เรื่องมีอยู่ว่า...
หลังจากที่เราเลิกกับแฟน เราก็เฮิร์ทหนักมากแหละ แล้วผ่านมาซัก3เดือน มีน้องที่รู้จักทักมาคุยด้วย เราก็คุยได้ซักพักนึงเลยแหละ แต่ด้วยความที่ยังตัดใจไม่ได้เลยบอกน้องเค้าว่าพอเถอะ พี่ยังไม่อยากมีใคร ไม่อยากทำให้ใครเสียใจ หลังจากนั้นเราก็คุยกันบ้างตามประสาพี่น้อง จนผ่านมานานมากๆ((2-3ปี)) น้องเค้าทักมาปรึกษาเรื่องแฟนน้องเราเริ่มคุยกันบ่อยขึ้น แต่สุดท้ายน้องกับแฟนก็เลิกกัน จากการที่เราเริ่มคุยกันบ่อยขึ้น เรากับน้องก็เป็นที่ปรึกษาให้กัน น้องรับฟังเราทุกอย่าง ให้กำลังใจเราด้วย ตอนนั้นความรู้สึกเราคือสบายใจมาก เราคิดว่าน้องนี่แหละเป็นคนที่ทำให้เรามูฟออนจากคนเก่าได้ เราเริ่มสนิทกันมากกว่าเดิมจากที่สนิทอยู่แล้ว หลังจากที่เรามูฟออนได้ เราก็เริ่มมั่นใจแล้วว่าเรารู้สึกดีกับน้องจริงๆแหละ แต่มันไม่ราบรื่นน่ะสิ เราเริ่มคุยๆหายเว้นอาทิตย์บ้าง2อาทิตย์คุยกันบ้าง เราเริ่มรู้สึกขาดหายอะไรไป แต่พอคุยกันเค้าเคยถามเราว่า คิดยังไงกับเค้าหรอ เราก็ไม่กล้าบอกน่ะสิ เรากลัว เรากลัวเค้าจะหายไป กลัวว่าเค้าไม่ได้คิดเหมือนเรา เค้าถามคำถามนี้กับเราหลายรอบมาก เราก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดี เราบอกเค้าว่าเรารู้สึกดีกับเค้าจริงๆแล้วเราก็เปลี่ยนเรื่องคุยเลย เราคิดนะว่าเค้าอาจจะคิดเหมือนเรา(หลงตัวเอง)ดูจากท่าทีเค้า แต่การคุยๆหายๆเราเลยไม่ค่อยมั้นใจ แต่เรามั่นใจกับความรู้สึกตัวเองมากว่าตอนนี้ไม่อยากเสียเค้าไปอีก เค้าดีหับเรามาก เค้ารับฟังเราทุกเรื่อง แต่ก็อย่างที่บอกอ่ะเราคุยๆหายๆ เราก็ไม่กล้าทักเค้าไปกลัวเค้ารำคาญ เค้าคือความสบายใจของเรา เป็นความสบายใจที่ไม่เหมือนที่คนอื่นให้เรา แปลกดีเนอะ เราปิดความรู้สึกไม่เก่งหรอก ตอนนี้เค้าอาจจะรู้แล้วก็ได้มั้ง แต่เวลาที่ไม่ได้คุยกับเค้าเราเศร้า คิดถึงเค้าตลอด เราอยากรู้ว่าเราควรจะทำยังไงต่อไป เราควรบอกเค้ามั้ย ความรู้สึกนี้มันคืออะไร หรืออยากแนะนำอะไรมั้ย
ปล.เรากับน้องเรียนที่เดียวกัน แต่เรากำลังจะเรียนจบ อาจจะไม่ค่อยได้เจอกันอีกแล้ว
ความรู้สึกครั้งนี้ฉันควรจะทำยังไง?
หลังจากที่เราเลิกกับแฟน เราก็เฮิร์ทหนักมากแหละ แล้วผ่านมาซัก3เดือน มีน้องที่รู้จักทักมาคุยด้วย เราก็คุยได้ซักพักนึงเลยแหละ แต่ด้วยความที่ยังตัดใจไม่ได้เลยบอกน้องเค้าว่าพอเถอะ พี่ยังไม่อยากมีใคร ไม่อยากทำให้ใครเสียใจ หลังจากนั้นเราก็คุยกันบ้างตามประสาพี่น้อง จนผ่านมานานมากๆ((2-3ปี)) น้องเค้าทักมาปรึกษาเรื่องแฟนน้องเราเริ่มคุยกันบ่อยขึ้น แต่สุดท้ายน้องกับแฟนก็เลิกกัน จากการที่เราเริ่มคุยกันบ่อยขึ้น เรากับน้องก็เป็นที่ปรึกษาให้กัน น้องรับฟังเราทุกอย่าง ให้กำลังใจเราด้วย ตอนนั้นความรู้สึกเราคือสบายใจมาก เราคิดว่าน้องนี่แหละเป็นคนที่ทำให้เรามูฟออนจากคนเก่าได้ เราเริ่มสนิทกันมากกว่าเดิมจากที่สนิทอยู่แล้ว หลังจากที่เรามูฟออนได้ เราก็เริ่มมั่นใจแล้วว่าเรารู้สึกดีกับน้องจริงๆแหละ แต่มันไม่ราบรื่นน่ะสิ เราเริ่มคุยๆหายเว้นอาทิตย์บ้าง2อาทิตย์คุยกันบ้าง เราเริ่มรู้สึกขาดหายอะไรไป แต่พอคุยกันเค้าเคยถามเราว่า คิดยังไงกับเค้าหรอ เราก็ไม่กล้าบอกน่ะสิ เรากลัว เรากลัวเค้าจะหายไป กลัวว่าเค้าไม่ได้คิดเหมือนเรา เค้าถามคำถามนี้กับเราหลายรอบมาก เราก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดี เราบอกเค้าว่าเรารู้สึกดีกับเค้าจริงๆแล้วเราก็เปลี่ยนเรื่องคุยเลย เราคิดนะว่าเค้าอาจจะคิดเหมือนเรา(หลงตัวเอง)ดูจากท่าทีเค้า แต่การคุยๆหายๆเราเลยไม่ค่อยมั้นใจ แต่เรามั่นใจกับความรู้สึกตัวเองมากว่าตอนนี้ไม่อยากเสียเค้าไปอีก เค้าดีหับเรามาก เค้ารับฟังเราทุกเรื่อง แต่ก็อย่างที่บอกอ่ะเราคุยๆหายๆ เราก็ไม่กล้าทักเค้าไปกลัวเค้ารำคาญ เค้าคือความสบายใจของเรา เป็นความสบายใจที่ไม่เหมือนที่คนอื่นให้เรา แปลกดีเนอะ เราปิดความรู้สึกไม่เก่งหรอก ตอนนี้เค้าอาจจะรู้แล้วก็ได้มั้ง แต่เวลาที่ไม่ได้คุยกับเค้าเราเศร้า คิดถึงเค้าตลอด เราอยากรู้ว่าเราควรจะทำยังไงต่อไป เราควรบอกเค้ามั้ย ความรู้สึกนี้มันคืออะไร หรืออยากแนะนำอะไรมั้ย
ปล.เรากับน้องเรียนที่เดียวกัน แต่เรากำลังจะเรียนจบ อาจจะไม่ค่อยได้เจอกันอีกแล้ว