เลิกกันเพราะเขาอยากอยู่คนเดียว

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เรากับแฟนเลิกกันมาได้อาทิตย์กว่าแล้วค่ะ เราไม่ได้เป็นคนบอกเลิกแต่เขาเป็นคนที่หายไปและบอกว่าอยากอยู่คนเดียว เราจะเรียงไทมืไลน์ให้เพื่อที่จะได้เข้าใจง่ายนะคะ อาจจะมีงงๆบ้างเพราะเราเครียดพักผ่อนน้อย

-คืนวันเสาร์ที่ 23 เราจะไปหาเขาที่บ้านวันอาทิตย์ตามปกติค่ะแต่ว่าเขาบอกว่าวันอาทิตย์ต้องไปงานแคทหลังบ่าย 3 จะไม่ว่างแต่เขาก็ยังอยากให้เราไปหาเราเลยโอเคไปเรารับรู้แล้วว่าเขาจะไม่ว่างหลังบ่าย 3 และเขารับรู้แล้วว่าเราจะไปแต่ว่าคืนนั้นเขาไปเล่นเกมอยู่บ้านเพื่อน

-วันอาทิตย์ที่ 24 เราเดินทางไปถึงครึ่งทางแล้วเราก็จะโทรไปปลุกให้เขารอขับรถมารับเราที่ห้างแถวบ้านเขา เราโทรไปตั้งแต่ 11:30 แต่เขาไม่รับสักสาย จนเราถึงบ้านเขาเวลาเที่ยงกว่าเราโทรต่อเนื่องแต่ก้ไร้การรับสายเราดูเวลา เวลาที่เราจะได้เจอกันเหลือน้อยเต็มทีเพราะเรารอเขาอยู่บ้านและโทรต่อเนื่องมาจนถึงบ่ายโมงกว่าๆ เกือบบ่าย 2 เราโกรธจนร้องไห้อยู่ในห้องของเขาพอเขารับสายเขาก็รีบขับรถกลับมาบ้านมาง้อมาโอ๋เรา มันก็รู้สึกดีแต่ว่ามันโกรธมากจริงๆแต่เราก็ไม่ได้แบบด่าๆๆ เราแค่แบบเงียบเพราะเราโกรธมากอ่ะค่ะยิ่งรู้ว่าที่เขาไม่รับสายเนี่ยเพราะไม่ตื่นที่ไม่ตื่นเพราะว่านอนตอนเช้าเล่นเกมอยู่ ทีนี้เขาเลยหงุดหงิดว่าง้อดีๆ แล้วทำไมไม่พูดกับเขาดี เราก็บอกว่าก็โกรธอยู่มันไม่ค่อยอยากพูดแต่แบบก็โอเคที่เขามาง้อ เขาก็ดุเราเพราะตอนนั้นมันจะบ่าย 3 แล้วดุให้เรารีบไปเขาจะไปส่งเราก็คงต้องยอมเพราะมันจะไม่มีเวลาเอา พอมาส่งเขาก็บอกว่าเดี๋ยววันอื่นพาไปเที่ยวนะ ดีกันเถอะ เกี่ยวก้อยกัน จุ๊บกันก็โอเค เราก็บอกเขาตอบแชทด้วยนะ แต่พอแยกกันเขาก็หายไปเลยเราก็คิดบวกว่าเขาก็ไม่ว่างต้องขับรถไปรับบัตรอีกที่และต้องไปรับเพื่อนเรารอเขามาชม. กว่าจน 5 โมงเย็นเขาก็ไม่ตอบกลับไม่ทักมา แต่เราเห็นเขาอัพสตอรี่ลงสักพักแล้วประมาณ20 นาทีกว่า เลยตอบกลับไปว่าทำไมไม่ทักมาเลยรอตั้งนาน เขาเลยทักแชทเฟสเรามาว่าเรานั่นแหละที่ไม่ทัก คือปกติทุกครั้งเขาจะถามว่าเราถึงไหนแล้วถึงบ้านแล้วบอกเขาด้วยนะ แต่นี่คือไม่มีเลย บอกเราอ่ะไม่ทักทั้งๆ ที่มันมีแชทก่อนหน้าที่เราส่งไปตั้งเยอะ สุดท้ายบอกเดี๋ยวค่อยมาตอบตอนจบงานเพราะเสียตังมาฟังเพลง เราก็ยิ่งเฟลเลยเรื่องเมื่อเช้าก็ทำให้เฟลแล้ว รู้ว่าเขาง้อแล้ว แล้วทำไมหลังจากง้อแล้วถึงพูดใส่กันแบบนี้ล่ะ เราก็เลยทิ้งข้อความไว้ว่ารู้แล้วว่าเสียตังมาฟังเพลงแต่ใส่ใจกันหน่อยไม่ได้หรอทั้งๆ ที่ก็แว๊บมาตอบได้ ไม่ได้ขอให้ตอบตลอดอยู่แล้ว แล้วเขาก็เพิ่งทำผิดไปไม่ใช่ว่าง้อแล้วจะทำแบบนี้นะ คิดให้ดีๆ ว่าวันนี้เกิดไรขึ้นบ้าง เขาก็อ่านไม่ตอบไปเราก็รอเขา กว่าจะจบงานก็ตี 2 เราหลับไปก่อนแล้ว แล้วคืนนั้นตอนที่เขาอยู่ในงานเขาก้อัพสตอรี่ว่าเขาเศร้าเป็นบ้าเลย

-ตื่นมาเช้าวันจันทร์ที่ 25 เราก็เห็นเขาตอบมาตอนตี 2 แหละค่ะว่ากลับแล้ว ทีนี้เราเห็นว่าเขานอนเช้าเราก็รอเขาตื่นตอนเย็นๆ แต่พอเขาตื่นเขาก็ไม่ตอบข้อความเราเลยค่ะ แต่แชร์โพสต์ทำนู่นนี่ได้ปกติ ไม่ตอบแบบไม่ตอบจริงๆ เราลองรอเขาชม.กว่าๆ ก็ยังไม่ตอบเราเริ่มโกรธอีกครั้งค่ะด้วยเรื่องต่างๆ เริ่มรัวแชทเพื่อให้เขาตอบ ถามว่าเราไปทำให้ถึงไม่ตอบลองโทรหาก็ไม่รับสาย เลยถามเพื่อนเขาเพื่อนเขาก็บอกว่าติดต่อได้แต่เขาไม่คุยกับเรา งงมากค่ะ สุดท้ายคืนนั้นเขาส่งมาหาเราว่าเขาอยากอยู่คนเดียว

-วันอังคารที่ 26 เราไม่ได้คุยไรกันเลยค่ะ ซึ่งเราโกรธและเสียความรู้สึกมากไม่รู้ว่าเขาเป็นไร หรือถ้าเป็นทำไมไม่บอกกันตรงๆ วันนั้นเองเขาก็อัพสตอรี่เศร้าๆ เหมือนกันค่ะ

-คืนวันพุธที่ 27 เราคิดว่ามันนานเกินไปหรือเปล่าผ่านมาเกือบ 2 วันแล้วแล้วเราก้ไม่ได้มีเรื่องไรกัน เราทักเขาไปในคืนนั้นว่าเนี่ยจะเอาไง ทนไม่ไหวแล้วนา ไม่เข้าใจว่าไปทำไรให้ทำไมถึงหายไปไม่ตอบแล้วมาบอกว่าอยู่คนเดียวแบบนี้คนรอมันก็เหนื่อยนะแล้วแถมยิ่งไม่ได้ไปทำอะไรให้ด้วย เขาเลยบอกมาแบบเรียบๆ ว่า ไม่ไหวก็ไปดิ งั้นเลิก แล้วแบบเอ๊าอะไรอ่ะอยู่ๆ ก็เลิกอยู่ๆ ก็ไล่ แล้วเขาไม่สนใจอะไรแล้วด้วยเลยค่ะ เราไม่ยอมเขาก็ประมาณว่าเรื่องของเราแต่เขาเลิกแล้ว ถามเองว่าจะเอาไง เราก็แบบที่เราถามงั้นมันก็ไม่ได้หมายความว่าเลิกหรือไม่ เพราะมันไม่มีอะไรต้องเลิกอยู่แล้วเราคิดถึงเขาอยากคุยกับเขานั่งรอไปอย่างงั้นแล้วพอทักมาถามกลับโดนแบบนี้อีกเรายิ่งโมโหเข้าไปใหญ่ทั้งโมโหทั้งเสียใจ เขาบอกเราแค่ว่าอยู่ๆ ก้อยากอยู่คนเดียวไม่อยากมีเราแล้ว แล้วเราก้ไม่เข้าใจเขาเรื่องน้ำท่อม เพื่อนเข้าใจมากกว่า อยู่กับเพื่อนไม่ต้องมานั่งโมโหอยู่กับเราแล้วเสียสุขภาพจิตต้องมานั่งโมโหนั่งทะเลาะด้วย วันนั้นเขาพูดกับเราด้วยคำพูดที่ไม่แคร์แล้วอ่ะค่ะว่าเราจะรู้สึกยังไง เขาบอกให้เราเลิกกันดีๆ แล้วเป็นเพื่อนกัน เราแบบถามก่อนว่ามีเรื่องอะไรให้เลิก แล้วเอาอะไรมาเลิกดีๆ ทั้งๆที่ทำร้ายความรู้สึกขนาดนี้

-หลังจากวันนั้นเราถามตัวเองทุกวันว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมอยู่ๆ เขาเป็นแบบนี้ เราไม่ได้ทะเลาะไรกันเศร้ามาก

-วันเสาร์ที่ 30 เราเห็นเขาทั้งอันฟอลไอจีและกดลบเราออกจากผู้ติดตามในไอจีไม่ให้เราติดตามเขา อันเฟรนในเฟสเราเลยลองโทรไปหาเขาเผื่อจะเปลี่ยนใจหรืออะไรได้บ้าง เราเริ่มต้นการคุยด้วยการถามเขาว่าเป็นไงบ้าง เขาก็บอกว่าปกติดี พอได้ยินอย่างงั้นเรายิ่งเศร้าเลยค่ะ เสียงเริ่มสั่นน้ำตาเริ่มไหลถามเขาว่าตกลงเป็นอะไรทำไมถึงทิ้งกันแบบนี้เขาบอกก็แค่อยู่ๆ ก็อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากมานั่งตอบแชทใคร ไม่อยากมานั่งโมโหหรือด่าหรือทะเลาะกับใคร ไม่ต้องมานั่งรู้สึกผิดเวลาตัวเองทำผิดแล้วต้องมานั่งง้อ เขาเริ่มบอกว่าเขาเลือกเพื่อนเลือกน้ำท่อมดีกว่า ยอมรับว่าเห็นแก่ตัวแต่ก็มีความสุขดี เห็นแก่ตัวเพื่อตัวเอง เขาบอกว่ายังรักแต่ไม่อยากอยู่ด้วยแล้วไม่แคร์แล้ว เราเสียใจหนักมากเลยค่ะ เขาบอกที่อันเฟรนก็เพราะรู้ว่าเราปิดโพสต์เขาไม่ให้เขาเห็น แต่ถึงเราจะปิดโพสต์เขาปิดเพื่อนเขาเขาก็อ่านได้ทุกโพสต์ เขาก็เลยอันเฟรนเลยเพราะไม่ได้อยากรู้เรื่องของเราอยู่แล้วไม่สำคัญ เราถามว่าเขาอ่านจากไหนเราก็นึกว่ามีคนเฟสเราส่งไปให้ เขาบอกไม่ต้องรู้หรอก เขาบอกพอยิ่งเราทำแบบนี้เขายิ่งคิดว่าตัวเองคิดถูกที่เลิก คือที่เราปิดเพราะเราไม่อยากให้เขาเห็นเราเพ้อ อันไหนไม่เพ้อเราก็ไม่ได้ปิด แต่เขาโกรธมากเขาบอกว่าไม่ชอบ แต่คือที่พูดทั้งหมดนี้เป็นเหตุการณ์ที่เราทำหลังจากเลิกกับเขาแล้ว แล้วมันก้ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรด้วยที่เราปิดโพสต์ ทีนี้เราเพิ่งมานึกออกว่าเขามีเฟสสำรองเราก็เลยไปดูว่าเฟสรองเขาออนมั้ยสรุปก็คือออน

-หลังจากวันนั้นมาเราเห็นเขาออนเฟสรองมาตลอด ก็คงเอามาส่องเรา เพราะเฟสรองเขาสมัครไว้ตอนเฟสบินพอกู้ได้แล้วเขาก็ไม่เคยเข้าอีกเลย

-วันเสาร์ที่ 7 เราลองโทรไปคุยดูเขารับสาย เราถามเขาเป็นไงบ้างเขาก็บอกว่าดี ดีโคตร เราไม่คิดว่าจะได้คำตอบแบบนี้เราเลยเศร้าจนคุมสติไม่อยู่ ร้องไห้ฟูมฟายเริ่มถามเขาด้วยคำถามเดิมๆ ว่าทำไมถึงทิ้งเราไปทั้งๆ ที่เราไม่ได้ทำไรให้แล้วเราไม่ได้ทะเลาะกัน เขาบอกแล้วทำไมบอกเลิกต้องรอให้ทะเลาะกัน เรายิ่งไม่เข้าใจ วันก่อนที่เขาจะหายไปจะบอกเลิกเราก็ยังเจอกันเขาก็จุ๊บเรา แล้วก็มีอะไรกับเรา ทำไมอยู่ๆ ถึงเป็นแบบนี้ เขาเริ่มเบื่อเริ่มรำคาญ เขาบอกว่าเราบั่นทอนเขาที่ผ่านมา เอาแต่ชวนทะเลาะทั้งๆ ที่เขาบอกว่าไม่อยากทะเลาะแล้ว มีเวลาก็ไม่ยอมรักษาเขาดีๆ แต่เอาจริงๆ แล้วเราไม่ได้ชวนทะเลาะเลยค่ะ ส่วนใหญ่แล้วนะคะ เราแค่คุยกับเขาว่าเราไม่พอใจเรื่องอะไร พอเขารู้ว่าเราไม่พอใจหรือโกรธอะไรที่เขาทำเขาก็โกรธเรากลับแล้วก็ด่าว่าเรา เขาก็บอกว่าตอนที่เขาอารมณ์ร้อนทำไมเราไม่ยอมเขาไปก่อน เอาแต่ย้อนอยู่ได้ แต่ที่เราย้อนเราไม่ได้ย้อนด่าเขานะคะ เราก็จะย้อนไปประมาณว่าเออเสียใจนะเสียความรู้สึกนะพูดแบบนี้เมื่อไหร่จะหยุดอารมณ์ร้ายสักที ทุกครั้งที่ทะเลาะเราโดนเขาอารมณ์ร้ายใส่เสมอ โดนเขาด่าเขาว่าตลอดแล้วเขาพูดถึงที่ผ่านมามันก็คือเรื่องที่จบไปนานแล้ว เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเอาเรื่องนร้มาเป็นเหตุผล ครั้งล่าสุดที่ทะเลาะ เราก็ยอมๆ เขาไปละ เพราะเราก็ขก.ทะเลาะกันใหญ่โต พอเห็นเขาเริ่มใช้คำพูดร้ายแรงเราก็เออหยุดไม่ตอบปล่อยให้เขาคิด แต่เขาบอกแล้วไง ซึ่งเขาบอกว่ายอมรับว่าเห็นแก่ตัว แต่ก็เพื่อตัวเองความสุขของตัวเอง เขาไม่ได้รู้สึกผิดเลยที่ทำแบบนี้ แต่ก็รู้สึกแย่หน่อยๆ เขาบอกว่าเขาก็รักเราแต่ไม่ต้องการเราแล้ว เขาพูดหลายคำมากที่เรารู้สึกว่าไม่น่าหลุดออกมาจากปากหรือความคิดเขาเลย อย่างเช่นก็แค่รัก มันแบบก็แค่อย่างนั้นหรอ ที่รักกันมามันก็แค่อย่างนั้นหรอ บางทีเขาก็เผลอพูด ก็เขาไม่ดีไงวันนั้นที่เราไปหาก็ตื่นมารอเราที่บ้านไม่ทัน เขาไม่ดีไงเพราะไม่อยากตอบแชทเราแล้ว เขาก็ว่างั้นงี้แต่ส่วนใหญ่คือพูดแบบไม่แคร์เราแล้ว

แต่เขาก็ยังเอาเฟสสำรองมาส่องเราอยู่ค่ะ เฟสรองนั้นเขาก็ยังเอารูปคู่ขึ้นอยู่ ยังขึ้นสเตตัสว่ามีแฟน แชทเฟสหลักเขาก็ยังไม่เอาสีแชทชื่อแชทหรืออีโมจิหัวใจลง เราแบบไม่รู้เลยค่ะว่าที่เขาทำไปทั้งหมดนี่เพื่ออะไรแต่เสียใจจริงๆ
อนึ่ง เราไม่เคยนอกใจเขาค่ะ ดูแลเขาทุกอย่างเวลาเจ็บป่วยเราก็เป็นคนเดียวที่ไปดูแลเขา เพื่อนเขาไม่ได้สนใจเลย มีแต่เราที่คอยซื้อยาซื้อข้าวของเข้าไปให้ ไปบ้านเขาก็ช่วยทำความสะอาด คือเขาอยู่บ้านคนเดียวน่ะค่ะ มีเพื่อนมานอนบ้านแต่เพื่อนก็แค่มานอน เราแนะนำหวังดีให้เขาทุกอย่างอย่างเช่นเรื่องน้ำท่อมที่ให้เลิกก็เพราะเราไม่ชอบส่วนนึงและเพื่อนสุขภาพเขาเองด้วย สูบบุหรี่ยังพอว่า เวลามีปัญหาก็เราที่คอยอยู่ข้างๆ ให้กำลังใจและช่วยเหลือ ง่ายๆ เลยคือเราไม่ได้อยู่แค่เฉพาะตอนที่เขามีความสุขอ่ะค่ะ เราก็อยู่กับเขาทุกเวลา ไม่เคยปล่อยให้เขาเหงาโดยไม่มีเราเลย เราอยู่ไกลกันแต่เวลาเดินทางไปหากันแค่ 2 ชม. เรานั่งรถไปหาเขาทุกอาทิตย์เลย เพื่อให้ได้มีเวลาอยู่กับเขาอาทิตย์ละครั้งก็ถือว่าสุขใจแล้ว เรื่องทะเลาะกันเราก็พยายามปรับแล้ว กับเพื่อนๆ เขาเราก็ปรับตัวให้เข้ากับเพื่อนเขาได้

เขาบอกว่าเขารู้ดีในสิ่งที่เราทำ เขาบอกว่ามันไม่มีใครมาทำแบบนี้ให้เขาหรอกนอกจากแม่ คงไม่มีใครเหมือนเราอีกแล้ว แต่เขาบอกว่าก็ให้มันเป็นความทรงจำดีๆ ไป ซึ่งเราก็แค่คิดว่าทำไมถึงต้องปล่อยให้มันเป็นแค่ความทรงจำในเมื่อเราไม่มีเรื่องอะไรที่ต้องเลิกกัน แล้วเราที่ทำทุกอย่างให้ ใจพังหมดเลยค่ะ คบกันมา 11 เดือนเกือบปีแต่ความทรงจำและสิ่งที่เราทำให้เขามันมากกว่าแฟนที่เราเคยคบ 3 ปีด้วยซ้ำค่ะ เรารู้นะคะว่าการที่เขาทำแบบนี้มันเลวร้ายมากเราควรปล่อยแต่เรายังรักเขาเต็มหัวใจ ยังอยากมีเขาอยู่ด้วย หวังว่าเขาจะคิดได้
ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ
หรือใครเคยทำแบบที่แฟนเราทำหรือเคยเป็นแบบที่แฟนเราเป็นบ้างคะสุดท้ายเป็นยังไงบ้างคะ มาแชร์กันหน่อยค่ะเศร้ามากจริงๆ