เราคบกับแฟนมา 16 ปี และแต่งงานแล้วค่ะ เราทำงานหน่วยงานนอกบ้านนะค่ะ ส่วนแฟนเราทำงานซ่อมรถอยู่บ้านค่ะ
แฟนเราเป็นคนชอบดื่มเหล้าค่ะ ดื่มถือว่าเยอะนะค่ะ และดื่มบ่อยค่ะ บางครั้งเมื่อมีเรื่องให้ทะเลาะกัน ก็หายออกจากบ้านประมาณว่าวันถัดไปค่อยกลับมา ตอนหายไปโทรไม่รับไปไหนไม่รู้(เรานอนร้องไห้เลยค่ะ) คิดต่างๆนาๆว่าเค้าไปไหนเป็นอะไรไหมและเป็นแบบนี้ประมาณ 4-5 ครั้งได้ค่ะ และทุกครั้งที่เรามีงานต้องไปเลี้ยงส่งเลี้ยงรับเพื่อนร่วมงาน เค้าจะถือโอกาสนี้ออกจากบ้านไปหาดื่มเหล้ากับเพื่อนเค้าค่ะ และถ้าวันไหนเราไปกับเพื่อนปาตี้กันหน่อย เค้าก็จะชิงดื่มเมาอยู่บ้านค่ะ เป็นแบบนี้ประจำค่ะ
เราเคยขอเลิกไปแล้วครั้งหนึ่งเพราะเค้าดื่มนี่ล่ะค่ะ แต่เค้าไม่ยอมเลิก ไปสาบานเลิกเหล้ากับพ่อและแม่เค้า ตอนนั้นเรายังไม่รู้เรื่องแอบไปกับพ่อแม่(กลัวเราเลิกกับลูกชายค่ะ) แต่เราไม่โอเคนะค่ะ เราเป็นคนไม่ชอบฝืนใจใคร เลิกมาได้ 2 ปีก็ขอให้เราพาไปถอนคำสาบานเราก็ไปค่ะตอนนั้นสัญญาว่าจะไม่เป็นแบบเดิมอีกค่ะ และเค้าก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ
เหตุการณ์ล่าสุดที่เราทนไม่ไหวค่ะ
-ไปดื่มห้องเพื่อนเราเองค่ะ เค้าก็ตามไป แต่พอดื่มๆไป ก็กลับหายไปเลยจ้าโทรไปไม่รับ หายไปประมาณ เที่ยงคืน กลับมาอีกที 5 โมงเย็นวันถัดไป (เหตุการณ์นี้เป็นประมาณครั้งที่ 5 แต่ครั้งนี้เราไม่ร้องให้ค่ะ เบื่อและทำใจ อยากเลิกมากค่ะ)
-เมาแล้วทะเลาะกัน พังของในบ้านย่อยยับภายในพริบตา ด่าเรายับเลยค่ะว่าหน้าที่การงานเราดี ส่วนตัวเองเป็นแค่ช่าง ซึ่งปกติเราไม่เคยอวดเลยว่าหน้าที่การงานเราเป็นยังไง คนข้างบ้านได้มาไหว้แฟนเราขอร้องอย่าเป็นแบบนี้ และญาติก็มาห้ามค่ะ (วันนั้นเราเรียกพ่อกับแม่เค้ามาเอาตัวไปบ้าน เราจะเลิกค่ะอยู่ไม่ไหวแล้ว)เค้าก็ไปแต่รีบกลับมาตอนเช้าเลยค่ะมาแบบเงียบๆไม่พูดอะไรประมาณว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น(เราอายมากค่ะ คนแถวบ้านมาถามข่าวเยอะมากว่าเป็นอะไรกัน เสียงดังไปรอบๆบริเวณบ้านประมาณเกือบ 10 คนค่ะที่มาถามข่าว)
-เรามีเรียนและอบรมบ่อยด้วยค่ะ ไปแต่ละทีก็ถามข่าวบ้างถึงไหนแล้วเป็นไง แต่ปกติก็ไม่ค่อยถามค่ะ เรานี่เหมือนอยู่ตัวคนเดียวเลยค่ะไปไหนมาไหนคนเดียวจนชิน จนบางทีคิดว่าเราอยู่คนเดียวได้นะ ค่าใช้จ่ายหลักๆงวดรถก็เราผ่อนคนเดียว เดือนละประมาณแปดพันกว่าบาทค่ะ บางเดือนเค้าก็ช่วยค่าใช้จ่ายเรา บางเดือนก็ไม่ให้ค่ะ ถ้าให้ก็เดือนละประมาณ 3พันค่ะ
ขอเลิกครั้งที่1 1 เดือนก่อนไปอบรม เราก็ขอเลิกเค้าค่ะ ขอเลิกแบบดีๆนะค่ะไม่ทะเลาะกัน เพราะเราคิดว่าอยู่ไปเราก้ไม่มีความสุขแล้ว และเรามาถึงจุดที่อิ่มตัวแล้วค่ะ หรือเรียกว่าเราเบื่อก็ได้ค่ะ แต่เค้าขอโอกาสไม่ยอมเลิกค่ะ เราก็ให้โอกาสค่ะ
ขอเลิกครั้งที่ 2 หลังจากไปอบรมกลับมาค่ะ เค้าก็ดื่มปกติเหมือนเดิม เราเลยขอเลิกเค้าแบบดีๆ แต่วันนั้นน่าจะเมาหน่อยๆ เราพูดทุกอย่างให้ฟังหมดเลยว่าเราหมดใจแล้ว และอยู่ต่อไปไม่ไหวจริงๆค่ะ ทำงานกลับมาเค้าก็ดื่ม เราบอกว่าเราอายุ 33 แล้วเราอยากใช้ชีวิตให้มีความสุขค่ะ ต่างคนต่างไปหาความสุขดีกว่าไหม ตอนแรกเค้าก็จะเลิกนะค่ะ แต่พอคิดได้มั้งบอกขอโอกาสอีก บอกจะอยู่จะไม่ไปไหน เราเลยบอกไปถ้าจะอยู่แล้วเราไม่ไหวจริงๆเราจะเรียกผู้ใหญ่มาคุยกันนะเพราะเราไม่ต้องการอยู่แบบนี้ อยู่แบบแยกกันนอนค่ะ อยู่แบบไม่สบายใจ อยู่แบบทรมานใจมากๆค่ะ จะเลิกก็ไม่เลิก เราทุกข์มากค่ะ
---ปัจจุบันนี้มีน้องผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาเกี่ยวข้องค่ะ มารู้จักกันหลังจากเราบอกเลิกแฟนไปแล้วค่ะ รู้จักกันเพราะไปอบรมด้วยกันค่ะ อายุห่างกัน 6 ปีได้ แต่ความคิดเค้าเป็นผู้ใหญ่นะค่ะ น้องเป็นคนที่ให้กำลังใจดีมากๆค่ะ เราพูดทุกอย่างให้ฟัง น้องก็สงสารเรามาก ปลอบใจเราดีมากค่ะ น้องคนนี้คุยกันแล้วรู้สึกดีค่ะ แต่เรายังไม่ถึงขั้นนั้นนะค่ะ ตอนแรกน้องเค้ามีแฟนนะคะ่ หลังๆมานี่เลิกกับแฟนตอนแรกก็ตกใจมากว่าจะเกี่ยวกับเราไหม แต่น้องบอกไม่เกี่ยวเค้าก็อยากเลิกมาตั้งนานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสแค่นั้น พอมีโอกาสก็เลยบอกเลิกแฟนไป เหมือนเรา2คนคุยกันในสถานะที่อยากเลิกกับแฟนเหมือนกันเลยคุยกันได้ อันที่จิรงก็คุยบ้างเป็นบางวันนะคะ เรากลัวใจตัวเองจะรักน้องมัน เลยห่างๆไปค่ะ เราว่าถ้าคุยๆไปไม่โอเครกับน้อง เพราะเรายังเครียร์ตัวเองไม่ได้ค่ะ
-อยากถามทุกคนว่าเราจะทำยังไงดีตอนนี้เราไม่มีความสุขเลย เราอยากเลิกกับแฟนมากๆค่ะ แต่ก็ไม่รู้จะเลิกยังไงดี ถ้าเลิกแบบทะเลาะกัน เราก็อายคนเหลือเกินค่ะ ถ้าเลิกแบบดีๆเค้าก็ไม่ยอมไปไหนค่ะ
-น้องที่เราคุยด้วยอันที่จริงถ้าเลิกกับแฟนแล้วให้มาคบกัน เราก็ไม่คบนะค่ะ เพราะด้วยอายุที่ห่างกันแล้วเราว่าน่าจะไปไม่รอดค่ะ แต่ถ้าคุยกันปรับสุขปรับทุกข์กันนี้น้องเค้าโอเครนะค่ะ เหมือนคุยด้วยแล้วสบายใจค่ะ และเรามีอะไรให้ช่วยน้องเค้าจะช่วยเกือบทุกอย่างค่ะ ช่วยทำวิจัย ช่วยหากล้องที่เราอยากได้ ช่วยรับฟังเรื่องไม่สบายใจของเราค่ะและก็แนะนำเราว่าควรทำยังไงดี เราคุยแบบสบายใจดีค่ะ ก็เป็นความรู้สึกดีๆนะค่ะ แต่เราคิดว่าน้องเค้าคงไม่ได้รักเราหรอกค่ะ เหมือนว่าแค่คนคุยถูกคอกัน
อยากเลิกกับแฟน
แฟนเราเป็นคนชอบดื่มเหล้าค่ะ ดื่มถือว่าเยอะนะค่ะ และดื่มบ่อยค่ะ บางครั้งเมื่อมีเรื่องให้ทะเลาะกัน ก็หายออกจากบ้านประมาณว่าวันถัดไปค่อยกลับมา ตอนหายไปโทรไม่รับไปไหนไม่รู้(เรานอนร้องไห้เลยค่ะ) คิดต่างๆนาๆว่าเค้าไปไหนเป็นอะไรไหมและเป็นแบบนี้ประมาณ 4-5 ครั้งได้ค่ะ และทุกครั้งที่เรามีงานต้องไปเลี้ยงส่งเลี้ยงรับเพื่อนร่วมงาน เค้าจะถือโอกาสนี้ออกจากบ้านไปหาดื่มเหล้ากับเพื่อนเค้าค่ะ และถ้าวันไหนเราไปกับเพื่อนปาตี้กันหน่อย เค้าก็จะชิงดื่มเมาอยู่บ้านค่ะ เป็นแบบนี้ประจำค่ะ
เราเคยขอเลิกไปแล้วครั้งหนึ่งเพราะเค้าดื่มนี่ล่ะค่ะ แต่เค้าไม่ยอมเลิก ไปสาบานเลิกเหล้ากับพ่อและแม่เค้า ตอนนั้นเรายังไม่รู้เรื่องแอบไปกับพ่อแม่(กลัวเราเลิกกับลูกชายค่ะ) แต่เราไม่โอเคนะค่ะ เราเป็นคนไม่ชอบฝืนใจใคร เลิกมาได้ 2 ปีก็ขอให้เราพาไปถอนคำสาบานเราก็ไปค่ะตอนนั้นสัญญาว่าจะไม่เป็นแบบเดิมอีกค่ะ และเค้าก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ
เหตุการณ์ล่าสุดที่เราทนไม่ไหวค่ะ
-ไปดื่มห้องเพื่อนเราเองค่ะ เค้าก็ตามไป แต่พอดื่มๆไป ก็กลับหายไปเลยจ้าโทรไปไม่รับ หายไปประมาณ เที่ยงคืน กลับมาอีกที 5 โมงเย็นวันถัดไป (เหตุการณ์นี้เป็นประมาณครั้งที่ 5 แต่ครั้งนี้เราไม่ร้องให้ค่ะ เบื่อและทำใจ อยากเลิกมากค่ะ)
-เมาแล้วทะเลาะกัน พังของในบ้านย่อยยับภายในพริบตา ด่าเรายับเลยค่ะว่าหน้าที่การงานเราดี ส่วนตัวเองเป็นแค่ช่าง ซึ่งปกติเราไม่เคยอวดเลยว่าหน้าที่การงานเราเป็นยังไง คนข้างบ้านได้มาไหว้แฟนเราขอร้องอย่าเป็นแบบนี้ และญาติก็มาห้ามค่ะ (วันนั้นเราเรียกพ่อกับแม่เค้ามาเอาตัวไปบ้าน เราจะเลิกค่ะอยู่ไม่ไหวแล้ว)เค้าก็ไปแต่รีบกลับมาตอนเช้าเลยค่ะมาแบบเงียบๆไม่พูดอะไรประมาณว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น(เราอายมากค่ะ คนแถวบ้านมาถามข่าวเยอะมากว่าเป็นอะไรกัน เสียงดังไปรอบๆบริเวณบ้านประมาณเกือบ 10 คนค่ะที่มาถามข่าว)
-เรามีเรียนและอบรมบ่อยด้วยค่ะ ไปแต่ละทีก็ถามข่าวบ้างถึงไหนแล้วเป็นไง แต่ปกติก็ไม่ค่อยถามค่ะ เรานี่เหมือนอยู่ตัวคนเดียวเลยค่ะไปไหนมาไหนคนเดียวจนชิน จนบางทีคิดว่าเราอยู่คนเดียวได้นะ ค่าใช้จ่ายหลักๆงวดรถก็เราผ่อนคนเดียว เดือนละประมาณแปดพันกว่าบาทค่ะ บางเดือนเค้าก็ช่วยค่าใช้จ่ายเรา บางเดือนก็ไม่ให้ค่ะ ถ้าให้ก็เดือนละประมาณ 3พันค่ะ
ขอเลิกครั้งที่1 1 เดือนก่อนไปอบรม เราก็ขอเลิกเค้าค่ะ ขอเลิกแบบดีๆนะค่ะไม่ทะเลาะกัน เพราะเราคิดว่าอยู่ไปเราก้ไม่มีความสุขแล้ว และเรามาถึงจุดที่อิ่มตัวแล้วค่ะ หรือเรียกว่าเราเบื่อก็ได้ค่ะ แต่เค้าขอโอกาสไม่ยอมเลิกค่ะ เราก็ให้โอกาสค่ะ
ขอเลิกครั้งที่ 2 หลังจากไปอบรมกลับมาค่ะ เค้าก็ดื่มปกติเหมือนเดิม เราเลยขอเลิกเค้าแบบดีๆ แต่วันนั้นน่าจะเมาหน่อยๆ เราพูดทุกอย่างให้ฟังหมดเลยว่าเราหมดใจแล้ว และอยู่ต่อไปไม่ไหวจริงๆค่ะ ทำงานกลับมาเค้าก็ดื่ม เราบอกว่าเราอายุ 33 แล้วเราอยากใช้ชีวิตให้มีความสุขค่ะ ต่างคนต่างไปหาความสุขดีกว่าไหม ตอนแรกเค้าก็จะเลิกนะค่ะ แต่พอคิดได้มั้งบอกขอโอกาสอีก บอกจะอยู่จะไม่ไปไหน เราเลยบอกไปถ้าจะอยู่แล้วเราไม่ไหวจริงๆเราจะเรียกผู้ใหญ่มาคุยกันนะเพราะเราไม่ต้องการอยู่แบบนี้ อยู่แบบแยกกันนอนค่ะ อยู่แบบไม่สบายใจ อยู่แบบทรมานใจมากๆค่ะ จะเลิกก็ไม่เลิก เราทุกข์มากค่ะ
---ปัจจุบันนี้มีน้องผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาเกี่ยวข้องค่ะ มารู้จักกันหลังจากเราบอกเลิกแฟนไปแล้วค่ะ รู้จักกันเพราะไปอบรมด้วยกันค่ะ อายุห่างกัน 6 ปีได้ แต่ความคิดเค้าเป็นผู้ใหญ่นะค่ะ น้องเป็นคนที่ให้กำลังใจดีมากๆค่ะ เราพูดทุกอย่างให้ฟัง น้องก็สงสารเรามาก ปลอบใจเราดีมากค่ะ น้องคนนี้คุยกันแล้วรู้สึกดีค่ะ แต่เรายังไม่ถึงขั้นนั้นนะค่ะ ตอนแรกน้องเค้ามีแฟนนะคะ่ หลังๆมานี่เลิกกับแฟนตอนแรกก็ตกใจมากว่าจะเกี่ยวกับเราไหม แต่น้องบอกไม่เกี่ยวเค้าก็อยากเลิกมาตั้งนานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสแค่นั้น พอมีโอกาสก็เลยบอกเลิกแฟนไป เหมือนเรา2คนคุยกันในสถานะที่อยากเลิกกับแฟนเหมือนกันเลยคุยกันได้ อันที่จิรงก็คุยบ้างเป็นบางวันนะคะ เรากลัวใจตัวเองจะรักน้องมัน เลยห่างๆไปค่ะ เราว่าถ้าคุยๆไปไม่โอเครกับน้อง เพราะเรายังเครียร์ตัวเองไม่ได้ค่ะ
-อยากถามทุกคนว่าเราจะทำยังไงดีตอนนี้เราไม่มีความสุขเลย เราอยากเลิกกับแฟนมากๆค่ะ แต่ก็ไม่รู้จะเลิกยังไงดี ถ้าเลิกแบบทะเลาะกัน เราก็อายคนเหลือเกินค่ะ ถ้าเลิกแบบดีๆเค้าก็ไม่ยอมไปไหนค่ะ
-น้องที่เราคุยด้วยอันที่จริงถ้าเลิกกับแฟนแล้วให้มาคบกัน เราก็ไม่คบนะค่ะ เพราะด้วยอายุที่ห่างกันแล้วเราว่าน่าจะไปไม่รอดค่ะ แต่ถ้าคุยกันปรับสุขปรับทุกข์กันนี้น้องเค้าโอเครนะค่ะ เหมือนคุยด้วยแล้วสบายใจค่ะ และเรามีอะไรให้ช่วยน้องเค้าจะช่วยเกือบทุกอย่างค่ะ ช่วยทำวิจัย ช่วยหากล้องที่เราอยากได้ ช่วยรับฟังเรื่องไม่สบายใจของเราค่ะและก็แนะนำเราว่าควรทำยังไงดี เราคุยแบบสบายใจดีค่ะ ก็เป็นความรู้สึกดีๆนะค่ะ แต่เราคิดว่าน้องเค้าคงไม่ได้รักเราหรอกค่ะ เหมือนว่าแค่คนคุยถูกคอกัน