*ยืมบัญชีเพื่อนมาใช้นะคะ*
ต้องเกริ่นก่อนนะคะว่าส่วนตัวดิฉันเป็นคนใจเย็นอดทนเก่งและใจกว้างมาก ดิฉันมีโอกาสได้รู้จักกับคนหนึ่งและเริ่มติดต่อพูดคุยกันทางโทรศัพท์กับทางโซเชียลอยู่เรื่อยๆ ทำความรู้จักพูดคุยปรึกษาหลายๆอย่างมาด้วยกันและถูกใจกันระดับหนึ่งเพราะความคิดและทัศนคติค่อนข้างตรงกันและเข้ากันได้ดี แต่มีปัญหาตรงที่เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงทั้งคู่เลยค่ะ ไม่ค่อยออกจากบ้านไปไหนหมกมุ่นอยู่กับงานทั้งคู่ทำงานเสร็จก็กลับบ้านวันหยุดก็พักผ่อนเหนื่อยจนไม่มีเวลาได้ออกไปเที่ยวที่ไหนเลย เราเคยนัดเจอกันหลายครั้งแต่ก็แผนล่มตลอดเพราะงาน จนเวลาผ่านมาหนึ่งปีเต็มๆแล้วค่ะเลยมานั่งถามความรู้สึกตัวเองดีๆว่าความสัมพันธ์นี้จะลงเอยกันยังไง ดิฉันคุยเปิดอกกับฝ่ายชายแล้วว่าอยากมีอนาคตร่วมกันแต่ทางเขาเองก็ยังไม่รับปากซะทีเดียวเพราะติดปัญหาหลายๆอย่าง กลายเป็นว่าตอนนี้เราทั้งคู่ตกอยู่ในสถานการณ์ลอยเคว้งค่ะ หรืออาจจะแค่ดิฉันคนเดียว เพราะต้องวางแผนอนาคตร่วมกันแต่กลับยังไม่มีสถานะร่วมกันที่ชัดเจนซักที ดิฉันเข้าใจและยอมรับกับจุดนี้ได้ก็จริงและฝ่ายชายเองก็เข้าใจดิฉันเหมือนกันค่ะแต่ว่าก็อดตั้งคำถามซ้ำๆกับตัวเองไม่ได้อยู่ดีว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นยังไง ดิฉันควรทำยังไงต่อไปดี อยากให้ความสัมพันธ์ก้าวหน้ามากกว่านี้และจริงจังกับคนนี้มากๆ แต่สถานะการที่ไม่มีแม้แต่เวลาจะไปเจอหน้ากัน จะทำยังไงให้ความสัมพันธ์มันพัฒนาไปได้คะ งานก็ต้องทำความสัมพันธ์ก็อยากทุมเท แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ปรึกษาเพื่อนเพื่อนก็ไม่เข้าใจมีแต่ถามว่าทนได้ยังไงตั้งนานขนาดนี้เป็นนางคงทนไม่ได้หรอกเจอแต่คำพูดทำนองนี้ตลอด จนเพื่อนแนะนำให้มาเขียนกระทู้ในพันทิปนี่แหละค่ะ ขอคำแนะนำหรือกำลังใจก็ได้ค่ะ แต่ไม่อยากได้คำแนะนำให้ไปหาคนใหม่หรือถอดใจอะไรนะคะการที่เรารักใครไปแล้วมันเปลี่ยนใจไปรักคนอื่นไม่ได้หรอกค่ะ ฮ่าๆๆ
อาจจะไม่ได้ตอบคอมเม้นนะคะเพราะเป็นบัญชีของเพื่อน แต่จะเข้ามาอ่านแน่นอนค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
คุยมาปีกว่าแล้วแต่ยังไม่เคยเจอหน้ากัน ขอคำแนะนำทีค่ะ
ต้องเกริ่นก่อนนะคะว่าส่วนตัวดิฉันเป็นคนใจเย็นอดทนเก่งและใจกว้างมาก ดิฉันมีโอกาสได้รู้จักกับคนหนึ่งและเริ่มติดต่อพูดคุยกันทางโทรศัพท์กับทางโซเชียลอยู่เรื่อยๆ ทำความรู้จักพูดคุยปรึกษาหลายๆอย่างมาด้วยกันและถูกใจกันระดับหนึ่งเพราะความคิดและทัศนคติค่อนข้างตรงกันและเข้ากันได้ดี แต่มีปัญหาตรงที่เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงทั้งคู่เลยค่ะ ไม่ค่อยออกจากบ้านไปไหนหมกมุ่นอยู่กับงานทั้งคู่ทำงานเสร็จก็กลับบ้านวันหยุดก็พักผ่อนเหนื่อยจนไม่มีเวลาได้ออกไปเที่ยวที่ไหนเลย เราเคยนัดเจอกันหลายครั้งแต่ก็แผนล่มตลอดเพราะงาน จนเวลาผ่านมาหนึ่งปีเต็มๆแล้วค่ะเลยมานั่งถามความรู้สึกตัวเองดีๆว่าความสัมพันธ์นี้จะลงเอยกันยังไง ดิฉันคุยเปิดอกกับฝ่ายชายแล้วว่าอยากมีอนาคตร่วมกันแต่ทางเขาเองก็ยังไม่รับปากซะทีเดียวเพราะติดปัญหาหลายๆอย่าง กลายเป็นว่าตอนนี้เราทั้งคู่ตกอยู่ในสถานการณ์ลอยเคว้งค่ะ หรืออาจจะแค่ดิฉันคนเดียว เพราะต้องวางแผนอนาคตร่วมกันแต่กลับยังไม่มีสถานะร่วมกันที่ชัดเจนซักที ดิฉันเข้าใจและยอมรับกับจุดนี้ได้ก็จริงและฝ่ายชายเองก็เข้าใจดิฉันเหมือนกันค่ะแต่ว่าก็อดตั้งคำถามซ้ำๆกับตัวเองไม่ได้อยู่ดีว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นยังไง ดิฉันควรทำยังไงต่อไปดี อยากให้ความสัมพันธ์ก้าวหน้ามากกว่านี้และจริงจังกับคนนี้มากๆ แต่สถานะการที่ไม่มีแม้แต่เวลาจะไปเจอหน้ากัน จะทำยังไงให้ความสัมพันธ์มันพัฒนาไปได้คะ งานก็ต้องทำความสัมพันธ์ก็อยากทุมเท แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ปรึกษาเพื่อนเพื่อนก็ไม่เข้าใจมีแต่ถามว่าทนได้ยังไงตั้งนานขนาดนี้เป็นนางคงทนไม่ได้หรอกเจอแต่คำพูดทำนองนี้ตลอด จนเพื่อนแนะนำให้มาเขียนกระทู้ในพันทิปนี่แหละค่ะ ขอคำแนะนำหรือกำลังใจก็ได้ค่ะ แต่ไม่อยากได้คำแนะนำให้ไปหาคนใหม่หรือถอดใจอะไรนะคะการที่เรารักใครไปแล้วมันเปลี่ยนใจไปรักคนอื่นไม่ได้หรอกค่ะ ฮ่าๆๆ
อาจจะไม่ได้ตอบคอมเม้นนะคะเพราะเป็นบัญชีของเพื่อน แต่จะเข้ามาอ่านแน่นอนค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ