เมื่อสองสัปดาห์ที่แล้วเราและแฟนถูกเรียกไปคุยกับบริษัทค่ายทีวีออนไลท์ช่องหนึ่ง (ไม่ขอเอ่ยชื่อละกัน แต่ช่องมันถูกรีวิวแย่ๆในพันธิบว่าผูกกับเครือค่ายมือถือค่ายหนึ่งแล้วโดนเก็บเงิน) ช่องเขาจัดประกวดให้เขียนโปรเจคงานละคร รางวัลก็คือเขาให้เงินสนับสนุนทำละครให้ช่องเขาหลักล้านบาท ปีนี้แฟนส่งเป็นครั้งที่สองและเรียกเราไปเป็นผู้ช่วย เราทั้งคู่เขียนงานนี้มาสองเดือนตั้งแต่ก่อนวันแม่แล้วส่งไปตอนสิ้นเดือนตุลา ตอนที่เขาตอบกลับมาเมื่อกลางเดือนพฤศจิกาว่าเราผ่านเข้ารอบ เราทั้งคู่ก็แฮปปี้
แต่พอเขาไปคุยเพื่อจะตัดสินว่าเราจะผ่านเข้ารอบสุดท้ายหรือเปล่า เรารู้สึกไม่ค่อยดี เพราะเพื่อนบอกว่างานมันจัดเหมือนหาคอนเน็กชั่น วันที่เราเข้าไปทางช่องเขาก็ต้องรับไม่ดีเหมือนพนักงานเขาแทบจะไม่รู้ว่าจัดงาน นัดเราไว้ตอนบ่ายๆให้เรารอนานมาก เราก็คุยกับคนที่รออีกทีมหนึ่งที่รอ เขาก็พูดเปรยๆว่าเลยเวลานัดชองเขาเกือบชั่วโมงละ
พอถึงตาเราเข้าไปคุยกับทีมงานตัดสิน เรารู้เลยว่าเขาไม่ได้อ่านงานเรา คือแบบให้เราผ่านรอบแรกแล้วเรียกเรามาพรีเซ้น เราก็งงเพราะใจอีเมลที่เขาติดต่อมาบอกว่าเขาสนใจในเรื่องที่เราเขียน ตอนที่แฟนเราอธิบายเนื้อหาในห้องประชุม เราก็เห็นว่าคนในห้องที่เป็นทีมงานตัดสินแทบจะไม่ใส่ใจเหมือนมานั่งเฉย บางคนเดินเข้าๆออกๆแบบไม่มีมารยาทเหมือนไม่ให้เกียติเรา ตอนเราเดินเข้าไปเขาก็บอกเราว่าขอให้รีบเพราะคนก่อนๆทำดีเลย์ พอเราจบแล้วเขาทำเป็นไม่สนใจ เขาบอกเราว่าจะตัดสินสัปดาห์ต่อไป (เราได้รับคำตัดสินวันที่5ธันวา) ตัวเราทำงานนี้ก็อยากรู้นะว่ามันดีหรือไม่ดี ถูกจริตกับช่องหรือเปล่า ช่องมันเป็นยัง คือเรารอนานมากอย่างน้อยมีฟีดแบคก็ยังดีจะได้คุ้มค่ากับการรอคอย แต่นี่ไม่มีอะไรตอบกลับเลย
แฟนเรากับเราคิดมากเพราะเราทั้งคู่ตั้งความหวังกับมันมาก แต่พอเจอว่ากองประกวดทำแบบขอไปทีแล้วเขาก็ไม่ได้สนใจงานเราตั้งแต่แรก เขาก็เสียใจ ส่วนตัวเรารู้สึกว่าทางช่องต้องการจัดงานเพื่อหาบริษัททำงานให้เขา ซึ่งทางเราเป็นแค่คนตัวเล็กๆสองคนที่มีความฝันคงจะไม่ใช่บริษัทโปรดักชั้นใหญ่ที่เป็นทาเก็ตที่เขาอยากได้ เราส่งประวัติและโปรเจคละครที่เราอยากให้ทำซึ่งถ้าไม่โอเค เขาก็ไม่ควรเรียกเราไปคุย มันเสียเวลา เสียเงิน เสียสุขภาพจิต แต่เราไปแล้วเหมือนเราไปของานที่คุณจะเหวียงหรือทำกับเรายังไงก็ได้ ซึ่งเรากับแฟนก็ผ่านการประกวดงานระดับประเทศมาหลายงานไม่เคยเจองานไหนเหมือนเรามาสมัครงานเท่างานนี้ เรามางานนี้เพราะการประกวดอย่างที่เขาแจ้งไว้ตั้งแต่แรก แต่เขานัดเรามาคุย ให้เรารอเป็นชั่วโมง ไม่มีน้ำมาให้เรากิน ไม่มีคนมาต้อนรับ จ่ายค่าจอดรถเป็นร้อย คนที่ตัดสินเราไม่รู้งานของเรา (คือเราเขียนโปรเจคกับเขียนบทเป็นร้อยหน้าจะให้สรุปครึ่งชั้วโมงเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว) แถมเดินเข้าออกห้องประชุมเราแบบไม่ให้เกียติ ทางเขาไม่มีอุปกรณ์อะไรเตรียมให้เราเลยเวลาพรีเซ้นเลย ความรู้สึกเหมือนเรามาพรีเซ้นขายของมาก
สรุปคือพวกเราก็ไม่ได้ แฟนเราเสียใจมาก เราก็ทำใจเพราะจัดงานเหมือนหลอกลวงมาก แฟนเราบอกว่าจะทำต่อปีหน้า แต่เราจะห้ามเพราะทำไปก็ไม่น่าจะได้ เนื่องจากดูสถานะการแล้ว โปรไฟร์เราสองคนไม่ใช่คนที่จะมีคนสนับสนุนขนาดนั้น แบบว่าประกวดเฉยๆก็ได้นะ แต่นี่คือมันไม่ใช่ประกวด มันเหมือนหางานละ อีกอย่างตอนที่เราเข้าไปเขายังแทบไม่ต้อนรับเรา เหมือนดูถูกที่เราเป็นอินดี้ธรรมดาด้วยซ้ำ ทั้งนี้เราทั้งคู่ก็รู้สึกเครียดและเสียใจกับงานนี้
งานประกวดเขียนโปรเจคหนังของค่ายต่างประเทศที่จัดในไทย แต่เหมือนเขาทำกับเราราวกับเราไปสมัครงาน คุณคิดว่ายังไง
เมื่อสองสัปดาห์ที่แล้วเราและแฟนถูกเรียกไปคุยกับบริษัทค่ายทีวีออนไลท์ช่องหนึ่ง (ไม่ขอเอ่ยชื่อละกัน แต่ช่องมันถูกรีวิวแย่ๆในพันธิบว่าผูกกับเครือค่ายมือถือค่ายหนึ่งแล้วโดนเก็บเงิน) ช่องเขาจัดประกวดให้เขียนโปรเจคงานละคร รางวัลก็คือเขาให้เงินสนับสนุนทำละครให้ช่องเขาหลักล้านบาท ปีนี้แฟนส่งเป็นครั้งที่สองและเรียกเราไปเป็นผู้ช่วย เราทั้งคู่เขียนงานนี้มาสองเดือนตั้งแต่ก่อนวันแม่แล้วส่งไปตอนสิ้นเดือนตุลา ตอนที่เขาตอบกลับมาเมื่อกลางเดือนพฤศจิกาว่าเราผ่านเข้ารอบ เราทั้งคู่ก็แฮปปี้
แต่พอเขาไปคุยเพื่อจะตัดสินว่าเราจะผ่านเข้ารอบสุดท้ายหรือเปล่า เรารู้สึกไม่ค่อยดี เพราะเพื่อนบอกว่างานมันจัดเหมือนหาคอนเน็กชั่น วันที่เราเข้าไปทางช่องเขาก็ต้องรับไม่ดีเหมือนพนักงานเขาแทบจะไม่รู้ว่าจัดงาน นัดเราไว้ตอนบ่ายๆให้เรารอนานมาก เราก็คุยกับคนที่รออีกทีมหนึ่งที่รอ เขาก็พูดเปรยๆว่าเลยเวลานัดชองเขาเกือบชั่วโมงละ
พอถึงตาเราเข้าไปคุยกับทีมงานตัดสิน เรารู้เลยว่าเขาไม่ได้อ่านงานเรา คือแบบให้เราผ่านรอบแรกแล้วเรียกเรามาพรีเซ้น เราก็งงเพราะใจอีเมลที่เขาติดต่อมาบอกว่าเขาสนใจในเรื่องที่เราเขียน ตอนที่แฟนเราอธิบายเนื้อหาในห้องประชุม เราก็เห็นว่าคนในห้องที่เป็นทีมงานตัดสินแทบจะไม่ใส่ใจเหมือนมานั่งเฉย บางคนเดินเข้าๆออกๆแบบไม่มีมารยาทเหมือนไม่ให้เกียติเรา ตอนเราเดินเข้าไปเขาก็บอกเราว่าขอให้รีบเพราะคนก่อนๆทำดีเลย์ พอเราจบแล้วเขาทำเป็นไม่สนใจ เขาบอกเราว่าจะตัดสินสัปดาห์ต่อไป (เราได้รับคำตัดสินวันที่5ธันวา) ตัวเราทำงานนี้ก็อยากรู้นะว่ามันดีหรือไม่ดี ถูกจริตกับช่องหรือเปล่า ช่องมันเป็นยัง คือเรารอนานมากอย่างน้อยมีฟีดแบคก็ยังดีจะได้คุ้มค่ากับการรอคอย แต่นี่ไม่มีอะไรตอบกลับเลย
แฟนเรากับเราคิดมากเพราะเราทั้งคู่ตั้งความหวังกับมันมาก แต่พอเจอว่ากองประกวดทำแบบขอไปทีแล้วเขาก็ไม่ได้สนใจงานเราตั้งแต่แรก เขาก็เสียใจ ส่วนตัวเรารู้สึกว่าทางช่องต้องการจัดงานเพื่อหาบริษัททำงานให้เขา ซึ่งทางเราเป็นแค่คนตัวเล็กๆสองคนที่มีความฝันคงจะไม่ใช่บริษัทโปรดักชั้นใหญ่ที่เป็นทาเก็ตที่เขาอยากได้ เราส่งประวัติและโปรเจคละครที่เราอยากให้ทำซึ่งถ้าไม่โอเค เขาก็ไม่ควรเรียกเราไปคุย มันเสียเวลา เสียเงิน เสียสุขภาพจิต แต่เราไปแล้วเหมือนเราไปของานที่คุณจะเหวียงหรือทำกับเรายังไงก็ได้ ซึ่งเรากับแฟนก็ผ่านการประกวดงานระดับประเทศมาหลายงานไม่เคยเจองานไหนเหมือนเรามาสมัครงานเท่างานนี้ เรามางานนี้เพราะการประกวดอย่างที่เขาแจ้งไว้ตั้งแต่แรก แต่เขานัดเรามาคุย ให้เรารอเป็นชั่วโมง ไม่มีน้ำมาให้เรากิน ไม่มีคนมาต้อนรับ จ่ายค่าจอดรถเป็นร้อย คนที่ตัดสินเราไม่รู้งานของเรา (คือเราเขียนโปรเจคกับเขียนบทเป็นร้อยหน้าจะให้สรุปครึ่งชั้วโมงเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว) แถมเดินเข้าออกห้องประชุมเราแบบไม่ให้เกียติ ทางเขาไม่มีอุปกรณ์อะไรเตรียมให้เราเลยเวลาพรีเซ้นเลย ความรู้สึกเหมือนเรามาพรีเซ้นขายของมาก
สรุปคือพวกเราก็ไม่ได้ แฟนเราเสียใจมาก เราก็ทำใจเพราะจัดงานเหมือนหลอกลวงมาก แฟนเราบอกว่าจะทำต่อปีหน้า แต่เราจะห้ามเพราะทำไปก็ไม่น่าจะได้ เนื่องจากดูสถานะการแล้ว โปรไฟร์เราสองคนไม่ใช่คนที่จะมีคนสนับสนุนขนาดนั้น แบบว่าประกวดเฉยๆก็ได้นะ แต่นี่คือมันไม่ใช่ประกวด มันเหมือนหางานละ อีกอย่างตอนที่เราเข้าไปเขายังแทบไม่ต้อนรับเรา เหมือนดูถูกที่เราเป็นอินดี้ธรรมดาด้วยซ้ำ ทั้งนี้เราทั้งคู่ก็รู้สึกเครียดและเสียใจกับงานนี้