ผมยังรักเธอ... หรือผมเอาแต่ใจตัวเองมากไป

ผมไม่ชอบแสดงออกครับ ไม่ชอบบอกว่ารู้สึกยังไง  ผมชอบให้เธอง้อและทำตัวน่ารักกับผมคนเดียว จริงๆเขาก็น่ารักในแบบของเขาอยู่แล้ว ผมไม่ค่อบใส่ใจความรู้สึกเธอ คงทำร้ายจิตใจเธอมากด้วยเธอคงเสียใจและคงไม่ให้โอกาสผมอีก ผมปากร้าย ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำแบบนั้นทำไม เธอเป็นคนเด๋อ แถมเอ๋อด้วยมั้ง55 คิดมาก(เข้าขั้นคิดไปเองสุดๆ เป็นบ้าอ่อ) ขี้น้อยใจ ผมบอกเธอหลายครั้งและว่าให้เลิกคิดมากสักที(ผมไม่ชอบ) ผมชอบเวลาเธอรั่วๆ ผมมีความสุขที่เธอเป็นแบบนั้นเธอทำให้ผมยิ้ม(ผมชอบตอนที่เธอเป็นแบบนั้น) ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตกหลุมรักเธอตั้งแต่ตอนไหน แต่พอผมอยู่ไกล(เธอก็เริ่มคิดมาก กังวลไปไกล) เธอบอกว่าเธอหวงผม ผมไม่เข้าใจจริงๆ ผมรู้สึกว่าไม่ชอบเลยที่เธอเป็นแบบนี้ทนไม่ไหวที่แล้ว ผมเลยตัดสินใจเงียบ ผมไม่ได้ใส่ใจเธอ สนใจเธอแบบเมื่อก่อนแล้ว จริงๆผมไม่รู้จะทำยังไงดี เธอควรจะเข้าใจผมและเชื่อใจผมบ้างสิ เธอเหมือนไม่เข้าใจผมเลยว่าผมเป็นแบบไหน ผมควรคุยกับเธอดีไหมว่าเธอเป็นอะไร? ปรับความเข้าใจกันหรือควรปล่อยเธอไปแบบนี้ และเธอเหมือนจะไม่ค่อยสนใจผมแล้ว ผมควรทำไงดี...? ผมเริ่มกังวลเพราะเธอเริ่มเฉยไม่โวยวาย ไม่ตามผม ไม่ถาม(เมื่อก่อนเขาชอบถามเพราะคงกังวลนั้นล่ะ) จะเข้าหาเธอยังไงดีละครับ ใครจะกล้าตกลงเธอยังรักผมอยู่มั้ยเนี่ยยยยย - -

*ตอนนี้ฝึกงานที่เดียวกัน และเธอทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าเป็นพวกคุณ คุณจะรู้สึกยังไงดีละครับ? เธอจะเข้าใจว่าผมไม่ได้รักเธอแล้วรึเปล่าเนี่ย?!