั้งๆที่ตอนนั้น เราขยับเเขนไม่ได้เลยด้วยซ้ำ เราก้อือออไป ปล่อยผ่าน จนมีวันหนึ่ง เราโดนตีเพราะโอนตังผิด? อืม อันนี้เราผิดแต่เขาตีเราเหมือนเราไปฆ่าใครตาย ใช้ไม้ไผ่หนาๆฝาดจนเลือดออกถึงจะหยุด กลิ่นคาวเลือเรายังคงจำมันได้ดี ทรมานมาก ไหนจะตอนนั้นทั้งทีเราไม่ได้ทำอะไรเลย เราก้กลายเป็นคนผิดตลอด หาว่าถีบน้องผลักน้อง ทั้งที่มันกระโดดเอง งงมาก น้องลืมปิดน้ำ เราก็ผิดอีกบอกว่าเราไม่ปิดน้ำ โดนฟาดด้วยร่มจนตัวเเตก หาว่าบ้างล่ะ  เราไม่ไม่ได้โดนเเค่นี้ ไม่ว่าจะลืมบ้าง ซื้อของผิดไม่ใช่ตาที่เขาต้องการ เขาทั้งถีบทั้งตบเลย ฟาดจนเลือดไหล ทุบหัว
ยกเก้าอี้คอมขว้างใส่ เคยเอากระป่องสเปรย์ตีเราจนหัวแตก เลือดอาบตัว
เพราต้อนนั้นเขาทะเลาะกับผัวใหม่ เข้าในรถเห็นเรา นั่งก็ภามว่าเป็นอะไรแล้วก้ตี แต่ทุกอย่างมันยังไม่เท่า การบีบคอ ตอนนั้นเราเเค่ลืมปิดสวิตส์ปั๊มน้ำ เขาบีบคอเราจนเกือบขาดอากาศหายใจ  เราจำฝังใจ เเม้เขาจะทำเป็นลืมเเล้ว เราเกิดมาเพราะความผิดพลาดค่ะ ไม่มีใครต้องการ เเละตอนนี้เราเราเป็นโรคซึมเศร้าที่อยากฆ่าตัวตายในทุกๆวันเเต่ไม่มีใครรู้ ภายนอกดุปกติ แต่ภายในบอบช้ำมาก
ตอนนี้เราม.5แล้ว ก็ยังโดนตีอยู่  เเม่จะเหมือนดีก็ดีใจหาย ร้ายก็ร้ายจนสยอง
ให้เราได้ทุกอยาง ยกเว้นความอบอุ่น ดูถูกเราสาระพัด
พน.จะสอบ ก็เพิ่งโดนขุ่ถ้าทำอะไรไม่เข้าหูจะตีให้เลือดไหล5555
ขำกับชีวิต ขอบคุณที่ฟังจบ จริงๆมันมีอะไรมากกว่านี้ แต่เล่าย่อๆไปบางเรื่องก็
ไม่ได้เอามาเล่า🖤