ขอพูดสองเรื่องนะคะ ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันแต่แค่ตัดความรู้สึกตัวเองไม่ได้
1. ไม่อยากไปบ้านแฟน คือ
ไม่ใช่ที่บ้านของแฟนมีปัญหาอะไรนะคะ ที่บ้านเค้าก็ต้อนรับดีและเอ็นดูเรามากๆ แต่ด้วยความที่แฟนค่อนข้างติดบ้าน จากบ้านและที่ทำงานจังหวัดติดกัน ทำให้เสาร์อาทิตย์ค่อยข้างกลับบ่อยมากๆ แทบจะทุกเย็นวันศุกร์ก็จะกลับบ้านเค้าตลอด และเขาจะชอบให้เราไปด้วยแบบติดเรามากๆก็ว่าได้ ไม่ไปก็จะนอยๆ มีบางครั้งถ้าเราไม่กลับเขาก็จะไม่กลับ เราก็เกรงใจก็ต้องเออออด้วยตลอด มีบ้างครั้งเราก็จะโกหกว่าป่วย หรือมีนัดโน้นนี้ก็มี ที่เราไม่อยากไปบ้านเค้าเพราะเรากลัวคนที่บ้านและแถวๆบ้านเค้ามองไม่ดีที่ไปบ้านผู้ชายบ่อยๆ แต่ในความเป็นจริงเค้าก็เอ็นดูเราจริงๆตอนเราไม่กลับแม่นางก็ทักมาถามทำไมไม่กลับมาด้วยกัน คือเราคิดมากเองแหละที่กลัวเค้าว่าและมองไม่ดี และไปเราก็ไม่รู้จะทำอะไรมันว่าง ว่างมาก ซึ่งพอว่างแฟนกะน้องเค้าก็จะชอบชวนไปร้านกาแฟโน้นนี้ ซึ่งเราว่ามันสิ้นเปลือง กับการไปกินอะไรอาทิตย์ละพัน แล้วมันก็วนอยู่แบบนี้เดิมๆ ก็ไม่รู้จะพูดยังไง
2. ไม่อยากให้แฟนไปบ้าน คือ
ไม่ได้ปัญหาอะไรเช่นกันค่ะ แฟนเคยไปบ้าน 2-3 ครั้ง บ้านเราอยู่ต่างจังหวัดที่ค่อนข้างไกลจากที่มาทำงานเลยไม่ค่อยได้กลับ จะกลับทีก็ช่วงเทศกาล ซึ่งที่บ้านเราก็โอเคนะคะกับแฟน ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่บ้านเราค่อนข้างหัวโบราณเพราะเป็นบ้านคนอีสาน จะไม่ค่อยโอเคกับการเอาผู้ชายไปบ้านสักเท่าไหร่ แม่เราก็บอกว่าอยากให้แต่งงานเพราะมันจะได้ถูกต้อง จะไปจะมาก็จะได้ไม่มีใครว่าได้ (ตอนนี้เราอายุ 25) ซึ่งเรายังไม่อยากแต่งงาน คิดว่าอยากใช้ชีวิตที่ไม่ต้องยึดติดอะไรมากมาย อยากแต่งสักสามสิบ เราก็แอบน้อยใจที่บ้านนะว่าทำไมถึงแคร์คนอื่นมากกว่าในบ้าน กลัวคนนินทา โน้นนี้ ซึ่งเราก็เรียนจบแล้วมีงานทำแล้ว และเราก็พึ่งคบกับแฟนได้แค่ปีครึ่ง ยังไม่อยากรีบร้อนหรืออะไร เลยเป็นเหตุผลที่ไม่อยากเอาแฟนไปบ้าน แต่แฟนเราก็อยากไปเราก็ไม่รู้จะบอกแฟนยังไง
และปีใหม่ที่จะถึงนี้ตอนแรกก็ตกลงกันว่าหยุดยาว 9 วัน ไปทั้งบ้านเค้าและบ้านเรา แต่เราก็แอบเครียดและตัดความกังวลกับความรู้สึกตัวเองออกไม่ได้ 😫
ไม่อยากไปบ้านแฟน และไม่อยากให้แฟนมาบ้าน
1. ไม่อยากไปบ้านแฟน คือ
ไม่ใช่ที่บ้านของแฟนมีปัญหาอะไรนะคะ ที่บ้านเค้าก็ต้อนรับดีและเอ็นดูเรามากๆ แต่ด้วยความที่แฟนค่อนข้างติดบ้าน จากบ้านและที่ทำงานจังหวัดติดกัน ทำให้เสาร์อาทิตย์ค่อยข้างกลับบ่อยมากๆ แทบจะทุกเย็นวันศุกร์ก็จะกลับบ้านเค้าตลอด และเขาจะชอบให้เราไปด้วยแบบติดเรามากๆก็ว่าได้ ไม่ไปก็จะนอยๆ มีบางครั้งถ้าเราไม่กลับเขาก็จะไม่กลับ เราก็เกรงใจก็ต้องเออออด้วยตลอด มีบ้างครั้งเราก็จะโกหกว่าป่วย หรือมีนัดโน้นนี้ก็มี ที่เราไม่อยากไปบ้านเค้าเพราะเรากลัวคนที่บ้านและแถวๆบ้านเค้ามองไม่ดีที่ไปบ้านผู้ชายบ่อยๆ แต่ในความเป็นจริงเค้าก็เอ็นดูเราจริงๆตอนเราไม่กลับแม่นางก็ทักมาถามทำไมไม่กลับมาด้วยกัน คือเราคิดมากเองแหละที่กลัวเค้าว่าและมองไม่ดี และไปเราก็ไม่รู้จะทำอะไรมันว่าง ว่างมาก ซึ่งพอว่างแฟนกะน้องเค้าก็จะชอบชวนไปร้านกาแฟโน้นนี้ ซึ่งเราว่ามันสิ้นเปลือง กับการไปกินอะไรอาทิตย์ละพัน แล้วมันก็วนอยู่แบบนี้เดิมๆ ก็ไม่รู้จะพูดยังไง
2. ไม่อยากให้แฟนไปบ้าน คือ
ไม่ได้ปัญหาอะไรเช่นกันค่ะ แฟนเคยไปบ้าน 2-3 ครั้ง บ้านเราอยู่ต่างจังหวัดที่ค่อนข้างไกลจากที่มาทำงานเลยไม่ค่อยได้กลับ จะกลับทีก็ช่วงเทศกาล ซึ่งที่บ้านเราก็โอเคนะคะกับแฟน ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่บ้านเราค่อนข้างหัวโบราณเพราะเป็นบ้านคนอีสาน จะไม่ค่อยโอเคกับการเอาผู้ชายไปบ้านสักเท่าไหร่ แม่เราก็บอกว่าอยากให้แต่งงานเพราะมันจะได้ถูกต้อง จะไปจะมาก็จะได้ไม่มีใครว่าได้ (ตอนนี้เราอายุ 25) ซึ่งเรายังไม่อยากแต่งงาน คิดว่าอยากใช้ชีวิตที่ไม่ต้องยึดติดอะไรมากมาย อยากแต่งสักสามสิบ เราก็แอบน้อยใจที่บ้านนะว่าทำไมถึงแคร์คนอื่นมากกว่าในบ้าน กลัวคนนินทา โน้นนี้ ซึ่งเราก็เรียนจบแล้วมีงานทำแล้ว และเราก็พึ่งคบกับแฟนได้แค่ปีครึ่ง ยังไม่อยากรีบร้อนหรืออะไร เลยเป็นเหตุผลที่ไม่อยากเอาแฟนไปบ้าน แต่แฟนเราก็อยากไปเราก็ไม่รู้จะบอกแฟนยังไง
และปีใหม่ที่จะถึงนี้ตอนแรกก็ตกลงกันว่าหยุดยาว 9 วัน ไปทั้งบ้านเค้าและบ้านเรา แต่เราก็แอบเครียดและตัดความกังวลกับความรู้สึกตัวเองออกไม่ได้ 😫