จากหัวข้อเลยค่ะ น่าจะเมื่อประมาณ 3-4 ปีที่แล้ว เราไปอ่านนิยายเรื่องหนึ่งของธัลวลัยแล้วมันสนุกมากก็เลยอ่านจนจบ มันเป็นเรื่องแนวมาเฟียนะคะ เนื้อก็ประมาณว่า
นายเอกอยู่อาศัยกับญาติคนหนึ่ง(จำไม่ได้ว่าเป็นลุงหรืออา)ตามลำพังสองคน เพราะแม่กับพ่อประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่ บ้านของนายเอกเองก็ดูคับแคบ ญาติที่อยู่ด้วยก็ไปทำงานตกเย็นก็เมาหัวราน้ำแล้วทำร้ายนายเอกตลอด จนวันหนึ่ง ลุง(น่าจะลุงแหละ) บอกให้นายเอกไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะพาไปที่บริษัทหนึ่งที่มีพระเอกเป็นคนดูแล(แนวๆบริษัทปล่อยเงินกู้,มาเฟีย) คือระหว่างนายเอกคิดว่าลุงจะพาไปเที่ยวแต่พอถึงที่หมาย ลุงก็บอกกับพระเอกว่าตนเองเอาของแลกเปลี่ยนมาชำระหนี้ที่ติดค้างให้แล้ว แล้วนางก็บอกต่อว่า ร่างกายของเด็กคนนี้น่าจะพอเอาไปทำอะไรได้บ้าง คือตอนนั้นนายเอกรู้เลยว่าตนเองโดนนำมาขายชดใช้หนี้ที่ลุงเล่นการพนัน
พระเอกก็เหยียดหยามอิลุงประมาณว่าเอาญาติมาขายไรงี้ แล้วก็เหมือนจะโมโหบางอย่างก็เลยหยิบปืนจะยิงลุง นายเอกเห็นก็เขาไปห้าม บอกว่าเป็นญาติเพียงคนเดียวที่เหลือ พระเอกก็ถามแบบ ยังจะนับญาติกับมันอีกเหรอ มันเอาเธอมาขายใช้หนี้นะ นายเอกก็บอกว่า ในที่สุดตอนนี้ตนก็มีประโยชน์กับเขาบ้าง (ตลอดมาน้องจะโดนอิลุงด่าตลอดว่าไร้ประโยชน์เพราะว่าลุงต้องทำงานหาตังค์ให้เอาไปซื้อข้าวตลอด--ที่จริงน้องแทบจะกินข้าววันละมือด้วยซ้ำ งานบ้านก็ดูแลคนเดียว โรงเรียนก็ไม่ได้ไปเพราะลุงไม่มีเงินจ่าย ปล.เงินประกันของพ่อแม่ก็โดนอิลุงใช้หมดตั้งแต่ปีแรกๆ) ถึงจะต้องถูกขายก็ตาม พระเอกได้ยินอย่างนั้นก็บอกว่าจะรับข้อเสนอของอิลุงเขียนเช็คโยนให้ก่อนจะขู่ว่าอย่ามาให้เห็นหน้าอีกแล้วพาน้องไปซื้อเสือผ้า ให้พ่อบ้านสอนงานรับใช้ให้ ส่งเรียนโรงเรียนดีๆ คือน้องเองก็แบบ ตั้งใจเรียนเพื่อ
อิป๋ามาก(ของอนุญาตแทนพระเอกว่าอิป๋านะคะ) คือยอมทำทุกอย่างเพื่ออิป๋าแบบสุดๆ (ไทป์หมาน้อยผู้ซื่อสัตย์) อิป๋าก็เหมือนไม่ค่อยสนใจความรู้สึกน้องเท่าไหร่เพราะแบบมั่นหน้ามากว่ายังไงน้องก็รัก แล้วดัน
โง่มากด้วย แบบ... ความรักที่นายเอกมีให้มันไม่ใช่แบบที่ฉันต้องการ(คือเหมือนมันไม่ต้องออกแรงออกกำลังอะไรมากก็ได้มาแล้วอ่ะนะ) เลยไปหาคนใหม่(ขอเรียกว่าน้องแมวนะคะ) เพราะว่าน้องแมวคนนี้ต้องพยายาม
จีบ อยู่นานมากก็ยังไม่ยอมรับรักของอิป๋า อิป๋าเลยคิดว่านี่อาจจะเป็นรักแท้ก็ได้ (โอ๊ยยย โง่จริง!!!) (คือจำได้เลยว่าตอนนั้นอ่านแล้วโกรธอิป๋ามากกกก) คือพาไปเที่ยวด้วยอะไรด้วยแต่กับนายเอกไม่เคยทำอย่างนั้น ปล่อยให้น้องเฝ้าบ้าน น้องก็เฝ้าบ้านรออิป๋าทำงานบ้านทำอาหารรออิป๋าตลอด(โคตรจะศรีภรรยา)แต่อิป๋าก็ไม่เคยกลับมาทานข้าวด้วยกันซักครั้ง ปล่อยน้องนอนร้องไห้ทุกคืน จนวันหนึงจู่ๆอิป๋าก็พาน้องแมวมาที่บ้าน บอกด้วยว่าจะตบแต่งเป็นเมียหลวง คือแบบ..จุดนั้นนายเอกเราก็เหมือนใจสลายอ่ะ อยู่มาก่อนแต่อิป๋าไม่สนใจเพราะคิดว่าเป็นของตายจะทำไงก็ได้ (คือระหว่างนี้มีอยู่ช่วงหนึ่งเกิดอะไรขึ้นไม่รู้เหมือนจะทะเลาะกันใหญ่โต) น้องก็เลยตัดสินใจบอกอิป๋าว่าจะไปเป็นโฮสต์ทำงานใช้หนี้ ตอนแรกอิป๋าไม่ยอม แต่พอน้องยืนยันก็ดูถูกว่าไปไม่รอดหรอก เดี๋ยวก็กลับมาหาตัวเองอยู่ดี(อิคนมั่นหน้า-*-) แต่เพราะน้องเก่งเลยทำงานแล้วขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของคลับนั้น อิป๋าไม่ยอมพยายามจะเอาน้องออกมา(เหงาแล้วล่ะซิ) แต่น้องงอนไม่หายไง อิป๋าก็เลยเปลี่ยนวิธีเป็นมานั้งดูน้องทุกวันแบบไม่พูดอะไร ตกเย็นก็กลับบ้าน ทำอย่างนั้นอยู่เป็นเดือน (โอเค ยอมรับว่าอิป๋าตอนนี้ที่สงสารมาก) และคือน้องทำงานใช้หนี้เกือบหมด อิป๋าก็มาขอร้องแบบ อย่าไปเลยนะ อะไรประมาณนี้ น้องก็ใจอ่อนละบอกว่าครั้งนี้คุณต้องรักษาใจผมให้ดีๆนะครับ (น้องน่าจะปล่อยอิป๋าให้ทรมาณต่ออีกหน่อย ชิส์) เนื้อเรื่องหลังจากนี้จำไม่ค่อยได้ค่ะ จำได้แค่ว่ามีถูกยิงด้วย---เนื้อเรื่องคราวๆก็ประมาณนี้ค่ะ
เบาะแสที่ 2 จำได้ว่าเวลาอ่านจบตอนจะมีสารจากนักเขียนเขียนไว้ใช่ไหมคะ และคือไรท์เตอร์จะบอกตลอกว่าต้องไปเจาะเลือดบ้าง ต้องนอนโรงพยาบาลบ้าง แต่เขาจะอัปนิยายตลอดค่ะ คือถึงบางทีจะไม่ได้อัปเพราะต้องไปหาหมอ วันถัดไปไรท์ก็จะกลับมาลงทันทีเลยค่ะ
เบาะแสที่ 3 คาดเดาว่าเนื่อเรื่องน่าจะมีประมาณ 30-70กว่าตอนค่ะ เพราะตอนนั้นมีตีพิมพ์เป็นเล่มต้วย(แต่น่าจะไม่สังกัดว่าเป็นของสำนักพิมพ์อะไร)
เบาะแสที่ 4 เหมือนว่าในชื่อจะมีคำว่า บ่วง ด้วย (โคตรจะเป็นเบาะแสจริงๆ--)
ทั้งนี้ทั้งนั้น เพราะเป็นนิยายเล่มโปรดที่สมัยก่อนไม่มีโอกาสได้ซื้อเก็บไว้ ก็เลยค่อนข้างที่จะเสียดายไม่น้อย พี่ๆคนไหนพอจะรู้จักก็อยากให้ช่วยกันแชร์ ช่วยกันบอกเล่าให้ฟัง จะเป็นพระคุณอย่างยิ่งเลยค่ะ
ปล.ขอขอบคุณที่สละเวลาอ่านมาจถึงงตอนนี้นะคะ ต้องการความช่วยเหลือจริงๆค่ะ
ตามหานิยายเรื่องหนึ่งค่ะ ค้างคาใจมากอยากกลับไปอ่านอีกแต่จำชื่อไม่ได้(นิยายวายนะคะ)
นายเอกอยู่อาศัยกับญาติคนหนึ่ง(จำไม่ได้ว่าเป็นลุงหรืออา)ตามลำพังสองคน เพราะแม่กับพ่อประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่ บ้านของนายเอกเองก็ดูคับแคบ ญาติที่อยู่ด้วยก็ไปทำงานตกเย็นก็เมาหัวราน้ำแล้วทำร้ายนายเอกตลอด จนวันหนึ่ง ลุง(น่าจะลุงแหละ) บอกให้นายเอกไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะพาไปที่บริษัทหนึ่งที่มีพระเอกเป็นคนดูแล(แนวๆบริษัทปล่อยเงินกู้,มาเฟีย) คือระหว่างนายเอกคิดว่าลุงจะพาไปเที่ยวแต่พอถึงที่หมาย ลุงก็บอกกับพระเอกว่าตนเองเอาของแลกเปลี่ยนมาชำระหนี้ที่ติดค้างให้แล้ว แล้วนางก็บอกต่อว่า ร่างกายของเด็กคนนี้น่าจะพอเอาไปทำอะไรได้บ้าง คือตอนนั้นนายเอกรู้เลยว่าตนเองโดนนำมาขายชดใช้หนี้ที่ลุงเล่นการพนัน
พระเอกก็เหยียดหยามอิลุงประมาณว่าเอาญาติมาขายไรงี้ แล้วก็เหมือนจะโมโหบางอย่างก็เลยหยิบปืนจะยิงลุง นายเอกเห็นก็เขาไปห้าม บอกว่าเป็นญาติเพียงคนเดียวที่เหลือ พระเอกก็ถามแบบ ยังจะนับญาติกับมันอีกเหรอ มันเอาเธอมาขายใช้หนี้นะ นายเอกก็บอกว่า ในที่สุดตอนนี้ตนก็มีประโยชน์กับเขาบ้าง (ตลอดมาน้องจะโดนอิลุงด่าตลอดว่าไร้ประโยชน์เพราะว่าลุงต้องทำงานหาตังค์ให้เอาไปซื้อข้าวตลอด--ที่จริงน้องแทบจะกินข้าววันละมือด้วยซ้ำ งานบ้านก็ดูแลคนเดียว โรงเรียนก็ไม่ได้ไปเพราะลุงไม่มีเงินจ่าย ปล.เงินประกันของพ่อแม่ก็โดนอิลุงใช้หมดตั้งแต่ปีแรกๆ) ถึงจะต้องถูกขายก็ตาม พระเอกได้ยินอย่างนั้นก็บอกว่าจะรับข้อเสนอของอิลุงเขียนเช็คโยนให้ก่อนจะขู่ว่าอย่ามาให้เห็นหน้าอีกแล้วพาน้องไปซื้อเสือผ้า ให้พ่อบ้านสอนงานรับใช้ให้ ส่งเรียนโรงเรียนดีๆ คือน้องเองก็แบบ ตั้งใจเรียนเพื่ออิป๋ามาก(ของอนุญาตแทนพระเอกว่าอิป๋านะคะ) คือยอมทำทุกอย่างเพื่ออิป๋าแบบสุดๆ (ไทป์หมาน้อยผู้ซื่อสัตย์) อิป๋าก็เหมือนไม่ค่อยสนใจความรู้สึกน้องเท่าไหร่เพราะแบบมั่นหน้ามากว่ายังไงน้องก็รัก แล้วดันโง่มากด้วย แบบ... ความรักที่นายเอกมีให้มันไม่ใช่แบบที่ฉันต้องการ(คือเหมือนมันไม่ต้องออกแรงออกกำลังอะไรมากก็ได้มาแล้วอ่ะนะ) เลยไปหาคนใหม่(ขอเรียกว่าน้องแมวนะคะ) เพราะว่าน้องแมวคนนี้ต้องพยายามจีบ อยู่นานมากก็ยังไม่ยอมรับรักของอิป๋า อิป๋าเลยคิดว่านี่อาจจะเป็นรักแท้ก็ได้ (โอ๊ยยย โง่จริง!!!) (คือจำได้เลยว่าตอนนั้นอ่านแล้วโกรธอิป๋ามากกกก) คือพาไปเที่ยวด้วยอะไรด้วยแต่กับนายเอกไม่เคยทำอย่างนั้น ปล่อยให้น้องเฝ้าบ้าน น้องก็เฝ้าบ้านรออิป๋าทำงานบ้านทำอาหารรออิป๋าตลอด(โคตรจะศรีภรรยา)แต่อิป๋าก็ไม่เคยกลับมาทานข้าวด้วยกันซักครั้ง ปล่อยน้องนอนร้องไห้ทุกคืน จนวันหนึงจู่ๆอิป๋าก็พาน้องแมวมาที่บ้าน บอกด้วยว่าจะตบแต่งเป็นเมียหลวง คือแบบ..จุดนั้นนายเอกเราก็เหมือนใจสลายอ่ะ อยู่มาก่อนแต่อิป๋าไม่สนใจเพราะคิดว่าเป็นของตายจะทำไงก็ได้ (คือระหว่างนี้มีอยู่ช่วงหนึ่งเกิดอะไรขึ้นไม่รู้เหมือนจะทะเลาะกันใหญ่โต) น้องก็เลยตัดสินใจบอกอิป๋าว่าจะไปเป็นโฮสต์ทำงานใช้หนี้ ตอนแรกอิป๋าไม่ยอม แต่พอน้องยืนยันก็ดูถูกว่าไปไม่รอดหรอก เดี๋ยวก็กลับมาหาตัวเองอยู่ดี(อิคนมั่นหน้า-*-) แต่เพราะน้องเก่งเลยทำงานแล้วขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของคลับนั้น อิป๋าไม่ยอมพยายามจะเอาน้องออกมา(เหงาแล้วล่ะซิ) แต่น้องงอนไม่หายไง อิป๋าก็เลยเปลี่ยนวิธีเป็นมานั้งดูน้องทุกวันแบบไม่พูดอะไร ตกเย็นก็กลับบ้าน ทำอย่างนั้นอยู่เป็นเดือน (โอเค ยอมรับว่าอิป๋าตอนนี้ที่สงสารมาก) และคือน้องทำงานใช้หนี้เกือบหมด อิป๋าก็มาขอร้องแบบ อย่าไปเลยนะ อะไรประมาณนี้ น้องก็ใจอ่อนละบอกว่าครั้งนี้คุณต้องรักษาใจผมให้ดีๆนะครับ (น้องน่าจะปล่อยอิป๋าให้ทรมาณต่ออีกหน่อย ชิส์) เนื้อเรื่องหลังจากนี้จำไม่ค่อยได้ค่ะ จำได้แค่ว่ามีถูกยิงด้วย---เนื้อเรื่องคราวๆก็ประมาณนี้ค่ะ
เบาะแสที่ 2 จำได้ว่าเวลาอ่านจบตอนจะมีสารจากนักเขียนเขียนไว้ใช่ไหมคะ และคือไรท์เตอร์จะบอกตลอกว่าต้องไปเจาะเลือดบ้าง ต้องนอนโรงพยาบาลบ้าง แต่เขาจะอัปนิยายตลอดค่ะ คือถึงบางทีจะไม่ได้อัปเพราะต้องไปหาหมอ วันถัดไปไรท์ก็จะกลับมาลงทันทีเลยค่ะ
เบาะแสที่ 3 คาดเดาว่าเนื่อเรื่องน่าจะมีประมาณ 30-70กว่าตอนค่ะ เพราะตอนนั้นมีตีพิมพ์เป็นเล่มต้วย(แต่น่าจะไม่สังกัดว่าเป็นของสำนักพิมพ์อะไร)
เบาะแสที่ 4 เหมือนว่าในชื่อจะมีคำว่า บ่วง ด้วย (โคตรจะเป็นเบาะแสจริงๆ--)
ทั้งนี้ทั้งนั้น เพราะเป็นนิยายเล่มโปรดที่สมัยก่อนไม่มีโอกาสได้ซื้อเก็บไว้ ก็เลยค่อนข้างที่จะเสียดายไม่น้อย พี่ๆคนไหนพอจะรู้จักก็อยากให้ช่วยกันแชร์ ช่วยกันบอกเล่าให้ฟัง จะเป็นพระคุณอย่างยิ่งเลยค่ะ
ปล.ขอขอบคุณที่สละเวลาอ่านมาจถึงงตอนนี้นะคะ ต้องการความช่วยเหลือจริงๆค่ะ