อยากถามผู้รู้ทุกท่านว่าตกลงสรุปว่าการภาวนาในการทำที่สุดแห่งทุกข์โดยละกิเลสอาสวะอวิชชาบรรลุถึงมรรคผลนิพพานตกลงใช้หลักสติปัฏฐาน4หรือหลักใช้สมองนึกคิดพิจารณาธรรมแบบจินตามยปัญญากันแน่แบบไหนคือวิปัสสนาหรือการเจริญปัญญาแท้ บางกลุ่มก็อ้างว่าให้ใช้สมองยกเรื่องขันธ์5มันมาคิดวาดภาพเป็นสัญญาในใจให้จินตนาการเอาแบบนั่งคิดว่าขันธ์5ไม่ใช่ของเราโดยตรงกับนั่งคิดเรื่องของน่าเปื่อยนั่งจ้องศพแล้วเอารูปมาคิด บางฝ่ายก็ใช้หลักสติปัฏฐาน4เอาสติสัมปชัญญะจับสภาวะธรรมที่เกิดขึ้นเป็นปรมัตถ์ในปัจจุบันขณะทั้งรูปนามหรือกายใจ ตกลงวิธีไหนคือขั้นวิปัสสนาภูมิที่ถูกต้อง ธรรมในธรรมในสติปัฏฐาน4หรือใช้จินตามยปัญญาคิดพิจารณาพวกร่างกายและขันธ์5เอาว่ามันไม่เที่ยงเป็นไตรลักษณ์เกิดมาก็ต้องตายต้องสลาย
ตกลงแล้วการภาวนาเพื่อการบรรลุมรรคผลนิพพานแนวสติปัฏฐาน4หรือใช้สมองนึกคิดพิจารณาธรรมแบบไหนคือวิธีที่ถูกกันแน่??