เราคบกับแฟนมาได้ 3-4 ปีแล้วคือปกติเราไม่ค่อยสนใจอะไรแฟนอยู่แล้ว แบบไม่ได้อยากอยู่ใกล้ไม่ได้อยากโทรคุย ไม่ได้อยากเจอหน้านานๆทีก็ได้ คุยวันละ 2 นาทีล่ะมั้ง ทีนี้เราติดเกมก็ห่างกันไปใหญ่ จนกลายเป็นไม่ค่อยคุยเป็นเรื่องปกติ แต่เรารักเขามากนะ แล้วทีนี้เดือนสองเดือนมานี้เราฝึกงานเลิกเล่นเกม เวลาว่างของเราคือคิดถึงแฟน คิดถึงมากๆๆๆๆ คิดถึงสิ่งดีๆที่เขาทำให้เรา คิดถึงเหตุการณ์ต่างๆ บางทีคิดถึงจนร้องไห้ บางทีก็เผลอกดโทรไปตอนเขาทำงานได้ฟังเสียงนิดเดียวก็ได้ เรารอวันหยุดเสาร์อาทิตย์ทุกวันเพื่อไปหาเขา ชอบน้อยใจกับเขา ไม่อยากให้เขาคุยกับ ผญ คนนึงที่มี something (หวง) เราเก็บทุกความรู้สึกไว้ กลัวเขารำคาญ พยายามทำทุกอย่างให้ปกติ แต่เราก็บอกเขานะว่าคิดถึง เหมือนจะเป็นบ้าเลย(พูดปนขำขำแต่มันคือเรื่องจริง) เหนื่อยมากเลยกับการเก็บความรู้สึกนี้ บางทีก็อยากกลับไปติดเกมแบบจะได้รู้สึกกับแฟนน้อยลงบ้างหรือไม่ก็ให้แฟนหันมาสนใจเรามากขึ้น หรืออาจจะย้อนกลับไปตอนที่เขาจีบเราใหม่ๆที่เขาหวงเรามากๆ ความรู้สึกพวกนี้เรายังจะไม่เคว้งเท่านี้เลย
รู้สึกคิดถึงแฟนมากเกินไป อยากโทรคุยตลอด รำคาญตัวเอง
เราคบกับแฟนมาได้ 3-4 ปีแล้วคือปกติเราไม่ค่อยสนใจอะไรแฟนอยู่แล้ว แบบไม่ได้อยากอยู่ใกล้ไม่ได้อยากโทรคุย ไม่ได้อยากเจอหน้านานๆทีก็ได้ คุยวันละ 2 นาทีล่ะมั้ง ทีนี้เราติดเกมก็ห่างกันไปใหญ่ จนกลายเป็นไม่ค่อยคุยเป็นเรื่องปกติ แต่เรารักเขามากนะ แล้วทีนี้เดือนสองเดือนมานี้เราฝึกงานเลิกเล่นเกม เวลาว่างของเราคือคิดถึงแฟน คิดถึงมากๆๆๆๆ คิดถึงสิ่งดีๆที่เขาทำให้เรา คิดถึงเหตุการณ์ต่างๆ บางทีคิดถึงจนร้องไห้ บางทีก็เผลอกดโทรไปตอนเขาทำงานได้ฟังเสียงนิดเดียวก็ได้ เรารอวันหยุดเสาร์อาทิตย์ทุกวันเพื่อไปหาเขา ชอบน้อยใจกับเขา ไม่อยากให้เขาคุยกับ ผญ คนนึงที่มี something (หวง) เราเก็บทุกความรู้สึกไว้ กลัวเขารำคาญ พยายามทำทุกอย่างให้ปกติ แต่เราก็บอกเขานะว่าคิดถึง เหมือนจะเป็นบ้าเลย(พูดปนขำขำแต่มันคือเรื่องจริง) เหนื่อยมากเลยกับการเก็บความรู้สึกนี้ บางทีก็อยากกลับไปติดเกมแบบจะได้รู้สึกกับแฟนน้อยลงบ้างหรือไม่ก็ให้แฟนหันมาสนใจเรามากขึ้น หรืออาจจะย้อนกลับไปตอนที่เขาจีบเราใหม่ๆที่เขาหวงเรามากๆ ความรู้สึกพวกนี้เรายังจะไม่เคว้งเท่านี้เลย