วันนี้เราไปเจอพนักงานเซเว่นคือแบบนี้นะ
มันเป็นเซเว่นหน้าโรงเรียนของเราอ่ะ
แล้วคือเราเจอเค้ามาหลายอาทิตย์แล้ว
นับจากที่เจอเค้าอ่ะคือค่อนข้างนาน
ประมาณ 4-5 อาทิตย์แล้วจำไม่ได้ วันนี้เค้าเข้าเวรสายเพราะเราไปเซเว่นก่อนจะมาทำงานที่โรงเรียนของเราคือเราไปซื้อน้ำก่อน
เพราะถ้าสั่งกาแฟเลยคงได้ทำงานยาวๆแน่ๆเลย งานที่ทำคืองานกลุ่มศิลปะมันต้องถ่ายภาพแต่งหน้าด้วย (เป็นงานสร้างสรรค์เป็นกิจกรรมโรงเรียนด้วย) สักพักทำงานได้แป๊ปๆ เพื่อนก็บอกว่าลืมซื้อโฟมล้างหน้าเราเลยอาสาไปซื้อคนเดียวเพราะเดินข้ามสะพานลอยไปแค่นี้เอง
เราถามเพื่อนว่า "เอาอะไรบ้าง" เสร็จเรียบร้อย เราก็เดินข้ามสะพานลอยไปเซเว่นเดินเข้าไปคือใจเต้นเเรงมากพี่เค้ายืนคิดเงินลูกค้าคนอื่นอยู่ เราเดินไปหยิบของใส่ตะกร้า (ของที่เพื่อนบอก) ส่วนของเราคือข้าวไข่เจียวกับกาแฟ ด้วยอากาศวันนี้มันหนาวเราเลยสั่งเป็นคาปูชิโน่ร้อนแทนลาเต้เย็นเเก้วใหญ่หวานๆ เราเลยเดินไปจ่ายเงิน จริงๆมีพนักงานเซเว่นอีกคนยืนอยู่ตรงเคาว์เตอร์ด้วย
คือในใจก็คิดแล้วแหละว่าไม่ได้จ่ายกับพี่เค้าแน่ๆ เพราะเค้ายังคิดเงินกับลูกค้าอีกคนอยู่เราก็ไม่เป็นไรขอมองพอ
บังเอิญเค้าเห็นเราเลยหยิบตะกร้าไปคือเขินแต่ทำหน้ามึน
เราก็บอกเค้าว่า "มีคาปูชิโน่ร้อนด้วยนะคะ" เค้าก็แบบมองหน้าแล้วก็ถามกลับอ่ะ
เค้า : วันนี้ไม่สั่งลาเต้แก้วใหญ่เหรอเรา
เรา : เอ่อ...กินเย็นๆแล้วมันสมองจะชา
เค้า : อากาศวันนี้หนาวมั้ย
เรา : ไม่ค่อยเท่าไหร่ค่ะ
เค้า : ดูหน้าแล้วไม่น่าใช่นะ ใส่เสื้อคลุมบางด้วย
เค้า : มี All member ไหมครับ
เรา : มีค่ะ
จากนั้นคือเดดแอร์สักพักพี่เค้าก็เอาของไปเวฟอะ งื้อออ เขิน!!
พี่เค้าก็ถามว่า "เนี่ยโฟมล้างหน้าใส่ถุงมั้ย"
เราเลยบอกว่า "ใส่ถุงเดียวกับข้าวไข่เจียวก็ได้ค่ะ" นางเลยพูดว่า "จะดีเหรอสารเคมีนะอันตราย"
ตอนนั้นคือสมองช๊อต ดัง เปรี๊ยะๆ เขินอ่ะ
เลยพยักหน้าเอ่อออกับเค้าไปด้วย ก็ยืนรอกาแฟค่ะ เค้าเรียกว่า "คาปูชิโน่ร้อนได้แล้วครับ" เราก็เดินไปรับ มือเค้าน่ารักมากเลยค่ะ
มันสัมผัวนิดๆปลายๆนิ้วด้วย คือเลิ่กลั่กรีบรับรีบถอยมายืนรอข้าวไข่เจียวค่ะ
หลังจากได้ข้าวไข่เจียวแล้วเดินออกมาคือเค้ายิ้มให้บอกว่าโอกาสหน้ามาใหม่นะครับ ตามมารยาทที่ชาวพนังงานเซเว่นต้องพูด คือแต่เขินอ่ะ เราต้องบ้าแน่ๆ บ้าแล้วแหละ เดินมายิ้มๆเขินๆคือต่อหน้าเค้าเราพยายามสุดชีวิตตีหน้านิ่งมาก! มาเล่าให้เพื่อนฟังค่ะ เพื่อนบอกว่า "บ้าแล้ว" สักพักผ่านไปไม่นานมาก
คือเกือบเฟลเราไปซื้อของอีก คือวิ่งไปวิ่งมา ออกกำลังกายไปอีกจ้า
เราบังเอิญไปรู้ชื่อพี่เค้าแล้ว ขอใช้ตัวย่อว่า "ย" แต่เรียกพี่เค้าเหมือนเดิมละกัน น่าร้ากก
มีพนักงานผู้หญิงคนนึงพูดว่า "ทางนี้ว่างค่าา"
เราเลยไปจ่ายเงินเคาน์เตอร์นั้นแทน
คืองี้ พี่ผู้หญิงเค้าบอกว่า "ไม่เป็นไรให้ยไปเข้าห้องน้ำเถอะ" แต่เราต้องรอของเวฟเพื่อนไง!! พอเวฟเสร็จ เพื่อนโทรมาบอกว่าหิวน้ำเราเลยไปกดน้ำมาเขาก็ออกมาพอดี งื้ออ
พี่เค้าถามเราว่า "วันนี้งานเยอะมั้ยคะเนี่ยยังไม่กลับบ้านเลย" คือใจเหลวไปแล้วค่ะ
ทำยังไงดีถ้าแอบชอบพนังงานเซเว่น
มันเป็นเซเว่นหน้าโรงเรียนของเราอ่ะ
แล้วคือเราเจอเค้ามาหลายอาทิตย์แล้ว
นับจากที่เจอเค้าอ่ะคือค่อนข้างนาน
ประมาณ 4-5 อาทิตย์แล้วจำไม่ได้ วันนี้เค้าเข้าเวรสายเพราะเราไปเซเว่นก่อนจะมาทำงานที่โรงเรียนของเราคือเราไปซื้อน้ำก่อน
เพราะถ้าสั่งกาแฟเลยคงได้ทำงานยาวๆแน่ๆเลย งานที่ทำคืองานกลุ่มศิลปะมันต้องถ่ายภาพแต่งหน้าด้วย (เป็นงานสร้างสรรค์เป็นกิจกรรมโรงเรียนด้วย) สักพักทำงานได้แป๊ปๆ เพื่อนก็บอกว่าลืมซื้อโฟมล้างหน้าเราเลยอาสาไปซื้อคนเดียวเพราะเดินข้ามสะพานลอยไปแค่นี้เอง
เราถามเพื่อนว่า "เอาอะไรบ้าง" เสร็จเรียบร้อย เราก็เดินข้ามสะพานลอยไปเซเว่นเดินเข้าไปคือใจเต้นเเรงมากพี่เค้ายืนคิดเงินลูกค้าคนอื่นอยู่ เราเดินไปหยิบของใส่ตะกร้า (ของที่เพื่อนบอก) ส่วนของเราคือข้าวไข่เจียวกับกาแฟ ด้วยอากาศวันนี้มันหนาวเราเลยสั่งเป็นคาปูชิโน่ร้อนแทนลาเต้เย็นเเก้วใหญ่หวานๆ เราเลยเดินไปจ่ายเงิน จริงๆมีพนักงานเซเว่นอีกคนยืนอยู่ตรงเคาว์เตอร์ด้วย
คือในใจก็คิดแล้วแหละว่าไม่ได้จ่ายกับพี่เค้าแน่ๆ เพราะเค้ายังคิดเงินกับลูกค้าอีกคนอยู่เราก็ไม่เป็นไรขอมองพอ
บังเอิญเค้าเห็นเราเลยหยิบตะกร้าไปคือเขินแต่ทำหน้ามึน
เราก็บอกเค้าว่า "มีคาปูชิโน่ร้อนด้วยนะคะ" เค้าก็แบบมองหน้าแล้วก็ถามกลับอ่ะ
เค้า : วันนี้ไม่สั่งลาเต้แก้วใหญ่เหรอเรา
เรา : เอ่อ...กินเย็นๆแล้วมันสมองจะชา
เค้า : อากาศวันนี้หนาวมั้ย
เรา : ไม่ค่อยเท่าไหร่ค่ะ
เค้า : ดูหน้าแล้วไม่น่าใช่นะ ใส่เสื้อคลุมบางด้วย
เค้า : มี All member ไหมครับ
เรา : มีค่ะ
จากนั้นคือเดดแอร์สักพักพี่เค้าก็เอาของไปเวฟอะ งื้อออ เขิน!!
พี่เค้าก็ถามว่า "เนี่ยโฟมล้างหน้าใส่ถุงมั้ย"
เราเลยบอกว่า "ใส่ถุงเดียวกับข้าวไข่เจียวก็ได้ค่ะ" นางเลยพูดว่า "จะดีเหรอสารเคมีนะอันตราย"
ตอนนั้นคือสมองช๊อต ดัง เปรี๊ยะๆ เขินอ่ะ
เลยพยักหน้าเอ่อออกับเค้าไปด้วย ก็ยืนรอกาแฟค่ะ เค้าเรียกว่า "คาปูชิโน่ร้อนได้แล้วครับ" เราก็เดินไปรับ มือเค้าน่ารักมากเลยค่ะ
มันสัมผัวนิดๆปลายๆนิ้วด้วย คือเลิ่กลั่กรีบรับรีบถอยมายืนรอข้าวไข่เจียวค่ะ
หลังจากได้ข้าวไข่เจียวแล้วเดินออกมาคือเค้ายิ้มให้บอกว่าโอกาสหน้ามาใหม่นะครับ ตามมารยาทที่ชาวพนังงานเซเว่นต้องพูด คือแต่เขินอ่ะ เราต้องบ้าแน่ๆ บ้าแล้วแหละ เดินมายิ้มๆเขินๆคือต่อหน้าเค้าเราพยายามสุดชีวิตตีหน้านิ่งมาก! มาเล่าให้เพื่อนฟังค่ะ เพื่อนบอกว่า "บ้าแล้ว" สักพักผ่านไปไม่นานมาก
คือเกือบเฟลเราไปซื้อของอีก คือวิ่งไปวิ่งมา ออกกำลังกายไปอีกจ้า
เราบังเอิญไปรู้ชื่อพี่เค้าแล้ว ขอใช้ตัวย่อว่า "ย" แต่เรียกพี่เค้าเหมือนเดิมละกัน น่าร้ากก
มีพนักงานผู้หญิงคนนึงพูดว่า "ทางนี้ว่างค่าา"
เราเลยไปจ่ายเงินเคาน์เตอร์นั้นแทน
คืองี้ พี่ผู้หญิงเค้าบอกว่า "ไม่เป็นไรให้ยไปเข้าห้องน้ำเถอะ" แต่เราต้องรอของเวฟเพื่อนไง!! พอเวฟเสร็จ เพื่อนโทรมาบอกว่าหิวน้ำเราเลยไปกดน้ำมาเขาก็ออกมาพอดี งื้ออ
พี่เค้าถามเราว่า "วันนี้งานเยอะมั้ยคะเนี่ยยังไม่กลับบ้านเลย" คือใจเหลวไปแล้วค่ะ