เคยมั้ยครับ อยู่ดีๆ ก็อยากอยู่คนเดียว รู้สึกผิดทั้งที่ไม่ได้ผิดสักเรื่อง เบื่อทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว อยากเก็บตัวคนเดียว

คือผมมีปัญหากับครอบครัวมาตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ แล้วครับ ตั้งแต่ผมอายุ 2 ปี จนตอนนี้อายุ 17-18 ปีละครับ อยู่ ๆ ก็รู้สึกหดหู่ เริ่มพูดน้อยลง จนแทบนับคำพูดได้ในแต่ละวัน อยากอยู่เงียบ ๆ คนเดียว ไม่อยากปรึกษาใครแม้กระทั่งแม่ (สมัยเด็ก ๆ ผมโดนแม่ทิ้งให้อยู่กับพ่อเลี้ยง แล้วพ่อเลี้ยงซ้อมผมแทบทุกวัน) ปัจจุบันอยู่หอครับ พอถึงวันหยุด ก็ไม่อยากไปไหน อยากเก็บตัวคนเดียว แต่ไม่ถึงขั้นฆ่าตัวตายหรอกครับ บางคนเขาก็บอกว่า เรื่องมันผ่านไปนานแล้วจะเก็บมาคิดทำไม อยากจะบอกสั้น ๆ ว่า ไม่เป็นผม ไม่รู้หรอก ที่ผ่านมาต้องเจอกับสิ่งดลวร้ายมาตลอดชัวิตที่ผ่านมา อยากจะระบายให้คนที่เข้าใจผมจริง ๆ แต่ก็ทำไม่ได้ เพียงเพราะผมเคยปรึกษาเพื่อน ๆ แล้ว ได้คำตอบกลับมาว่ารำคาญเอย ไร้สาระเอย ผมจึงไม่อยากที่จะปรึกษาใคร
แต่ที่ผมมาโพสต์นี่จะพูดว่ามาปรึกษาก็ได้ครับ ผมรู้สึกบอบช้ำจิตใจมาตั้งแต่เด็ก ไม่เคยรับรู้และลิ้มลองคำว่า ความสุขที่แท้จริง เลยครับ