ก่อนแรกต้องบอกว่าเราเคยทำงานประจำมาตก 10 ปีแล้ว เคยทำงานเป็นกราฟฟินไซน์, web design, online marketing แล้วก็ออกมาจากงานตก 3 ปีล่ะ มาขายของออนไลน์ได้เกือบปี ช่วงนั้นขายดีมาก พอช่วงหลังคนก็เริ่มทำกันเยอะ การแข่งขันสุงขึ้น เราก็เลยหันมาเปิดร้านทำเล็บควบคู่กันไปด้วย ก่อนหน้าที่จะมาเปิด ก็ไปเรียนทำเล็บมานะคะ ไม่ต่ำกว่า 3 ที่ เพราะเป็นคนอยากรู้ก็ลงเรียนไปเรื่อยๆเหมือนกัน ร้านเล็กๆแถวบ้าน จนวันนี้ ก็เปิดมาได้ 2 ปีล่ะ มีลูกน้อง 3 คน รวมเรา เป็น 4 คน
ประเด็นคือ ลูกน้องคนนี้เค้าอายุประมาณ 20 ปีได้ ใช้ชื่อว่า มดแล้วกัน ส่วนเรา 36 เราเคยคุยเล่นๆกันประมาณว่า น้องของมดไม่ค่อยสนใจเรื่องเรียนอายุ 15-16 ปีได้ มดเองก็ไม่รู้จะทำยังไง ส่วนตัวมดเอง เราไม่รุ้ว่าจบแค่ม.ต้น หรือม.ปลาย เพราะเราก็ไม่เคยถาม เราก็เลยแนะนำไปว่า.... "ถ้าไม่อยากเรียนก็ลองดูว่าน้องสนใจเรื่องอะไรมากที่สุด ก็ไปเอาดีทางนั้นจะดีกว่า แต่ถ้ามีโอกาสเรียนก็ดีว่าไม่เรียน สมัยนี้ ยังไงก็ต้องเรียนจบสูงไว้ก่อน ก็ยังดี พี่เรียนจบมาได้เกรดทุกเกรด เว้นเกรดA (เก่งมาก - -" แต่ก็ภูมิใจที่ได้รับปริญญากับสมเด็จพระเทพฯ) " แล้วน้องเค้าก็พูดขึ้นมาว่า และสุดท้ายก็มาเปิดร้านทำเล็บ......
คำพูดแค่นี้มันก็แทงใจเรานะ เหมือนว่า จบปริญญา สุดท้ายก็มาเปิดร้านเล็บ...เราก็เงียบไปเลยนะ ก็พูดไม่ออกนะ...แอบน้ำตาตกใน....อาชีพนี้ยอมรับใครๆก็ทำได้ (ถ้าใจรัก) ....น้องมดเมื่อก่อนแฟนเขาก็เคยเปิดร้านเป็นเจ้าของร้านกันมาก่อนเหมือนกัน แล้วก็เซ้งไป ไม่บอกแล้วกันว่าเคยทำอะไร แต่ก็รายได้ดีเหมือนกันนี่แหละ....
****อยากถามหน่อย ว่าอาชีพนี้ทุกคนมองกันยังไง มันดูไม่มีค่า ไม่มีราคาหรอ ถ้าเป็นเพื่อนๆ จะตอบน้องมดว่ายังไง ถ้าเจอแบบแรา....
เราก็ไม่ได้โกรธน้องเค้านะ แต่แค่หยุดคิดเฉยๆ....กับคำถามนี้....แต่ก็ไม่ได้ทำให้บั่นทอนจิตใจเท่าไหร่ มันกลับเป็นแรงผลักดัน ให้เราอยากพัฒนาตัวเอง ให้นำหน้ากว่าคนอื่น 1 ก้าว!!
....แต่บอกเลยว่า อาชีพนี้ตอนนี้การแข่งขันสูงมาก ทุกอย่างอยู่ที่ความสามารถ และการตลาด ทุกวันนี้เราก็ใช้ความรู้ ประสบการณ์ที่เคยทำงานมา เป็น online marketing มาใช้ ไม่ว่าจะทาง social media หรือใน google search engine ก็ค่อนข้างไปด้วยดี ก็พัฒนาตัวเองเรื่อยๆ พัฒนาสมองตามเทคโนโลยี ก็ไม่ใช่นั่งทำเล็บไปวันๆ
อยากฝากทุกอาชีพ ไม่ว่าจะทำอะไร ต้องตั้งใจ และทำให้ดีที่สุด อย่าตามคนอื่น..เห็นว่าเขาทำได้ดี รายได้ดีก็เลยทำตามเขา อยากรวยเหมือนเขา อยากมีเหมือนเขา เราต้องรู้ ว่าตัวเราชอบอะไร ถนัดอะไร....ฝันอะไรไว้ .... ก็ทำตามใจตัวเองเถอะ แล้วทุกอย่างจะออกมาได้ดี...
....คนที่ทำงานประจำอยู่ก็ค่อยๆคิด ค่อยค้นหาตัวเอง ซักวันก็ต้องประสบควาสำเร็จอย่างที่ตั้งใจไว้....แล้วจะรู้ว่า ความสุขในการทำงาน มันมีอยู่จริง...ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน
คิดยังไง?จบปริญญาตรีแล้วมาเปิดร้านเล็บ
ประเด็นคือ ลูกน้องคนนี้เค้าอายุประมาณ 20 ปีได้ ใช้ชื่อว่า มดแล้วกัน ส่วนเรา 36 เราเคยคุยเล่นๆกันประมาณว่า น้องของมดไม่ค่อยสนใจเรื่องเรียนอายุ 15-16 ปีได้ มดเองก็ไม่รู้จะทำยังไง ส่วนตัวมดเอง เราไม่รุ้ว่าจบแค่ม.ต้น หรือม.ปลาย เพราะเราก็ไม่เคยถาม เราก็เลยแนะนำไปว่า.... "ถ้าไม่อยากเรียนก็ลองดูว่าน้องสนใจเรื่องอะไรมากที่สุด ก็ไปเอาดีทางนั้นจะดีกว่า แต่ถ้ามีโอกาสเรียนก็ดีว่าไม่เรียน สมัยนี้ ยังไงก็ต้องเรียนจบสูงไว้ก่อน ก็ยังดี พี่เรียนจบมาได้เกรดทุกเกรด เว้นเกรดA (เก่งมาก - -" แต่ก็ภูมิใจที่ได้รับปริญญากับสมเด็จพระเทพฯ) " แล้วน้องเค้าก็พูดขึ้นมาว่า และสุดท้ายก็มาเปิดร้านทำเล็บ......
คำพูดแค่นี้มันก็แทงใจเรานะ เหมือนว่า จบปริญญา สุดท้ายก็มาเปิดร้านเล็บ...เราก็เงียบไปเลยนะ ก็พูดไม่ออกนะ...แอบน้ำตาตกใน....อาชีพนี้ยอมรับใครๆก็ทำได้ (ถ้าใจรัก) ....น้องมดเมื่อก่อนแฟนเขาก็เคยเปิดร้านเป็นเจ้าของร้านกันมาก่อนเหมือนกัน แล้วก็เซ้งไป ไม่บอกแล้วกันว่าเคยทำอะไร แต่ก็รายได้ดีเหมือนกันนี่แหละ....
****อยากถามหน่อย ว่าอาชีพนี้ทุกคนมองกันยังไง มันดูไม่มีค่า ไม่มีราคาหรอ ถ้าเป็นเพื่อนๆ จะตอบน้องมดว่ายังไง ถ้าเจอแบบแรา....
เราก็ไม่ได้โกรธน้องเค้านะ แต่แค่หยุดคิดเฉยๆ....กับคำถามนี้....แต่ก็ไม่ได้ทำให้บั่นทอนจิตใจเท่าไหร่ มันกลับเป็นแรงผลักดัน ให้เราอยากพัฒนาตัวเอง ให้นำหน้ากว่าคนอื่น 1 ก้าว!!
....แต่บอกเลยว่า อาชีพนี้ตอนนี้การแข่งขันสูงมาก ทุกอย่างอยู่ที่ความสามารถ และการตลาด ทุกวันนี้เราก็ใช้ความรู้ ประสบการณ์ที่เคยทำงานมา เป็น online marketing มาใช้ ไม่ว่าจะทาง social media หรือใน google search engine ก็ค่อนข้างไปด้วยดี ก็พัฒนาตัวเองเรื่อยๆ พัฒนาสมองตามเทคโนโลยี ก็ไม่ใช่นั่งทำเล็บไปวันๆ
อยากฝากทุกอาชีพ ไม่ว่าจะทำอะไร ต้องตั้งใจ และทำให้ดีที่สุด อย่าตามคนอื่น..เห็นว่าเขาทำได้ดี รายได้ดีก็เลยทำตามเขา อยากรวยเหมือนเขา อยากมีเหมือนเขา เราต้องรู้ ว่าตัวเราชอบอะไร ถนัดอะไร....ฝันอะไรไว้ .... ก็ทำตามใจตัวเองเถอะ แล้วทุกอย่างจะออกมาได้ดี...
....คนที่ทำงานประจำอยู่ก็ค่อยๆคิด ค่อยค้นหาตัวเอง ซักวันก็ต้องประสบควาสำเร็จอย่างที่ตั้งใจไว้....แล้วจะรู้ว่า ความสุขในการทำงาน มันมีอยู่จริง...ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน