[K-POP] ถ้าวงจาก PRODUCE ถือว่ามาทางลัด แล้ววงอื่นๆละคะ?

วงการบันเทิงเขาไม่เรียกว่าทางลัดครับ เขาเรียกว่าความคิดสร้างสรรค์ ใครมีความคิดใหม่ๆแล้วผู้คนยอมร้บก็ถือว่าปกติ
แต่ถ้าคนไม่ยอมรับก็ต้องไปคิดกันใหม่ วงหรือศิลปินที่มาจากรายการแบบนี้ไม่ได้มี produce 101 เพียงอย่างเดียว มีเป็นสิบรายการและมีมานานแล้ว แต่วงจากรายการนี้ประสบความสำเร็จในระดับสูงทุกวงก็ต้องมีขัดใจคนที่ไม่ชอบเป็นธรรมดาก็วิพากษ์ วิจารณ์กันไปจนลืมคิดไปว่านี่คือวงการบันเทิง ถ้าไม่มีเรื่องโกงคะแนนเข้ามาเกี่ยวก็น่าจะอยู่กันไปอีกนานทีเดียว

ในแง่ของตัวเด็กและรายได้ที่ค่ายเด็กจะได้มันก็ทางลัดอะแหละ

เด็กบางคนฝึกมายังไม่เท่าไหร่ เต้นได้แค่พื้นฐาน ความสามารถระดับ F แต่ได้เดบิวต์พร้อมฐานแฟนมากมาย ถ้าเด็กคนนี้ไปฝึกในค่ายใหญ่จะได้เดบิวต์ต้องใช้เวลากี่ปีกัน อาจจะ3-7 บางคนก็ท้อจนออกจากค่ายไปก่อน พอมารายการนี้3-4เดือนเดบิวต์เลย มันจะไม่ทางลัดได้ยังไง

ตัวค่ายเองถ้าไม่เอาเด็กมาออก ต้องใช้เวลาแค่ไหนในการสะสมฐานแฟนให้กับวงใหม่ของค่าย สู้เอาเด็กมาถ้าปัง เอากลับค่ายไปยังไงก็ได้เห็นๆ วงไปไม่รอดก็โซโล่ อย่างน้อยเด็กก็ขายได้แล้วคนนึง ดีกว่าขายไม่ได้สักคน

อันนี้ไม่พูดถึงว่าควรได้รางวัลรุกกี้ไหมนะ

เป็นทางลัดค่ะ ทางลัดระหว่างอีพี1-12ที่สามารถทำให้หายไปจากวงการไอดอลได้เลยถ้าพลาด ตัวอย่างมีให้เห็นเยอะ เป็นทางลัดที่เดิมพันกันสูงมากค่ะ อยากดังเร็วก็มาเดินทางนี้สิคะ ชีวิตขึ้นอยู่กับการตัดคงต่อ ขึ้นอยู่กับมือและอารมณ์ของคนอื่น ตลอดระยะเวลาเกือบหกเดือน โดนผู้คนทั้งโลกจดจ้องจนแทบไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง ต้องแสดงออกมาแต่ด้านดีๆ ต้องมีความสามารถ ต้องเป็นในสิ่งที่คนอื่นอยากให้เป็น นี่คือสิ่งที่เด็กต้องเผชิญในเส้นทางลัดที่พวกคุณกำลังพูด กับเส้นทางสายปกติที่อาจจะไม่ได้โรยด้วยกลีบดอกไม้ แต่ก็ไม่ค่อยมีหนามแหลมคมให้ทิ่มแทง กับเส้นทางลัดที่เต็มไปด้วยอุปสรรคเหมือนถนนประเทศไทย วันดีคือดีโดนระเบิดซีนแย่ให้แค่นาทีเดียว นั่นหมายถึงอนาคตทั้งอนาคต ซีนที่มาเพื่อความบันเทิง รายการที่เอาความฝันของเด็กๆ มาทำให้เป็นแค่ความบันเทิงอะ นี่แหละทางลัด 11 คนหรือ 12 คนสุดท้าย คิดว่าพวกเขาจะรู้สึกดีไหมกับเส้นทางลัดแบบนี้ แต่เพราะแบบนี้ไง แฟนคลับถึงได้รักพวกเขามาก ซัพพอร์ตทุกอย่างเพื่อตอบแทนความยากลำบากของพวกเขา

ถ้าคิดว่าวงที่คุณตามนั้นลำบากมากๆ เหมือนกัน ก็ควรจะซัพพอร์ตเขาให้มากกว่านี้สิ ให้สมกับความลำบากที่เขาต้องเจอ อย่ามัวโทษดินฟ้าอากาศถ้าไม่ลงมือทำเอง ทุกเส้นทางยากลำบากหมดนั่นแหละ อยู่ที่ว่าคุณสนับสนุนพวกเขามากพอหรือยัง

ถ้าบอกว่า วงปะดิ๊วเริ่มที่ 500 วงค่ายใหญ่บารมีวงพี่เริ่ม 100 วงค่ายนูกูเริ่มที่ 0 หลังจากนั้นทุกวงต้องแข่งด้วยตัวเอง ใครเจ๋งก็จะแซงกันได้เอง

เป็นคำกล่าวที่มองโลกในแง่ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เหมือนไม่ได้เห็นในสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆเลย ว่าแฟนคลับสมัยนี้แทบไม่ให้โอกาสวงค่ายกลางไปจนถึงค่ายเล็กเลย คนจำนวนมากรอติ่งวงจากปะดิ๊ว รอวงน้องค่ายใหญ่เด ในขณะที่ไม่สนใจวงค่ายเล็กค่ายน้อยที่เดบิวต์มาเลย แต่ปากก็บอกว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดที่วงจะดังคือเพลง ทั้งที่ตัวเองไม่เปิดใจฟังเพลงพวกนั้นเลยด้วยซ้ำ เอามาเทียบเป็นตัวเลข 500 100 0 คือไม่เมคเซนส์มากๆ เพราะโอกาสที่แต่ละวงจะได้ตอนที่ออกวิ่งอยู่ก็ไม่เหมือนกัน

วงปะดิ๊วนี่มีตัวช่วยมากมาย ตัวเองอาจจะวิ่งไม่เก่งมาก แต่รองเท้ามีปีก ติดไนโตร เทอร์โบ เจ็ทแพค มีคนมากมายแทบจะอุ้มพาวิ่ง

วงน้องค่ายใหญ่ ยังไงก็ยังเป็นหลานป้าหลานยาย มีแบรนด์ค่ายติดตัว แม้จะไม่ได้มาเป็นแฟนคลับเต็มตัว แต่ก็อยู่ในสายตา ยิ่งสแตนค่ายเหนียวแน่นยิ่งมีซัพพอร์ต มีคนส่งข้าวส่งน้ำตลอด พื้นที่สื่อก็ไม่ต้องพูดถึง แต่เด็กพวกนี้ส่วนใหญ่เจ๋งพอที่จะวิ่งด้วยตัวเองเพราะกว่าจะมาจุดนี้ก็ฝึกมาเยอะมาก

วงค่ายเล็กนูกู เหมือนใส่รองเท้าแตะวิ่ง ต่อให้วิ่งเก่งที่สุด ก็ไปได้ช้ากว่าคนอื่นมากๆอยู่ดี ดูไม่เจ๋ง ไม่จ๊าบ ทำดีแค่ไหน คนก็ไม่ค่อยหันมอง หรือให้โอกาส พอจะวิ่งเร็วขึ้นมาพอที่จะสู้ได้ ก็อาจจะโดนหาว่าโกง ใช้สารกระตุ้น ต่างๆนานาอีก