สวัสดีครับ ผมเป็นนักเรียนชั้น ม.6 ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง
ปีนี้เป็นปีสุดท้ายแล้วที่ผมจะศึกษาอยู่ที่นี่
และตอนนี้ผมตกหลุมรัก ผู้หญิงคนนึงครับ เธอเป็นรุ่นน้อง อยู่ชั้น ม.4
เราพึ่งเจอกันได้ไม่ถึงเดือน และเริ่มรู้จักกันนิดหน่อย
ปีนี้เธอได้เป็น ดรัมเมเยอร์ ในงานกีฬาสีของสีผมครับ ส่วนผมเป็นคนทำซาวด์ประกอบการแสดง
มันทำให้ผมได้รู้จักกับเธอ เป็นคนเฟรนรี่ครับ ทำให้ผมดูไม่ออกว่าเธอคิดยังไงกับผม
แต่ที่แน่ๆ เพราะความเฟรนรี่ของเธอ ทำให้ผม ตกหลุมรักเธอจนได้
หลังจากที่ผมรู้ตัวว่า ผมได้ชอบเธอไปแล้ว ทำให้อยากคุยกับเธอมากขึ้นทุกวัน ทุกวัน
แต่ผมก็ไม่สามารถหาเรื่องมาคุยกับเธอได้ วันนึงเราจึงไม่ได้คุยอะไรกันมาก
บางครั้งผมก็แกล้งเธอด้วยคำพูด แต่ทุกครั้งที่ผมแกล้งเธอผมมักจะขอโทษเธอเสมอ
ในทุกๆครั้งที่เธอเขามาคุย หรือมาเล่นกับผม มันทำให้หัวใจของผมพองโต
และเมื่อวันงานกีฬาสีมาถึง วันนี้เป็นวันที่เธอต้องทำการแสดง หลังจากการแต่งหน้าเปลี่ยนชุด
เธอดูสวยมาก วันนี้เป็นวันที่เธอสวยเป็นพิเศษ สำหรับคนอื่น ผมไม่รู้ว่าเขามองยัง แต่สำหรับผมวันนี้เธอสวยมาก
ผมได้นำกล้อง ของเพื่อนสนิท ที่เป็นดรัมเมเยอร์อีกคน มาถ่ายรูปให้กับพวกเขา
แน่นอนครับ ว่าผมเก็บภาพของเธอเป็นหลัก แต่ว่าระหว่างการแสดง ผมไม่ได้เก็บภาพเอา
เพราะผมต้องไปดูแลเรื่องของซาวด์ในการแสดง แต่อย่างน้อยผมก็มีโอกาสได้ดูเธอแสดงครับ
หลังจากจบการแสดง เธอรู้ตัวว่าเธอทำพลาด ทำให้เธอเดินออกมาจากสนามพร้อมน้ำตา
ผมรีบเข้าไปปลอบใจเธอ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก เพราะว่าผมยังมีงานอื่นต้องทำ
ทำให้ผมไม่สามารถอยู่ข้างเธอได้ในตอนนั้น ผมรู้สึกเสียใจมาก
หลังจากที่ผมทำงานของวันนั้นเสร็จ เราทุกคนจึงเข้าไปพักกันในห้องแต่งตัว
เปิดเพลงฟัง และ นอนเล่นกันอยู่ในห้อง ในเย็นวันนั้นผมมีแข่งกีฬา กว่าจะถึงเวลาแข่งก็เล่นไป 5โมงเย็นแล้ว
เธอเลยไม่ได้อยู่ดูผมแข่ง แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะผมนำชัยชนะไปฝากเธอได้
วันต่อมา วันนี้เป็นวันรับประกาศรางวัล ใจผมอยากให้ ดรัมเมเยอร์สีผมได้ที่ 1 เพราะ ไม่อยากให้เห็นเธอร้องให้อีกครับ
ในตอนเช้า พวกเราก็ยังคง ไปนั่งเล่นที่ห้องเปลี่ยนชุดเช่นเคยครับ เพื่อรอให้การแข่งขันทั้งหมดจบลง
ก่อนที่จะประกาศผลรางวัล วันนี้เป็นวันแรกที่มีโอกาศได้ฟังเธอร้องเพลง เพราะพวกเรา เลือกที่จะร้องเพลงกัน
ถึงเสียงเธอจะไม่ได้ดีมาก แต่ความมั่นใจของเธอก็ทำให้ผมชอบมัน เราอยู่ในห้องนั้นจนถึงบ่าย 2
หลังจากนั้น พวกเราก็ออกไปเพื่อรอฟังผลประกาศรางวัล มีรางวัลมากมายที่สีเราได้ ที่ 1
แต่ว่า รางวัลที่ผมอยากได้ที่สุด มันกลับไม่ได้ ถึงเธอจะไม่ได้ร้องให้ออกมา แต่ผมก็รู้สึกได้ครับ ว่าเธอเสียใจ
หลังจากรับรางวัลเสร็จหมดแล้ว ก็ได้เวลาเก็บงาน วันนี้เรามีนัดไปกินเลี้ยงกัน ที่ร้านหมูกระทะแห่งนึง
แน่นอนว่าเธอเป็นคนชวน จะไม่ไปได้ยังไง เราไปถึงร้านกันตอน 1 ทุ่ม นั้งกินไปคุยไป ผมยังคงแกล้งเธอบ้างเล็กน้อย
และวันนี้เป็นวันสุดท้ายครับที่ผมจะได้เจอเธอบ่อยๆ เพราะหลังจากนี้ จะไม่มีการซ้อมอีกแล้ว
ผมอาจจะได้เจอเธอที่ โรงเรียนบ้าง แต่ก็คงไม่บ่อย และไม่มีโอกาสได้คุยกันแบบนี้อีกง่ายๆ
มันทำให้ผมคิดอยู่ตลอดว่า ผมควรจะจีบเธอหรือป่าว หรือแค่เฝ้ามองเธอต่อไปก็พอ
ความรักที่ไม่ควรบอก
ปีนี้เป็นปีสุดท้ายแล้วที่ผมจะศึกษาอยู่ที่นี่
และตอนนี้ผมตกหลุมรัก ผู้หญิงคนนึงครับ เธอเป็นรุ่นน้อง อยู่ชั้น ม.4
เราพึ่งเจอกันได้ไม่ถึงเดือน และเริ่มรู้จักกันนิดหน่อย
ปีนี้เธอได้เป็น ดรัมเมเยอร์ ในงานกีฬาสีของสีผมครับ ส่วนผมเป็นคนทำซาวด์ประกอบการแสดง
มันทำให้ผมได้รู้จักกับเธอ เป็นคนเฟรนรี่ครับ ทำให้ผมดูไม่ออกว่าเธอคิดยังไงกับผม
แต่ที่แน่ๆ เพราะความเฟรนรี่ของเธอ ทำให้ผม ตกหลุมรักเธอจนได้
หลังจากที่ผมรู้ตัวว่า ผมได้ชอบเธอไปแล้ว ทำให้อยากคุยกับเธอมากขึ้นทุกวัน ทุกวัน
แต่ผมก็ไม่สามารถหาเรื่องมาคุยกับเธอได้ วันนึงเราจึงไม่ได้คุยอะไรกันมาก
บางครั้งผมก็แกล้งเธอด้วยคำพูด แต่ทุกครั้งที่ผมแกล้งเธอผมมักจะขอโทษเธอเสมอ
ในทุกๆครั้งที่เธอเขามาคุย หรือมาเล่นกับผม มันทำให้หัวใจของผมพองโต
และเมื่อวันงานกีฬาสีมาถึง วันนี้เป็นวันที่เธอต้องทำการแสดง หลังจากการแต่งหน้าเปลี่ยนชุด
เธอดูสวยมาก วันนี้เป็นวันที่เธอสวยเป็นพิเศษ สำหรับคนอื่น ผมไม่รู้ว่าเขามองยัง แต่สำหรับผมวันนี้เธอสวยมาก
ผมได้นำกล้อง ของเพื่อนสนิท ที่เป็นดรัมเมเยอร์อีกคน มาถ่ายรูปให้กับพวกเขา
แน่นอนครับ ว่าผมเก็บภาพของเธอเป็นหลัก แต่ว่าระหว่างการแสดง ผมไม่ได้เก็บภาพเอา
เพราะผมต้องไปดูแลเรื่องของซาวด์ในการแสดง แต่อย่างน้อยผมก็มีโอกาสได้ดูเธอแสดงครับ
หลังจากจบการแสดง เธอรู้ตัวว่าเธอทำพลาด ทำให้เธอเดินออกมาจากสนามพร้อมน้ำตา
ผมรีบเข้าไปปลอบใจเธอ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก เพราะว่าผมยังมีงานอื่นต้องทำ
ทำให้ผมไม่สามารถอยู่ข้างเธอได้ในตอนนั้น ผมรู้สึกเสียใจมาก
หลังจากที่ผมทำงานของวันนั้นเสร็จ เราทุกคนจึงเข้าไปพักกันในห้องแต่งตัว
เปิดเพลงฟัง และ นอนเล่นกันอยู่ในห้อง ในเย็นวันนั้นผมมีแข่งกีฬา กว่าจะถึงเวลาแข่งก็เล่นไป 5โมงเย็นแล้ว
เธอเลยไม่ได้อยู่ดูผมแข่ง แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะผมนำชัยชนะไปฝากเธอได้
วันต่อมา วันนี้เป็นวันรับประกาศรางวัล ใจผมอยากให้ ดรัมเมเยอร์สีผมได้ที่ 1 เพราะ ไม่อยากให้เห็นเธอร้องให้อีกครับ
ในตอนเช้า พวกเราก็ยังคง ไปนั่งเล่นที่ห้องเปลี่ยนชุดเช่นเคยครับ เพื่อรอให้การแข่งขันทั้งหมดจบลง
ก่อนที่จะประกาศผลรางวัล วันนี้เป็นวันแรกที่มีโอกาศได้ฟังเธอร้องเพลง เพราะพวกเรา เลือกที่จะร้องเพลงกัน
ถึงเสียงเธอจะไม่ได้ดีมาก แต่ความมั่นใจของเธอก็ทำให้ผมชอบมัน เราอยู่ในห้องนั้นจนถึงบ่าย 2
หลังจากนั้น พวกเราก็ออกไปเพื่อรอฟังผลประกาศรางวัล มีรางวัลมากมายที่สีเราได้ ที่ 1
แต่ว่า รางวัลที่ผมอยากได้ที่สุด มันกลับไม่ได้ ถึงเธอจะไม่ได้ร้องให้ออกมา แต่ผมก็รู้สึกได้ครับ ว่าเธอเสียใจ
หลังจากรับรางวัลเสร็จหมดแล้ว ก็ได้เวลาเก็บงาน วันนี้เรามีนัดไปกินเลี้ยงกัน ที่ร้านหมูกระทะแห่งนึง
แน่นอนว่าเธอเป็นคนชวน จะไม่ไปได้ยังไง เราไปถึงร้านกันตอน 1 ทุ่ม นั้งกินไปคุยไป ผมยังคงแกล้งเธอบ้างเล็กน้อย
และวันนี้เป็นวันสุดท้ายครับที่ผมจะได้เจอเธอบ่อยๆ เพราะหลังจากนี้ จะไม่มีการซ้อมอีกแล้ว
ผมอาจจะได้เจอเธอที่ โรงเรียนบ้าง แต่ก็คงไม่บ่อย และไม่มีโอกาสได้คุยกันแบบนี้อีกง่ายๆ
มันทำให้ผมคิดอยู่ตลอดว่า ผมควรจะจีบเธอหรือป่าว หรือแค่เฝ้ามองเธอต่อไปก็พอ