พ่อเเม่หย่าร้างกันมาเกือบ5ปีแล้วค่ะ ขอเล่าตั้งเเต่เเรกนะคะ คือตอนนั้นเราเด็กมากค่ะตอนนั้นอายุประมาณ6-7ปี ตอนนั้นพ่อเริ่มกลับบ้านวันเว้นวันเเต่ตอนนั้นเรายังไม่รู้อะไร จนวันหนึ่งพ่อพาไปหาเมียน้อยแล้วให้เราเรียกมันว่าพี่ ตอนนั้นรู้เลยว่าไม่ใช่เเล้ว แล้วพ่อก็เริ่มไม่สนใจเรากับพี่ เเต่ตอนนั้นพี่รู้แล้วค่ะว่าพ่อมีเมียน้อย พี่ไปขอให้เมียน้อยเลิกยุ่งกับพ่อเเต่เขาไม่ยอม แต่เมียน้อยมันไปบอกพ่อว่าพี่ไปตบมัน พ่อไปตบพี่เราอยู่โรงเรียนเลยค่ะ แม่เราทนไม่ไหวเลยต้องยอมพาลูกออกจากบ้านตอนนั้นแม่มีเงินติดตัวเเค่3000แม่พาเราไปอยู่กับยาย เเม่อยู่กับเราแค่2วันเองค่ะ เเล้วแม่ก็ไปทำงานกับพี่ตอนนั้นพี่เราเรียนจบแค่ม.3เองค่ะไม่ได้เรียนต่อเพราะไม่มีเงิน ตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวเลยค่ะ รู้สึกเหมือนว่าทำไมเราต้องมาอยู่กับยายในเมื่อเรามีบ้านของตัวเอง ทำไม่แม่พ่อถึงไม่อยู่ด้วยกัน ทำไมเราไม่มีเหมือนคนอื่นที่เค้ามี พ่อ แม่ ลูก อยู่ด้วยกัน วันเกิดนะคะเราไม่อยากได้อะไรเลยค่ะอยากให้เเค่ ครอบครัวทานข้าวด้วยกันอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาแค่ตา แต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะก็แค่ฝัน จนวันหนึ่งแม่มีสามีมีใหม่ค่ะ สามีใหม่เค้าพาไปอยู่เมืองนอกค่ะ ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีค่ะ แบ้ววันหนึ่งเลื่อนไปเจอเฟสเมียน้อยค่ะเราเลยเข้าไปดูปรากฏว่า เขามีลูกับพ่อหนูค่ะ เราชะงักไปเเปปหนึ่งค่ะ ตอนนี้ไม่รู้ว่าควรรู้สึกยังไงกับพ่อดีค่ะ
พ่อแม่หย่าร้างกัน พ่อมีลูกใหม่