สวัสดีค่ะนี่เป็นครั้งแรกที่มาเขียนเรื่องราวลงpantipอาจจะอ่านยากหน่อยนะคะเราพิมพ์ในมือถือคือเราคบแฟนมา7ปีซึ่งเค้าเรียนจบแล้วแต่เรายังเรียนอยู่(มหาวิทยาลัย)ห่างกัน2ปีแฟนเราไปทำงานไกลบ้านต้องไปอยู่หอพักคนเดียวช่วงนั้นเราคุยกันดีมากเพราะเค้าอยู่คนเดียวจึงโทรหาเราบ่อยคุยกันบ่อยแต่พอเค้าออกจากงานกลับมาอยู่บ้านเค้าค่อยๆเริ่มเปลี่ยนไปประมาณช่วงกลาง พ.ย. เค้าเริ่มไม่ค่อยตอบไม่ค่อยอยากคุยกับเราและเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเราจึงตัดสินใจคุยกับเค้าตรงๆว่าเกิดอะไรขึ้นเป็นอะไรสรุปเค้าบอกว่าเค้ารู้สึกไม่เหมือนเดิมกับเราแล้วแต่ยังรักยังเป็นห่วงอยู่แต่เค้าไม่ได้มีคนอื่นเราจึงตัดสินใจเลิกกันแต่เค้าบอกว่าเรายังคุยกันได้ไหมซึ่งเราก็ตอบว่าไม่ เราบล้อคเค้าหมดทุกทางเลิกติดต่อแต่แล้วเราก็ทนคิดถึงเค้าไม่ไหวจึงโทรไปหาได้คุยกับเค้าแล้วขอให้เค้าเปลี่ยนใจกลับมาคบกันใหม่ได้ไหมทำไมยังรักกันถึงต้องเลิกเค้าตอบมาว่าเค้ารู้สึกไม่เหมือนเดิมไม่อยากฝืนตัวเอง แต่เราทั้งยังรักเค้ายังอยากอยู่ด้วยตอนนี้เราเหมือนคนบ้าเลยไม่รู้จะทำยังไงชีวิต7ปีเรามีแต่เค้าจนมันกลืนชีวิตเราไปหมดแล้วไม่รู้ว่ากลับมาอยู่คนเดียวต้องทำยังไงแล้วตอนนี้เราเรียนอยู่ทุกๆวันตื่นมาไม่อยากไปเรียนไม่มีสมาธิเลยเราพยายามดึงสติแล้วแต่ก็ไม่ได้เรากลับไปจมกับเรื่องนี่อีกร้องไห้ทุกวันเราคิดถึงสมัยยังเรียนด้วยกันไปกินข้าวไปเที่ยว ทุกๆที่ที่มหาวิยาลัยมีแต่ความทรงจำของเรากับเค้าเรากินข้าวทั้งน้ำตาอาบน้ำทั้งน้ำตาเราทำใจไม่ได้เลย ไม่ว่าจะออกไปไหนก็เห็นภาพเค้ากับเราตอนอยู่ด้วยกันตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตแล้วอยากออกไปจากจุดนี้สักที เราทักหาเค้าทุกวันคิดว่าอย่างน้อยก็ขอคุยบ้างเค้าก็คุยกับเรานะคะเป็นแบบนี้มาอาทิตย์นึงแล้วเราตัดใจจากเค้าไม่ได้เลยเราไม่รู้ว่าเวลาเสียใจ ต้องการคนรับฟัง เวลามีความสุข เราจะยิ้มกับใครหัวเราะกับใครหรือร้องไห้กับใครเพราะแต่ก่อนเราอยู่กับเค้าแทบจะตลอดเวลาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปแล้ว เราควรทำอย่างไรต่อไปดีคะ😭
เลิกกับแฟนที่คบมา7ปี