คนที่ทำได้แค่ฟังเรื่องของคนอื่น อนาคตจะเป็นคนเก็บกดไหมครับ?

ขอเกรินยาวนิดนึงนะครับ คือนับตั้งแต่เด็กเลยน่าจะตั้งแต่ ป.3 มั้งครับที่ครอบครัวเริ่มมีปัญหาอะไรหลายๆเรื่อง เช่น เรื่องพี่สาวเรียนไม่จบบ้าง
เรื่องที่ต้องรับส่งงวดรถยนต์ต่อจากคนอื่น เพราะเหตุจำเป็นบ้าง (ทั้งที่ฐานะครอบครัวผมในตอนนั้นก็ยังไม่พร้อมแท้ๆ)
ปัญหาหลักๆก็เรื่อง เงินแหละครับ555
ผมไม่ได้คิดว่าตัวเองเก่งหรือเกินวัยหรอกครับ แต่นับตั้งแต่นั้นมาเหมือนกับสถานะการณ์มันบังคับ ให้ต้องมีวุฒิภาวะที่เพิ่มขึ้น น่าจะตั้งแต่ ม.1ได้มั้งครับที่ผมต้องเป็นคนรับฟังปัญหาต่างๆ จากคนในครอบครัว ซึ่งแต่ละคนในครอบครัวผมไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ในช่วงนั้น (อ่อ ครอบครัวผมมีกัน4คนนะครับ) จึงเป็นผลทำให้ผมต้องรับฟังปัญหาของแต่ละคน และก็คอยให้คำพูดดีๆเท่าที่นึกออกในตอนนั้น (ผมไม่กล้าพูดว่าให้คำปรึกษาหรอกครับ เพราะผมคิดว่าผมไม่ได้เก่งขนาดนั้น)
แต่ตอนนี้ครอบครัวของผมก็ค่อยๆดีขึ้นมากแล้วครับ
จนถึงตอนนี้ ผมก็ได้ฟังปัญหาของผู้คนมากหน้าหลายตา เกือบทั้งหมดก็เพื่อนแหละครับ จนมันเป็นเรื่องปกติที่ผมจะฟังคนอื่นไป โดยที่ผมไม่มีโอกาศที่จะได้ระบายเรื่องของผมให้ใครฟังเลย
หลังจากที่บ่นมาซะยาว ผมอยากรู้ว่าผมมีโอกาศเป็นโรคเก็บกดไหมครับ?
ปล. หากมีคำไหนที่พิมพ์ตกไป ขออภัยด้วยนะครับ และหากท่านใดไม่พอใจก็ขออภัยด้วยนะครับ