1.วิสัยทัศน์ เป้าหมาย การบริหารจัดการที่ดีทั้งสมาคม ทั้งลึก ทั้งระบบการจัดการโดยรวม จุดเน้น กว่าญีปุ่นจะฐานแน่นอย่างทุกวันนี้ เขาจะรู้ตัวเองว่าควรเน้นอะไร รายการไหน เป็นรายการรสำคัญ รายการทดลอง ไม่ใช่จะมุ่งแต่ประสบผลสำเร็จระยะสั้น
-ก่อนหน้านี้ประเทศของคุณ ทำอะไรกันอยู่ ช่วยมองย้อนไปเป็นสิบๆ ปีเลยน่ะ ตั้งแต่มีลีกก็ได้ หัวหกก้นขวิด ได้เฮ ในช่วงเวลานั้น แต่ตอนนี้เราได้รูปแบบการพัฒนาอะไรขึ้นมาบ้าง สมัยเอเชี่ยนเกมส์ ที่กรุงเทพ ธวัชชัย ดุสิต คนไทยดีใจกระโดดโลดเต้น ที่ยิงเกาหลีใต้ ชุด U-23 ชนะเข้ารอบรอง แล้ววันนี้ เหลืออะไร ในวันนี้ในฐานะที่นิชิโน๊ะ พึ่งมาคุม ยู 22 จุดเน้นเราคือชิงชิงแชมป์เอเชีย ซีเกมส์นักเตะจะเป็นจะตาย จะเจ็บ จะเหนื่อยหล้า จะขาหักช่างมัน ขอให้ได้แชมป์มิกกี้เม้า ก็วิสัยทัศน์คนไทยได้แค่นี้ไง ถึงไม่ออกจากอาเซียนซักที
2.ทรัพยาบุคคล อยากจะสร้างระบบ อยากจะมีไทยแลนด์เว แล้วประเทศคุณมี โค๊ช ที่มีมาตรฐานมากเท่าไหร่ จนวันนี้พอที่จะเก็บเกี่ยวผลผลิตได้ วันนี้ก็ได้แต่มานั่งบ่นว่านักฟุตบอลเราจับบอลยังลั่น ความเข้าใจเกมส์ไม่มี รู้ไหมว่าญี่ปุ่น เกาหลี ต้องใช้เวลาปูพื้นฐานเท่าไหร่ กว่าจะตกผลึกกว่าจะมีวันนี้
-เซนเซ นิชิโน๊ะ พึ่งเข้ามา 4-5 เดือน วุ่นวายอยู่กับการทำชุดใหญ่ พึ่งคุมชุด ยู-22 ยูจะให้ฉันเปลี่ยนประเทศพวกคุณได้ภายในระยะเวลาอันสั้นเนี่ยน่ะ คนบ้านคุณดูแต่ฟุตบอลโลก บอลจักรวาล บอลในจินตนาการ แต่ไม่รู้จะจักวิธีการทำฟุตบอลให้สำเร็จเลย
3.ความอดทน ประเทศญี่ปุ่นกว่าจะมีวันนี้ ก็ล้มลุกคลุกคลานมาแล้ว แต่เพราะคนเราอดทน มองปัญหาว่า ปัจจัยแห่งความสำเร็จ มันมีมากมายหลายอย่าง เราเองก็ขึ้แพ้มาก่อน แต่เราก็แก้ไข อย่างอดทน ทุ่มเทเอาจริงเอาจัง จนมีวันนี้
-แต่คนไทยทั้งไม่มีองค์ความรู้ ทั้งไม่อดทน ทั้งฉาบฉวย ดีแต่วิจารณ์ ถ้าคุณจะเอาแต่ผลลัพธ์ที่ดี แต่ไม่รู้วิธี คุณก็จะแพ้แบบนี้ไปตลอดแล้วถามหน่อย ก่อนหน้านี้ประเทศของคุณทำอะไรกันอยู่ มองย้อนไปเป็นเวลา สิบๆ ปี มาสร้างอำนาจวาสนา กันชั่วคราว งานพัฒนาไม่รู้จักทำ
4.ประเทศของคุณ เอาแต่อารมณ์เป็นตัวตั้ง แต่ให้แก้ปัญหาเอง แก้ไม่เป็น ก็เลยทำได้แค่แก้ที่ปลายเหตุ รอจะให้มีอัศวินขึ่ม้าขาว มากอบกู้ ดีไม่กี่นัดพอแพ้ ก็ก่นด่า ตำหนิ ว่ากล่าว คนนั้นเล่นดี เล่นไม่ดี อย่าให้ติดอีกน่ะ เขาใจว่าการตำหนิเพื่อปรับปรุงพัฒนา ติเพื่อก่อก็สมควรแก่เหตุ - แต่ที่เห็นๆ
แฟนบอลบางพวก ของประเทศคุณ มีดีแค่นั้นจริงๆ ดีแต่ตำหนิ ดีแต่วิจารณ์ ยอมรับความล้มเหลวไม่ได้ แค่จะให้กำลังใจกันยังไม่เคย
5.ประเทศของคุณไม่มีความสามัคคี คนไทยมีคนเก่งเยอะ แต่ทำงานเป็นทีมไม่เป็น คนเก่งไม่ร่วมมือกัน ชิงดีชิงเด่น ตัดแข้งตัดขา เก่งแค่ไหนก็ไปไม่รอด เวียดนามถึงจะโดนมอมเมาด้วยระบบการปกครอง แต่พวกเขาก็ทำตัวชาตินิยม สามัคคีกัน แพ้กันตรงใจ แพ้กันตรงความสามัคคีนี่แหละ
-ประเทศของคุณ ต่อให้เปลี่ยนอีกกี่ 100 โค๊ช ก็ไปไม่ถึงไหน ตราบใดที่ไม่แก้ที่.ทัศนคติ และใจ
จุดอ่อนคนไทย ผมพูดแทนนิชิโน๊ะ และนักฟุตบอลที่เขาสู้เพื่อชาติ
1.วิสัยทัศน์ เป้าหมาย การบริหารจัดการที่ดีทั้งสมาคม ทั้งลึก ทั้งระบบการจัดการโดยรวม จุดเน้น กว่าญีปุ่นจะฐานแน่นอย่างทุกวันนี้ เขาจะรู้ตัวเองว่าควรเน้นอะไร รายการไหน เป็นรายการรสำคัญ รายการทดลอง ไม่ใช่จะมุ่งแต่ประสบผลสำเร็จระยะสั้น
-ก่อนหน้านี้ประเทศของคุณ ทำอะไรกันอยู่ ช่วยมองย้อนไปเป็นสิบๆ ปีเลยน่ะ ตั้งแต่มีลีกก็ได้ หัวหกก้นขวิด ได้เฮ ในช่วงเวลานั้น แต่ตอนนี้เราได้รูปแบบการพัฒนาอะไรขึ้นมาบ้าง สมัยเอเชี่ยนเกมส์ ที่กรุงเทพ ธวัชชัย ดุสิต คนไทยดีใจกระโดดโลดเต้น ที่ยิงเกาหลีใต้ ชุด U-23 ชนะเข้ารอบรอง แล้ววันนี้ เหลืออะไร ในวันนี้ในฐานะที่นิชิโน๊ะ พึ่งมาคุม ยู 22 จุดเน้นเราคือชิงชิงแชมป์เอเชีย ซีเกมส์นักเตะจะเป็นจะตาย จะเจ็บ จะเหนื่อยหล้า จะขาหักช่างมัน ขอให้ได้แชมป์มิกกี้เม้า ก็วิสัยทัศน์คนไทยได้แค่นี้ไง ถึงไม่ออกจากอาเซียนซักที
2.ทรัพยาบุคคล อยากจะสร้างระบบ อยากจะมีไทยแลนด์เว แล้วประเทศคุณมี โค๊ช ที่มีมาตรฐานมากเท่าไหร่ จนวันนี้พอที่จะเก็บเกี่ยวผลผลิตได้ วันนี้ก็ได้แต่มานั่งบ่นว่านักฟุตบอลเราจับบอลยังลั่น ความเข้าใจเกมส์ไม่มี รู้ไหมว่าญี่ปุ่น เกาหลี ต้องใช้เวลาปูพื้นฐานเท่าไหร่ กว่าจะตกผลึกกว่าจะมีวันนี้
-เซนเซ นิชิโน๊ะ พึ่งเข้ามา 4-5 เดือน วุ่นวายอยู่กับการทำชุดใหญ่ พึ่งคุมชุด ยู-22 ยูจะให้ฉันเปลี่ยนประเทศพวกคุณได้ภายในระยะเวลาอันสั้นเนี่ยน่ะ คนบ้านคุณดูแต่ฟุตบอลโลก บอลจักรวาล บอลในจินตนาการ แต่ไม่รู้จะจักวิธีการทำฟุตบอลให้สำเร็จเลย
3.ความอดทน ประเทศญี่ปุ่นกว่าจะมีวันนี้ ก็ล้มลุกคลุกคลานมาแล้ว แต่เพราะคนเราอดทน มองปัญหาว่า ปัจจัยแห่งความสำเร็จ มันมีมากมายหลายอย่าง เราเองก็ขึ้แพ้มาก่อน แต่เราก็แก้ไข อย่างอดทน ทุ่มเทเอาจริงเอาจัง จนมีวันนี้
-แต่คนไทยทั้งไม่มีองค์ความรู้ ทั้งไม่อดทน ทั้งฉาบฉวย ดีแต่วิจารณ์ ถ้าคุณจะเอาแต่ผลลัพธ์ที่ดี แต่ไม่รู้วิธี คุณก็จะแพ้แบบนี้ไปตลอดแล้วถามหน่อย ก่อนหน้านี้ประเทศของคุณทำอะไรกันอยู่ มองย้อนไปเป็นเวลา สิบๆ ปี มาสร้างอำนาจวาสนา กันชั่วคราว งานพัฒนาไม่รู้จักทำ
4.ประเทศของคุณ เอาแต่อารมณ์เป็นตัวตั้ง แต่ให้แก้ปัญหาเอง แก้ไม่เป็น ก็เลยทำได้แค่แก้ที่ปลายเหตุ รอจะให้มีอัศวินขึ่ม้าขาว มากอบกู้ ดีไม่กี่นัดพอแพ้ ก็ก่นด่า ตำหนิ ว่ากล่าว คนนั้นเล่นดี เล่นไม่ดี อย่าให้ติดอีกน่ะ เขาใจว่าการตำหนิเพื่อปรับปรุงพัฒนา ติเพื่อก่อก็สมควรแก่เหตุ - แต่ที่เห็นๆ
แฟนบอลบางพวก ของประเทศคุณ มีดีแค่นั้นจริงๆ ดีแต่ตำหนิ ดีแต่วิจารณ์ ยอมรับความล้มเหลวไม่ได้ แค่จะให้กำลังใจกันยังไม่เคย
5.ประเทศของคุณไม่มีความสามัคคี คนไทยมีคนเก่งเยอะ แต่ทำงานเป็นทีมไม่เป็น คนเก่งไม่ร่วมมือกัน ชิงดีชิงเด่น ตัดแข้งตัดขา เก่งแค่ไหนก็ไปไม่รอด เวียดนามถึงจะโดนมอมเมาด้วยระบบการปกครอง แต่พวกเขาก็ทำตัวชาตินิยม สามัคคีกัน แพ้กันตรงใจ แพ้กันตรงความสามัคคีนี่แหละ
-ประเทศของคุณ ต่อให้เปลี่ยนอีกกี่ 100 โค๊ช ก็ไปไม่ถึงไหน ตราบใดที่ไม่แก้ที่.ทัศนคติ และใจ