[BR] Honda Wave 125i ย้อนวันวานพาพ่อเที่ยว! ตะลุยกินเที่ยวเมืองนนท์

เมื่อไม่นานมานี้ผมได้มีโอกาสไปถอยรถมอเตอร์ไซต์คันใหม่มา มองไว้นานแล้วล่ะว่าจะถอยเจ้า New Honda Wave125i ที่มาใหม่ สีทูโทน รถสีหนึ่งเบาะสีหนึ่งตัดกันสวย แปลกตาดี ทำให้ผมถึงกับสะดุดกับลูกเล่นสีใหม่ที่มากับรถมอเตอร์ไซต์คันนี้ นี่ไม่รวมกับลวดลายกราฟิกสีโครมสวยชัด ใช่หยอกกับใครที่ไหน ที่ชอบอีกอย่าง คือ logo Wave อันใหม่สวยดี เป็นตัวอักษรนูนสีโครมเมียม เรียบหรู ดูแพง ถูกใจกับความพิถีพิถันทุกรายละเอียด ช่างเหมาะสมกับสโลแกนของเค้าที่ว่าโดดเด่นสมค่าแห่งผู้นำ เป็นต้นแบบของผู้นำรถครอบครัวจริงๆครับ
เหตุผลที่เลือกและยังคงมั่นใจที่จะเลือกรถฮอนด้ามาใช้แทนคันเก่าเจ้า Wave110i ที่อายุอานามก็ทะลุ10 กว่าปีไปแล้ว พ่อก็ดื้อไม่ยอมเปลี่ยนสักที ด้วยเหตุผลที่ว่า "มันยังไม่พัง" Honda ตระกูล Wave นี่ก็ทนเหลือเกินไม่ยอมพังสักที ไม่ว่าจะจมน้ำตอนน้ำท่วมปี 54 น้ำมันเครื่องขาดลูกสูบติด ซ่อมนิดๆ หน่อยๆ ก็ยังกลับมาใช้ได้อีก นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ไว้ใจในแบรนด์ Honda ไม่ว่าจะเป็น

รถเก๋งที่ใช้ในบ้าน Honda civic ปี 96 อายุรถก็ทะลุ 23 ปีไปแล้ว

ลูกรักของพ่อ Honda wave110 ที่อัดแน่นไปด้วยความทรงจำในวัยเด็ก พ่อพาไปเที่ยว ไปโรงเรียน รถที่พ่อใช้ฝึกขับรถมอเตอร์ไซค์ครั้งแรกให้ผม อบอวลไปด้วยความทรงจำมากมาย มาถึงตอนที่ผมตัดสินใจซื้อเจ้าน้องเล็กเข้าบ้าน จึงไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะตัดสินใจซื้อเจ้า Honda Wave 125i เจนเนอเรชั่นใหม่ล่าสุดของตระกูล Honda Wave

บ้านนี้ Honda ทั้งบ้าน
เมื่อเราโตขึ้นมาถึงวัยทำงาน ต่างคนก็ต่างมีภารกิจของแต่ละคน ทำให้ภาพนั้นมันก็เริ่มเลือนรางหายไป
วันนี้ก็เลยตัดสินใจเดินเข้าไปหาคุณพ่อ และคุยกับคุณพ่อว่า

ผม: "พ่อ วันพ่อมีไปไหนปะ ไปเที่ยวกัน"
พ่อ: (ทำหน้างงๆ) "ไม่ได้ไปไหนนะ ทำไมมีอะไรหรือเปล่า"
ผม: ไปเที่ยวกัน เราไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานแล้วนะ
พ่อ: ก็เอาสิ ไปไหนดีล่ะ
ผม: ……..

เมื่อคุณพ่อบอกว่า “ว่าง” ความทรงจำในวัยเด็กก็หลั่งไหลมาเลยทีเดียว หยุดวันพ่อปีนี้พาพ่อไปเที่ยวไหนดี เอาแบบวันวานยังหวานอยู่ดีไหม ย้อนเส้นทางที่พ่อเคยพาเราไปเที่ยวเมื่อวัยเด็กดีกว่า
และแล้วทริปนี้ก็เริ่มต้นขึ้น จัดมาเพื่อย้อนความหลังสองพ่อลูกและต้อนรับสมาชิกใหม่เข้าบ้านไปในตัวเลยแล้วกัน อีกทั้งยังได้ Test รถใหม่และ run in ไปด้วยเลยในตัว

พ่อผมท่านเป็นคนที่ขยัน และตั้งใจทำงานมาตลอด เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ลูกๆรักและเคารพ วันนี้ผมดีใจมากๆที่จะได้พาพ่อออกตะลอนเที่ยวอีกครั้ง เป็นการตอบแทนความรักเล็กๆน้อยๆที่ผมมีให้แก่พ่อ

จุดเช็คอินในทริปนี้
วัดชมภูเวก - วัดลับย่านสนามบินน้ำ อายุอานามกว่า 350 ปี
เกาะเกร็ด - สถานที่ท่องเที่ยวของนนทบุรี แต่คนนนทบุรีเองแทบจะไม่ได้ไปกัน
วัดเล่งเน่ยยี่ 2 - ขอแวะแก้ชงหน่อยนะ

ถ้าพร้อมแล้ว เริ่มเดินทางกันดีกว่า

---

Check in 1 : วัดชมภูเวก

ในทริปนี้เราจะเดินทางกันด้วยรถเก๋งแบบปกติก็ดูจะใช้เรื่อง เพราะนี่มันคือวันหยุดที่ทุกคนออกไปเที่ยว
เพื่อความคล่องตัวและรำลึกถึงความทรงจำในวัยเด็กทริปนี้จึงเลือกการเดินทางด้วยเจ้า New​ Honda Wave125i
ซึ่งก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ เริ่มสถานที่แรกที่เราเดินทางกันไปต้องผ่านเส้นสนามบินน้ำ รถติดโคตรๆๆๆ ตั้งแต่สะพานพระนั่งเกล้าไปตลอดเส้นสนามบินน้ำ ถ้าใช้รถคันอื่นคงใช้เวลานานแน่ๆ แต่ในครั้งนี้เราเลือกเจ้า​ Honda Wave125i มาใช้ในการเดินทาง ด้วยขนาดกะทัดรัดและคล่องตัว รูปทรงเพรียว ปราดเปรียวทำให้การเดินทางของเราสองพ่อลูกไม่ได้ลำบากอะไรเลย  ด้วยเบาะที่กว้างนั่งสบายทั้งคนขับและคนซ้อน ทำให้การมุดผ่านช่องว่างระหว่างรถ ลัดเลาะไปตามเส้นทางที่แสนคับคั่งกลายเป็นเรื่องสะดวกสบายสุดๆ และ หน้าปัดเรือนไมล์ดีไซน์ทันสมัยชัดทุกรายละเอียด ไม่ได้ทำให้คุณพ่อรู้สึกเหนื่อยแต่อย่างใด เยี่ยมจริงๆ
วัดนี้หลายคนคงรู้จัก แต่อาจจะไม่รู้ว่าวัดนี้มีประวัติมายาวนานกว่า 350 ปี ว่ากันว่าสร้างขึ้นในปี พ.ศ.2300 โดยชาวมอญที่อพยพมากจากพม่าในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย โดยมีลักษณะเด่นที่เป็นความเชื่อของทางมอญก็คือ ประตูเข้า-ออก มีประตูเดียว เรียกว่า โบสถ์มหาอุตม์
ประตูและหน้าต่างเป็นลายดอกพุดตาล ตรงกลางดอกเป็นเครื่องเบญจรงค์และเครื่องลายคราม
ที่เด็ดของที่นี่คือ ภาพเขียนที่อยู่บนฝาผนัง โดยใช้เทคนิคสีฝุ่นผสมกาวตามแบบอยุธยาตอนกลางฝีมือช่างสกุลนนทบุรีใช้กัน
ซึ่งเทคนิคนี้มีชื่อเรียกว่า เทมเพอร่า (Tempera techniques) จิตรกรรมที่ใช้เทคนิคนี้และน่าจะเป็นที่รู้จักก็คือภาพ Maestà (มาเอสตะ) พระแม่มารีและพระบุตร โดยดุชโช ดี บูโอนินเซญญา (Duccio di
Buoninsegna ในพิพิธภัณท์โบสถ์แห่งฟลอเรนซ์ (Museo dell’Opera del Duomo)

และภาพนี้คือภาพของเราโดยที่ใช้เทคนิค เทมเพอร่า
ภาพเขียนนี้เป็นเรื่องราวทศชาติชาดกและพุทธประวัติ โดยมีที่เด็ดอยู่ที่รูปพระแม่ธรณีบีบมวยผมในท่วงท่าที่อ่อนช้อยงดงามอยู่ในซุ้มเรือนแก้วยอดแหลม ซึ่งภาพนี้ได้รับการยกย่องว่าเป็นพระแม่พระธรณีที่งดงามที่สุดของเมืองไทยจากนักโบราณคดีหลายท่าน
ในอุโบสถหลังใหม่มีพระประธานศิลปะสุโขทัยและพระพุทธรูปยืนอีก 2 องค์
ต่อมา ในปี พ.ศ.2460 ได้มีพระชาวมอญมาสร้างพระมุเตาด้านหน้าโบสถ์ (เจดีย์แบบมอญ) และนำพระบรมสารีริกธาตุมาบรรจุไว้ด้านใน
งดงามตามท้องเรื่อง
หันไปหาคุณพ่อ และเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้คุณพ่อฟัง คุณพ่อก็ว่า



จบแล้ว ไปจุดต่อไปกันดีกว่า

---

Check in 2 : เกาะเกร็ด
หลังจากออกจากวัดชมภูเวกได้ไม่นาน ผ่านหน้ากองสลากเท่านั้นแหละ รถติดอีกแล้วจ้า ยิ่งพอถึงห้าแยกปากเกร็ด เริ่มเห็นภาพแล้วว่า


คนจะเยอะจนไม่มีที่จอดรถหรือไม่
พอไปถึงประตูวัดสนามเหนือ จุดจอดรถของเราหันไปมองฝั่งขวารถยนต์จอดกันแน่นขนัด หันไปทางซ้ายเห็นป้ายที่จอดรถมอเตอร์ไซค์เราก็ตามป้ายไป รถที่มาจอดค่อนข้างเยอะเลยทีเดียว แต่...ความดีงามของมันก็คือ "รถเราเล็กไง" เพียงช่องว่างเล็กๆ ก็สามารถเข้าจอดได้แล้ว
ต่อคิวข้ามเรือก็คิดย้อนไปถึงสมัยอดีตที่เคยมาเที่ยวกับพ่อ ดึงอารมณ์ดราม่าและหันคุยกับพ่อ

ผม: พ่อ เราไม่ได้มาเกาะเกร็ดกันนานเท่าไรแล้วนะ (กลิ่นอายความดราม่าสุดๆ)
พ่อ: จำไม่ได้แล้ว
ผม: หึหึ พ่อเป็นคนตลกสินะ

เมื่อมาถึงเกาะเกร็ด สิ่งที่ไม่ควรพลาดสำหรับผมและคุณพ่อคือ "ดอกไม้ทอด"
หลายคนอาจจะโดนแล้วไม่ชอบ เหนียวบ้าง ไม่กรอบบ้าง เย็นชืดบ้าง ผมขอบอกเลยว่า คุณมาผิดเวลา! ดอกไม้ทอดจะอร่อยต้องมาต่อคิวกิน ถ้าตอนไหนร้านคนไม่ต่อคิวอย่ากิน เพราะมันจะถูกทอดทิ้งไว้ ไม่อร่อย ของอร่อยต้องรอยกขึ้นจากกระทะ อันนี้ต้องรอหาจังหวะกันเองนะครับ
ณ ตอนนี้เวลาก็ใกล้เที่ยงแล้ว ก็เกรงว่าพ่อจะเริ่มหิว

ผม: กินไรกันดีพ่อ
พ่อ: ไม่รู้สิ
ผม: งั้นให้พ่อเลือก วันนี้วันของพ่อ
พ่อ: ได้ งั้นกินก๋วยเตี๋ยวกัน
ผม: ไป!

หลังจากกินข้าวเสร็จก็พาคุณพ่อเดินเล่นต่อ ไหว้พระ ทำบุญ ตามวิถี
แล้วพ่อก็พูดขึ้นมาว่าหาอะไรไปฝากแม่ด้วยดีกว่า หลังจากนั้นการช็อปปิ้งอย่างลืมตัวก็บังเกิด
และนี่คือผลลัพธ์ พ่อคงลืมว่าวันนี้เอาเจ้า Honda Wave 125i มา
ตอนแรกพ่อก็ว่าจะถือไป ผมก็ว่า "ลองใส่ก่อน พ่อจะถือไปได้ไง ไกลนะพ่อ อย่าถือเลยลำบาก"
ตอนแรกก็ไม่มั่นใจหรอกว่าจะหมด คิดว่าถ้าเหลือเล็กๆน้อยๆก็ดีกว่าพ่อถือทั้งหมด
"แต่" เห้ย! หมดหวะ ด้วยกล่องเก็บของขนาดใหญ่ XL size จุได้ถึง 17 ลิตร ใช้งานง่าย สะดวกทันใจ เพียงกดกุญแจก็เปิดกล่องเก็บของใต้เบาะได้อย่างง่ายดาย
สบายและ เพราะขากลับจากเกาะเกร็ดไปยังที่หมายถัดไป สะพานพระราม4 ไปถนนชัยพฤกษ์ และเข้าถนน345 เพื่อไปยังที่หมายถัดไป ต้องใช้ความเร็ว เพราะถนนเส้นนี้ขับกันเร็วมากก็เริ่มจะห่วงๆพ่อเหมือนกัน

แต่ให้ตายเถอะเครื่องหัวฉีด PGM-Fi 125cc ที่ให้มา ตอบสนองทุกอัตราเร่งได้ดีตลอดทาง พร้อมการขับขี่ที่คล่องตัวสุดๆ

---

Check in 3 : วัดเล่งเน่ยยี่ 2
เนื่องจากคุณพ่อเป็นคนไทยเชื้อสายจีน วันนี้ไหว้วัดไทยมาทั้งวันแล้ว ก่อนจะเข้าบ้านจะต้องผ่านวัดนี้ก็คิดว่า แวะเสียหน่อยก็น่าจะเป็นเรื่องดี
แต่เมื่อปีที่แล้วขับรถยนต์ยกครอบครัวมาทั้งคุณพ่อ คุณแม่ทั้งฝั่งคุณแฟนและผมด้วยเหตุผลหลักเพื่อพาคุณแฟนมาแก้บ่น (ปีชง) เหตุการณ์นั้นเจอปัญหาว่าหาที่จอดรถแทบไม่ได้ กว่าจะได้ต้องวนไปจอดรถไกลมาก เรียกว่าเดินเหนื่อย
แต่จากการทำการบ้านมาล่วงหน้า และนี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เลือกเดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์คันใหม่ ผลที่ได้คือ
ที่จอดรถมอเตอร์ไซค์โล่งไป 10 กิโลเมตร
และที่สำคัญจอดนี่แทบจะเทียบกับตัววัดอยู่แล้ว
ทริปนี้สบายใจ ตอนแรกคิดว่าจะพาพ่อมาลำบาก แต่จริงๆ แล้วมันก็ไม่แย่นะ
เสร็จและแฮปปี้ กลับบ้านกัน
ขอบคุณน้องที่วัดที่ถ่ายรูปนี้ให้ด้วยนะครับ รูปคู่กับพ่อนี่บอกเลยว่าหายากเหลือเกิน