ก่อนที่ทุกคนจะอ่านกระทู้ อยากให้ทุกคนเปิดใจก่อนอ่านนะคะ

 สวัสดีค่ะ เราอายุ 23 ปี ปัจจุบันพึ่งทำงานได้ประมาณ 6 เดือน สังคมการทำงานดีมากเลยค่ะ พี่ ๆ ทุกคนดีมาก แต่ฉันมีปัญหาอย่างหนึ่งที่ฉันไม่แน่ใจว่า ฉันเป็นอะไรกันแน่ ขอย้อนอดีตหน่อยนะคะ สมัยม.ต้น ฉันเคยโดนแฟนทิ้ง เพราะเค้ามีคนใหม่ ฉันจับได้เพราะผู้หญิงรับสายค่ะ เค้านอนด้วยกัน แล้วผู้หญิงก็ด่าฉันว่าโง่ โดยแฟนของฉันไม่คิดจะทำอะไรเลย ฉันเจ็บและเสียใจค่ะ จนไม่พูดกับใครเลย เอาแต่ร้องไห้ทุกวัน ทำร้ายตัวเอง ทุกคนคงมองว่าฉันโง่ใช่ไหมค่ะ ใช่ค่ะฉันโง่มาก แล้วฉันยังทำให้แม่ของฉันร้องไห้อีก ฉันรุสึกผิดสุดๆเลยค่ะ แต่ฉันก็ผ่านมันมาได้ ฉันใช้ชีวิตแบบปกติ แต่ฉันมีความกลัวในเรื่องของความรัก ไม่ว่าฉันจะคบใคร ฉันไม่สามารถไว้ใจเค้าได้เต็มร้อย เวลาทะเลาะกัน ฉันกลัวจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ฉันมักจะอยากทำร้ายตัวเอง ร้องไห้จนหลับ แต่ถ้าพอเครียกันได้ อาการเหล่านั้นจะหายไป ฉันคิดว่าเพราะฉันเรียกร้องความสนใจ แต่บางครั้ง มันไม่ใช่ บางครั้งฉันเหนื่อย ฉันไม่อยากมีความรู้สึกเจ็บปวด ไม่อยากเจอเหตุการณ์แบบนั้นอีก จนหลายครั้งฉันหยิบมีดมาเล่น ฉันมักจะคิดว่า ถ้าฉันหายไปฉันจะไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก ฉันไม่กล้าปรึกษาใคร ทั้งครอบครัวและเพื่อน ฉันไม่กล้าไปพบหมอ ฉันคิดว่า มันคงจะดีขึ้นเอง แต่มันกลับยิ่งแย่ ยิ่งทั้งพี่สาวก็กดดันฉัน ครอบครัวไม่เคยเข้าใจ จนทุกวันนี้ บางครั้งฉันทำได้แค่นั่งร้องไห้เงียบ ๆ คนเดียว ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไรกันแน่ แต่ที่รู้ มันเครียด เหนื่อย กดดันมากๆ 

ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านนะคะ