เราอาศัยอยู่กับป้า มาตั้งแต่7ขวบ แล้วแม่ไปทำงานต่างจังหวัด แต่ก็มีบางช่วงที่กลับไปอยู่กับแม่ แต่ตอนเราอยู่ปี2 แม่เสียชีวิตกะทันหัน ทำให้เราต้องใช้ชีวิตอยู่กับป้า แต่ที่เป็นอยู่ตอนนี้อะ มันมีแต่ความอึดอัดใจ และเขาทำกับเราเหมือนเป็นอากาศเลย บางทีกลับบ้านมา เขาก็ไม่เปิดประตูบ้านให้เข้า (เขานั่งอยุ่หน้าประตูนะ (เราเลยต้องพกกุญแจบ้านออกไปด้วยทุกครั้ง) บางครั้งเรานั่งซักผ้าอยู่ เขาก็กวาดบ้านแล้วกวาดฝุ่นมาทางที่เรานั่ง ล็อคประตูรั้ว ทั้งๆที่เรายังไม่ได้กลับเข้าบ้าน เก็บกับข้าวล็อคประตุครัว ทั้งๆที่รุ้ว่าเรายังไม่ได้กินข้าว เขาทำดีกับทุกคนยกเว้นเราที่ดูเหมือนเป้นอากาศ หรือไม่มีตัวตน จริงๆตอนนี้เครียดมากเลย ไม่รู้จะหาวิธีออกมาได้ยังไง ยิ่งอยู่ยิ่งจิตตก ตอนนี้ถึงขั้นนั่งร้องไห้คนเดียวทุกวันแล้วนะ กับเรื่องนี้ ใครมีคำแนะนำให้เราได้บ้าง
อยากแยกออกมาอยู่หอพัก แต่ไม่รู้จะทำยังไงดี