***บอกไว้ก่อนว่ากระทู้นี้ไม่ได้มีเจตนาจะดูถูกอาชีพใดๆ***
เรารู้จักและสนิทกับเพื่อนคนนี้และมีช่วงที่เราทะเลาะกันเลยห่างกันไปพักนึง ก่อนที่เธอจะกลับมาพร้อมกับอาชีพสาว sideline ที่เรารู้เพราะนางบอกเราทุกอย่างโดยปกตินิสัยนางเป็นคนแsดออกไปทางs่านอย่างเปิดเผย(จนเกินไป)แบบบางทีเห็นผู้งานดีเดินมา นางก็จะเริ่มบรรยายแล้วว่าคนนี้ต้อง ค. ใหญ่แน่อยากโดนคนนี้...จัง พูดระยะเผาขน จนบางทีเราต้องหยิกมันเพราะกลัวคนอื่นจะได้ยินแล้วมองไม่ดี คือถ้าเม้ากัน2คนมันก็ไม่แปลก แต่เดินในที่สาธารณะคนเยอะแยะมันอยากจะพูดมันก็พูด พอเรารู้ว่าที่หายหน้าหายตาไปนางไปทำงานนี้มาเราก็ถามนะว่าเป็นไงบ้าง นางก็สาธยายให้ฟังแบบ20+ตามภาษาสาวs่านผู้กร้านโลก555 เราก็อ๋อ ดูท่าทางคือความชอบในเรื่องเซ็กส์โดยส่วนตัวนางเลย ไหนๆก็ชอบแบบนี้ก็เลยขายเลยละกัน เราก็ฟังและถามนะว่าจะทำงานนี้ไปอีกนานแค่ไหน คือมันโตเกินกว่าที่จะมาบอกว่าอันไหนถูกอันไหนผิดเพราะมุมมองของแต่ละคนมันต่างกัน ถามว่าขายตัวผิดมั้ยส่วนตัวเรามองว่าไม่ผิดแต่ก็ไม่ได้ยกย่องเชิดชูหรือรณรงค์ให้ใครไปทำหรอก เพราะสภาพแวดล้อมสังคมค่านิยมผู้คนไม่ได้พร้อมเปิดใจยอมรับอาชีพแบบนี้ เพื่อนเราก็บอกหาเงินซื้อบ้านซื้อรถก่อน เราเลยแบบเฮ้ยยมันได้เงินเยอะขนาดนั้นเลยอ่อ นางเลยเอา บช มาเปิดให้ดูก็หลายแสน นางบอกตอนแรกกะทำเล่นๆแต่มันได้เงินเยอะเลยจะทำต่อ อย่างจริงจัง เราก็ได้แค่ฟังแล้วก็เตือนเรื่องโรคเรื่องโดนหลอกอะไรพวกนี้ เพราะนางเป็นคนที่ไม่ค่อยคิด แต่ก่อนที่จะกลับไปทำงานที่นางรักต่อ นางก็ได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งนางรักและหลงมากและก็คบกันเป็นแฟนกัน ซึ่งแน่นอนว่าคนที่รู้ว่าเพื่อนเราทำงานขายหวี มีแค่เรากับเจ้าตัวเขาสองคน นางบอกว่าอย่าบอกเขานะ เราก็บอกว่าใครจะกล้าพูดวะ ช่วงคบกันแรกๆนางยังไปทำงานนั้นอยู่ จนคบกันได้สักพักนางก็บอกว่าจะเลิกทำกลัวแฟนรู้ เราเลยบอกดีแล้ว เวลามันถามหากูไม่รู้จะตอบยังไง กลับมาทำงานกลางวันเถอะลำบากหน่อยแต่สบายใจกว่านะ และแล้วนางก็เลิกทำงานนั้นแต่นิสัยs่านยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน เวลาคุยกับเราพูดแต่เรื่องเซ็กส์จนเราว่ามันหมกมุ่นเกินไปแล้วเพราะบางทีเรารำคาญ พอนานไปความรักเริ่มจืดจาง นางเริ่มเบื่อทุกอย่างเริ่มจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม นางเริ่มทักมาบอกว่าผัวไม่เอา อยากออกไปหา..... เราไม่รู้จะพูดยังไงก็เลยไม่ตอบอะไรไป คือเราคงไม่สามารถจะไปเปลี่ยนนิสัยรึสันดานของใครได้ โตพอที่จะคิดเองได้แล้ว แต่บางทีเห็นแล้วมันขัดหูขัดตาจริงๆ โอเคถ้านางไม่มีผัวแล้วจะไปแsดที่ไหนเราจะไม่ว่าแต่นี่ผัวก็มีลูกก็มี บางทีสิ่งที่นางพูดมามันทำให้เราคิดว่านี่หรือคำพูดของคนที่เป็นแม่คน ประเด็นคือเรารู้ทุกอย่างแต่ต้องมาโกหกช่วยนางเราก็รู้สึกผิดอยู่นะ ได้แต่ตอบแบบขอไปที ตอนนี้บอกตามตรงว่ารำคาญมาก บอกเตือนจนปากจะฉีกถึงรูหูก็เหมือนเดิม จนเราเริ่มจะไม่พูดแล้วเพราะบอกไปก็ไม่เคยทำ ชีวิตใครก็ดูแลกันเอาเองละกัน ในฐานะเพื่อนเราก็พยายามบอกเตือนแนะนำเต็มที่แล้วต่อไปจะใช้ชีวิตยังไงก็เชิญ
มีเพื่อนเป็น sideline
เรารู้จักและสนิทกับเพื่อนคนนี้และมีช่วงที่เราทะเลาะกันเลยห่างกันไปพักนึง ก่อนที่เธอจะกลับมาพร้อมกับอาชีพสาว sideline ที่เรารู้เพราะนางบอกเราทุกอย่างโดยปกตินิสัยนางเป็นคนแsดออกไปทางs่านอย่างเปิดเผย(จนเกินไป)แบบบางทีเห็นผู้งานดีเดินมา นางก็จะเริ่มบรรยายแล้วว่าคนนี้ต้อง ค. ใหญ่แน่อยากโดนคนนี้...จัง พูดระยะเผาขน จนบางทีเราต้องหยิกมันเพราะกลัวคนอื่นจะได้ยินแล้วมองไม่ดี คือถ้าเม้ากัน2คนมันก็ไม่แปลก แต่เดินในที่สาธารณะคนเยอะแยะมันอยากจะพูดมันก็พูด พอเรารู้ว่าที่หายหน้าหายตาไปนางไปทำงานนี้มาเราก็ถามนะว่าเป็นไงบ้าง นางก็สาธยายให้ฟังแบบ20+ตามภาษาสาวs่านผู้กร้านโลก555 เราก็อ๋อ ดูท่าทางคือความชอบในเรื่องเซ็กส์โดยส่วนตัวนางเลย ไหนๆก็ชอบแบบนี้ก็เลยขายเลยละกัน เราก็ฟังและถามนะว่าจะทำงานนี้ไปอีกนานแค่ไหน คือมันโตเกินกว่าที่จะมาบอกว่าอันไหนถูกอันไหนผิดเพราะมุมมองของแต่ละคนมันต่างกัน ถามว่าขายตัวผิดมั้ยส่วนตัวเรามองว่าไม่ผิดแต่ก็ไม่ได้ยกย่องเชิดชูหรือรณรงค์ให้ใครไปทำหรอก เพราะสภาพแวดล้อมสังคมค่านิยมผู้คนไม่ได้พร้อมเปิดใจยอมรับอาชีพแบบนี้ เพื่อนเราก็บอกหาเงินซื้อบ้านซื้อรถก่อน เราเลยแบบเฮ้ยยมันได้เงินเยอะขนาดนั้นเลยอ่อ นางเลยเอา บช มาเปิดให้ดูก็หลายแสน นางบอกตอนแรกกะทำเล่นๆแต่มันได้เงินเยอะเลยจะทำต่อ อย่างจริงจัง เราก็ได้แค่ฟังแล้วก็เตือนเรื่องโรคเรื่องโดนหลอกอะไรพวกนี้ เพราะนางเป็นคนที่ไม่ค่อยคิด แต่ก่อนที่จะกลับไปทำงานที่นางรักต่อ นางก็ได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งนางรักและหลงมากและก็คบกันเป็นแฟนกัน ซึ่งแน่นอนว่าคนที่รู้ว่าเพื่อนเราทำงานขายหวี มีแค่เรากับเจ้าตัวเขาสองคน นางบอกว่าอย่าบอกเขานะ เราก็บอกว่าใครจะกล้าพูดวะ ช่วงคบกันแรกๆนางยังไปทำงานนั้นอยู่ จนคบกันได้สักพักนางก็บอกว่าจะเลิกทำกลัวแฟนรู้ เราเลยบอกดีแล้ว เวลามันถามหากูไม่รู้จะตอบยังไง กลับมาทำงานกลางวันเถอะลำบากหน่อยแต่สบายใจกว่านะ และแล้วนางก็เลิกทำงานนั้นแต่นิสัยs่านยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน เวลาคุยกับเราพูดแต่เรื่องเซ็กส์จนเราว่ามันหมกมุ่นเกินไปแล้วเพราะบางทีเรารำคาญ พอนานไปความรักเริ่มจืดจาง นางเริ่มเบื่อทุกอย่างเริ่มจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม นางเริ่มทักมาบอกว่าผัวไม่เอา อยากออกไปหา..... เราไม่รู้จะพูดยังไงก็เลยไม่ตอบอะไรไป คือเราคงไม่สามารถจะไปเปลี่ยนนิสัยรึสันดานของใครได้ โตพอที่จะคิดเองได้แล้ว แต่บางทีเห็นแล้วมันขัดหูขัดตาจริงๆ โอเคถ้านางไม่มีผัวแล้วจะไปแsดที่ไหนเราจะไม่ว่าแต่นี่ผัวก็มีลูกก็มี บางทีสิ่งที่นางพูดมามันทำให้เราคิดว่านี่หรือคำพูดของคนที่เป็นแม่คน ประเด็นคือเรารู้ทุกอย่างแต่ต้องมาโกหกช่วยนางเราก็รู้สึกผิดอยู่นะ ได้แต่ตอบแบบขอไปที ตอนนี้บอกตามตรงว่ารำคาญมาก บอกเตือนจนปากจะฉีกถึงรูหูก็เหมือนเดิม จนเราเริ่มจะไม่พูดแล้วเพราะบอกไปก็ไม่เคยทำ ชีวิตใครก็ดูแลกันเอาเองละกัน ในฐานะเพื่อนเราก็พยายามบอกเตือนแนะนำเต็มที่แล้วต่อไปจะใช้ชีวิตยังไงก็เชิญ