ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ
คือตอนนี้ผมเรียนอยู่ชั้น ม.6 นะครับ คือผมก็กำลังจะจบละครับ ละแบบพ่อแม่ผมเขาให้ความหวังผมมาตั้งแต่ ม.4 ละครับ แบบถ้าเข้ารียนต่อได้เด้ะแม่ให้รถเลย พอเข้า ม.4 ได้จริงๆ มันก็ไม่ได้เหมือนเดิมอ่ะครับ ตอนแรกผมก็ไม่คิดไรหรอกครับ ก็แบบเออ พึ่งเข้ามาเอง เดี๋ยววันเกิดแม่ก็คงมีเซอร์ไพร์สหรอก 55555 สุดท้ายไม่มีครับ ไม่ได้ไรด้วย5555 คือปีนั้นเฟลเลยครับ555 ละทีนี้ผมก็ไม่สนใจเลยพอขึ้น ม.5 มาได้ ผมกลายเป็นไม่อยากเรียนเลยครับ (จะว่าผมยึดติดกับสิ่งของมากก็ว่าได้นะครับ แต่ผมเป็นคนนิสัยแบบ ถ้าผมอยากได้ผมก็จะพยายามเอามาให้ได้อ่ะครับ แล้วพอไม่ได้กลายเป็น
โคตรเฟลอ่ะ) พอขึ้น ม.6 มาปีนี้ ผมก็ทำตัวใหม่อ่ะครับ ดันตัวเองขึ้น ดีกว่าตอน ม.5 มากเลยครับ (ลืมบอกว่าผมทำการตกลงกับพ่อแม่ไวเทุกปีนะครับ แต่ทุกปีที่ผ่านมาก็ไม่ได้ไรสักที ) ก็ทำได้ตามเป้าที่ตกลงกับพ่อแม่แหละครับ555 แต่สุดท้าย ก็แห้วเหมือนเดิมครับ พอผมถามก็มีแต่อ้างไปเรื่อย (คือผมต้องทำยังไงอ่ะ นอกจากนั่งโง่ๆไปวันๆ กับความรู้สึกเฟลๆ หวังไว้เยอะครับ5555) ละผมลองมาเปรียบเทียบกับเพื่อนผมอ่ะ เพื่อนผมมันก็ไม่ได้เรียนเก่งไรนะแต่ล่าสุดเมื่อ6วันก่อน ละคือครอบครัวผมก็ไม่ได้ฐานะแย่นะเอาจริงๆ ผมน้อยใจอ่ะเอาจริงๆที่ผมมาระบายตรงนี้ มันอาจเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับใครบางคนนะครับ แต่สำหรับผมแล้วมันเฟลนะครับ กับการที่มีคนให้ความหวังละพอได้ทำได้ก็ไม่ได้อย่างที่หวังอ่ะ☹️
เคยเฟลกับการที่คนในครอบครัวให้ความหวังมั้ยครับ
ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ
คือตอนนี้ผมเรียนอยู่ชั้น ม.6 นะครับ คือผมก็กำลังจะจบละครับ ละแบบพ่อแม่ผมเขาให้ความหวังผมมาตั้งแต่ ม.4 ละครับ แบบถ้าเข้ารียนต่อได้เด้ะแม่ให้รถเลย พอเข้า ม.4 ได้จริงๆ มันก็ไม่ได้เหมือนเดิมอ่ะครับ ตอนแรกผมก็ไม่คิดไรหรอกครับ ก็แบบเออ พึ่งเข้ามาเอง เดี๋ยววันเกิดแม่ก็คงมีเซอร์ไพร์สหรอก 55555 สุดท้ายไม่มีครับ ไม่ได้ไรด้วย5555 คือปีนั้นเฟลเลยครับ555 ละทีนี้ผมก็ไม่สนใจเลยพอขึ้น ม.5 มาได้ ผมกลายเป็นไม่อยากเรียนเลยครับ (จะว่าผมยึดติดกับสิ่งของมากก็ว่าได้นะครับ แต่ผมเป็นคนนิสัยแบบ ถ้าผมอยากได้ผมก็จะพยายามเอามาให้ได้อ่ะครับ แล้วพอไม่ได้กลายเป็น