ผมเป็นบ้าหรือเปล่าครับ นั่งคุยกับตัวเองเป็นชั่วโมง


ตามหัวข้อเลยครับ 
ปล. คุยกับตัวเองในที่นี้ไม่ได้หมายถึงการbuildตัวเองเพื่อที่จะสวมบทบาทตัวละครนั้นๆก่อนที่จะเข้าฉาก แต่หมายถึง นั่งคุยกับตัวเองเกี่ยวกับเรื่องต่างๆที่มีผลกระทบต่อจิตใจในช่วงเวลานั้นๆโดยเฉพาะเรื่องความรัก ส่วนใหญ่จะใช้วิธีเขียนdiaryไว้ในโน้ตไลน์ พอพอเวลาผ่านไป กลับมาอ่านอีกรอบก็จะเกิดอาการสับสนว่าตอนนั้นทำไมตัวผมคิดอย่างนั้น แล้วผมก็จะคอมเมนท์เพื่อตอบโน้ตตัวเองที่มีความรู้สึก ณ เวลานั้นๆ ผมทำแบบนี้ได้หลายปีแล้ว ผมอยากทราบว่าผมบ้าหรือเปล่าครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่