คือก่อนหน้านี้ผมมีแฟนเป็นผู้หญิงมาตลอดนะครับซึ่งไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะชอบผู้ชาย
เข้าเรื่องเลยแล้วกันครับคือผมได้เริ่มงานใหม่ที่นึง ผมก็รู้จักเพื่อนร่วมงานอยู่คนนึงก็ทำงานเข้าเวลาเดียวกันเจอกันทุกวันค่อนข้างสนิทแล้วผมก็รู้ว่าเขาเป็นด้วยครับ ซึ่งผมก็ชอบแกล้งชอบแหย่ชอบเล่นเยอะๆใส่เค้าอยู่ประจำครับ แล้วมีอยู่วันนึงพากันไปกินเหล้ากับเพื่อนๆที่ทำงานด้วยกัน พอดีผมเมาคือกลับบ้านไม่ไหวครับ เลยขอไปนอนห้องเพื่อนคนนี้ คือเขาก็มีแฟนอยู่แล้วนะครับเขาดูแลผมค่อนข้างดีตอนเมาเละเทะ พอตอนเช้าแฟนเขาก็ไปทำงานแล้ว ก็เลยเหลือผมกะเขา ตอนแรกผมก็ไม่คิดอะไรแต่เป็นเพราะบรรยากาศหรืออะไรเข้าสิงผม..... ก็นั่นแหละครับเรียบร้อย คือไอตัวผมรู้ว่าผิด ผิดมากๆด้วย พอเริ่มไปทำงานเจอหน้ากันทุกวันๆก็เล่นกันปกติเหมือนเดิม แล้วความรู้สึกของผมเหมือนก็รู้สึกดีขึ้น มากขึ้นๆกับเขา โดยที่ก็ไม่รู้เลยว่าเขารู้สึกอย่างไรแต่เวลาถามเขาไม่เคยปฏิเสธ ก็ไม่รู้อีกว่าเป็นเพราะตัวผมถามไปเลยตอบมาแบบส่งๆหรือสงสาร คือเวลาผมเห็นเขาคุยกะแฟน ผมก็จะไม่ค่อยชอบหรือพอใจสักเท่าไร มันก็จะเจ็บลึกๆในใจ เหมือนอยากได้เขามาครอบครอง แต่ก็รู้ว่าไม่มีสิทธิ์อะไรเลย แบบนี้ผมรักหรือหลง ใช่หรือเปล่าครับ คือผมไม่อยากรู้สึก กับเขาแบบนี้อีกแล้วครับเพราะมันเป็นสถานะที่ไม่ถูกต้อง และเลวมากๆ ผมอยากรู้ผมต้องทำอย่างไร ถึงจะเลิกรู้สึกแบบนี้ได้ ในเมื่อเจอเขาแทบทุกๆวันนั่งติดกันที่ทำงาน เคยพยามคุยกับคนอื่นๆ พยามไม่คุยกับเขาแล้วจริงๆแต่กลับเป็นตัวผมเองที่อึดอัดและทนไม่ได้ มันตัดใจไม่ได้จริงๆครับ สมองมันบอกว่าผิดๆๆแต่ใจผมมันก็ไม่ฟังสักที ผมอยากรู้ครับใครเคยเจอเหตุแบบนี้แล้วจะผ่านมันไปได้ยังไงครับอยากออกจากตรงนี้มากๆครับ ทุกวันนี้นอนไม่ค่อยหลับเพราะคิดแต่เรื่องนี้ซึ่งเล่าให้ใครฟังไม่ได้เลยครับ จะลาออกจากงานเพื่อตัดปัญหาก็กลัวว่าไม่มีเงินจะกิน T^T (ด่าผมได้นะแต่อย่างแรงผมเป็นคนอ่อนไหวง่ายครับ555)
รักคนมีเจ้าของอยากเลิกยุ่งต้องทำอย่างไรดีครับ
เข้าเรื่องเลยแล้วกันครับคือผมได้เริ่มงานใหม่ที่นึง ผมก็รู้จักเพื่อนร่วมงานอยู่คนนึงก็ทำงานเข้าเวลาเดียวกันเจอกันทุกวันค่อนข้างสนิทแล้วผมก็รู้ว่าเขาเป็นด้วยครับ ซึ่งผมก็ชอบแกล้งชอบแหย่ชอบเล่นเยอะๆใส่เค้าอยู่ประจำครับ แล้วมีอยู่วันนึงพากันไปกินเหล้ากับเพื่อนๆที่ทำงานด้วยกัน พอดีผมเมาคือกลับบ้านไม่ไหวครับ เลยขอไปนอนห้องเพื่อนคนนี้ คือเขาก็มีแฟนอยู่แล้วนะครับเขาดูแลผมค่อนข้างดีตอนเมาเละเทะ พอตอนเช้าแฟนเขาก็ไปทำงานแล้ว ก็เลยเหลือผมกะเขา ตอนแรกผมก็ไม่คิดอะไรแต่เป็นเพราะบรรยากาศหรืออะไรเข้าสิงผม..... ก็นั่นแหละครับเรียบร้อย คือไอตัวผมรู้ว่าผิด ผิดมากๆด้วย พอเริ่มไปทำงานเจอหน้ากันทุกวันๆก็เล่นกันปกติเหมือนเดิม แล้วความรู้สึกของผมเหมือนก็รู้สึกดีขึ้น มากขึ้นๆกับเขา โดยที่ก็ไม่รู้เลยว่าเขารู้สึกอย่างไรแต่เวลาถามเขาไม่เคยปฏิเสธ ก็ไม่รู้อีกว่าเป็นเพราะตัวผมถามไปเลยตอบมาแบบส่งๆหรือสงสาร คือเวลาผมเห็นเขาคุยกะแฟน ผมก็จะไม่ค่อยชอบหรือพอใจสักเท่าไร มันก็จะเจ็บลึกๆในใจ เหมือนอยากได้เขามาครอบครอง แต่ก็รู้ว่าไม่มีสิทธิ์อะไรเลย แบบนี้ผมรักหรือหลง ใช่หรือเปล่าครับ คือผมไม่อยากรู้สึก กับเขาแบบนี้อีกแล้วครับเพราะมันเป็นสถานะที่ไม่ถูกต้อง และเลวมากๆ ผมอยากรู้ผมต้องทำอย่างไร ถึงจะเลิกรู้สึกแบบนี้ได้ ในเมื่อเจอเขาแทบทุกๆวันนั่งติดกันที่ทำงาน เคยพยามคุยกับคนอื่นๆ พยามไม่คุยกับเขาแล้วจริงๆแต่กลับเป็นตัวผมเองที่อึดอัดและทนไม่ได้ มันตัดใจไม่ได้จริงๆครับ สมองมันบอกว่าผิดๆๆแต่ใจผมมันก็ไม่ฟังสักที ผมอยากรู้ครับใครเคยเจอเหตุแบบนี้แล้วจะผ่านมันไปได้ยังไงครับอยากออกจากตรงนี้มากๆครับ ทุกวันนี้นอนไม่ค่อยหลับเพราะคิดแต่เรื่องนี้ซึ่งเล่าให้ใครฟังไม่ได้เลยครับ จะลาออกจากงานเพื่อตัดปัญหาก็กลัวว่าไม่มีเงินจะกิน T^T (ด่าผมได้นะแต่อย่างแรงผมเป็นคนอ่อนไหวง่ายครับ555)