สวัสดีค่ะ ปันหาของเรามีอยู่ว่า เราคบกับเเฟนเรามาหลายปี จนมาวันหนึ่งเค้าเริ่มคุยกับคนอื่นในในแบบเรียกกันสนิทสนมเหมือนคำที่เราเคยใช้เรียกกัน เราจับได้ เค้าเคยพยายามจะขอโอกาสแก้ตัว แต่ตอนนั้นเราใจแข็งและ ลองเปิดโอกาสคุยกับคนอื่นไปดูหนังไปกินข้าว เเละทุกวันเราต้องทะเลาะต้องมีปากเสียงกันยอมรับว่าไม่มีความสุขเลยค่ะแต่ใจเรายังรักเค้าพอวันที่เค้าขอเลิกจริงๆเราก็พยายามรั้งยื้อ... แต่สุดท้ายก็ไม่มีผลอะไรและเราก็ตัดสินใจเลิกกันเพราะเค้าบอกเราว่าเค้าไม่ได้รักเราแล้วเค้าไม่มีความสุขที่ได้อยู่กับเราเค้าเหนื่อยเบื่อท้อ เราเลยเริ่มยอมรับความจริง เเละตัดสินใจเลิกให้ แต่ในความคิดเรา เราเลยบอกเค้าไปว่าด้วยความที่เรายังผูกพันเลยคิดว่าเราคงจะลดฐานะให้เลือกแค่เพื่อนรึพี่น้องได้..... แต่ปันหาคือ เค้ายังอยู่บ้านเรานอนข้างๆกันและยังไม่ย้ายออกไปไหน เพราะยังหาที่อยู่ใหม่ไม่ได้ค่ะ.... เรารู้สึกอึดอัดมากที่ต้องอยู่กันแบบนี้ แต่เพราะ สงสารและยังผูกพันยังแอบมีความหวังว่าอาจจะเป็นเหมือนเดิมได้.... แต่ส่วนใหญ่เราพยายามทำใจและยอมรับความจริงมากกว่า เราอยากทราบว่าที่เค้ายังไม่ไปจากบ้านเรา มันมีแค่เหตุผลว่าไม่มีที่ไปอย่างเดียวหรอ ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วไม่มีความสุข เค้าน่าจะรีบออกไปเพราะเราก็ยอมเลิกให้เเล้ว แต่ทำไมเอาแต่พูดว่าไม่มีที่ไปขออยู่ไปก่อน เค้าไม่อึดอัดบ้างรึไง.......
เลิกกันไปกับคนที่เคยอยู่ด้วยกันมานาน แล้วมาบอกว่าไม่รักกันแล้วยอมเลิกให้ แต่เค้ายังอยู่ห้องเดียวกัน