สวัสดีครับ วันนี้ผมไปกินก๋วยเตี๋ยวแถวบ้านมา เป็นร้านป้าน้อยครับ ร้านป้าน้อยเป็นด๋วยเตี่ยวที่ผมกินสมัยเด็ก เด็กในที่นี้เท่าที่จำความได้คือประถมเลยแหละครับ เพราะสมัยนั้นร้านก๋วยเตี๋ยวมีน้อยมาก ถ้าถามว่าไม่ได้กินนานขนาดไหน ผมว่าเกือบๆ 10-20 ปีอะครับ ถ้าผมไม่เจอเขา ผมคงไม่ได้เดินผ่านแถวนั้นไปกินเลย ปกติผมแถบไม่เดินผ่านแถวนั้นแล้ว

คราวนี้เมื่อหลายอาทิตย์ก่อนผมไปเจอป้าแกเขา เห็นเขาซื้อของในตลาดก็เลยถามว่า 

ผม : "ป้าน้อยมาซื้อของเหรอครับ"
ป้าน้อย : "ซื้อมาของมาทำก๋วยเตี๋ยว"
ผม : "อ้าว นี้ป้าน้อยยังขายอยู่เหรอครับ"
ป้าน้อย : "ใช่แล้ว ป้าน้อยยังขายอยู่นะ มากินสิ"

ผมตกใจมาก คือผมนึกว่าป้าแกเลิกขายไปแล้ว คือผมก็ไม่ได้นึกถึงแหละ ร้านป้าน้อยนี้อยู่ใกล้ๆครับเดินประมาณ 70-80 ก้าวก็ถึงหละ วันนี้ไม่รู้กินไร ก็เลยนึกได้ ไปกินร้านป้าน้อยอีกรอบดีกว่า 

ร้านก็ยังเหมือนเดิมเป๊ะๆเลย เป็นยังไงก็เป็นยังงั้นครับ เหมือนเดิมจริงๆ 5555 ภาพจำนี้ขึ้นมาในหัวเลย  อันนี้รูปในร้าน + ป้าน้อยครับ ที่ยังคลาสิคคือ บ้านป้าน้อยแกยังขายขวดน้ำมันเครื่องด้วย 



และจุดเด่นของร้านนี้ที่ยังคงอยู่หรือคลาสิคอีก 2 อย่างคือ ยังใช้ถ่านในการต้มหม้อครับ แต่พวกเมนูผัดอื่นๆแกก็ยังใช้เต้าแก๊สนะ อีกอย่างคือแก้วน้ำครับ 5555 แก้วน้ำนี้แกยังไม่เปลี่ยนเลย เหมือนแก้วกินเหล้าอะครับ



เอาหละพูดถึงร้านไปแล้ว มาดูหน้าตากัน อย่าคาดหวังเยอะครับ 5555 หน้าตาก๋วยเตี๋ยวก็ธรรมดาทั่วไปเลยครับ รสชาติผมจำไม่ได้ว่าเหมือนสมัยเด็กไหม แต่หน้าตาเหมือนเดิมแน่นอน แบบนี้เลย ผมสั่ง 2 อย่างครับ เส้นหมี่ขาวน้ำ กับ ผัดไทย



ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านครับ