เบื่อบ้านอยากออกไปใช้ชีวิตคนเดียว เรียนรู้โลกกว้าง

เคยรู้สึกเหมือนกันไมครับว่าอยากออกไปลองใช้ชีวิตแบบอยู่คนเดียว บ้านตัวเอง คอนโดตัวเอง ไม่ต้องให้ใครมาคอยดูแลช่วยเหลือ
บอกตามตรงตอนนี้อยู่บ้าน กับ พ่อ แม่ เหมือนพ่อแม่รังแกฉันมากๆ ผมอายุ 26 แล้วครับ ทำอะไรเองได้หมดทุกอย่าง มีปัญหาแค่เรื่องการขับขี่ยานพาหนะ ที่ขับไรไม่เป็นเลย มีอะไรก็เดินเอา กับ นั่งรถสาธารณะ ที่ผมบอกพ่อแม่รังแกฉัน ผมขอยกตัวอย่างนะครับ

- กินข้าว ปัญหาที่ไม่ควรเป็นปัญหา ตามให้กินข้าวตลอดบางทีผมกินขนมจุ๊กจิ๊กยังไม่หิว หรือบางทีก็มีสั่งข้าวมากินไปแล้ว ผมบอกท่านหลายครั้งมากๆว่า เดียวหิวจะลงไป เดียวหากินเองได้กินก่อนเลย ไม่ต้องรอ (ปกติที่บ้านไม่ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาอะไรอยู่แล้ว)

- ซักผ้า ตากผ้า ต้องเอาไปซักให้ตลอด ถึงแค่จะเท ลงเครื่องซักอัตโนมัติ ก็เถอะ บอกจนไม่รู้จะบอกไงเดียวซักเอง

- การไปรับไปส่ง ถ้าไปเที่ยวพ่อจะชอบไปส่งมากๆ ทั้งๆที่ไปเองก้ได้แต่พ่อบอกจะได้ประหยัด
ค่ารถแต่เราอะเกรงใจอยากให้ท่านพักแต่พ่อเคยบอกจะได้ออกไปบ้างเบื่ออยุ่บ้าน พ่อผมเกษียณแล้วครับอยุ่ดูแลบ้าน ส่วนขากลับผมจะกลับเอง

- ห้องนอนรวมหาความเป้นส่วนตัวไม่ได้เลยจริงๆ

ปัญหาหลักที่สุดของบ้าน คือ แม่ ครับ เป็นคนช่างบ่น บ่นได้ทุกอย่างทุกเรื่อง ทะเลาะกับพ่อก็บ่อย บ่นเก่งติเก่งแต่ไม่ทำ คนตามเก็บคือพ่อกับผมอนาคคผมเดาว่าท่านคงเหมือนยาย ที่อยู่คนเดียวตอนแก่ เพราะไม่มีใครอยากอยู่ด้วย ปัญหานี้คือปัญหาหลักที่ทำให้ผมอยากออกไปอยุ่คนเดียวใช้ชีวิตคนเดียวครับ

แต่ทั้งหมดทั้งมวลผมก้เข้าใจความเป็นห่วงเป็นใยของพ่อแม่ครับแต่อะไรดูเกินไปมันทำให้รู้สึกเราเป็นภาระและไม่รู้จักโต ผมแค่อยากออกไปมีชีวิตของผมเอง ใครเคยมีโมเมนต์ประมาณนี้บ้างไมครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่