เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นผู้หญิง

ชีวิตมีความสุขมากตอนไม่มีแฟนเที่ยวเล่น เดินทางป่าเขากับเพื่อนๆ ทำงานหาเงิน ไป อยู่ๆ พอมีแฟนคบกับแฟนมา เรารู้ว่าเราก็ผูกพันธ์และรักแฟนแหล่ะ คบไปคบมาได้เที่ยว ได้กิน ได้อยู่ด้วยกัน บางมุมก็ดี บางมุมผู้ชายคิดลบ มาก งงตัวเองเป็นคนคิดบวก ทำไมมาอยู่กับคนคิดลบได้ เราพยายามพูดอะไรบวกๆ แนะนำอะไรบวกไปในทางที่ดีเขาก็เหมือนจะรับฟัง และแก้ไข แต่ก็เท่านั้น ไม่รู้ชีวิตอีกด้านเขามีปัญหาอะไรมากมาย ไอ้เราก็ทำหน้าที่แฟน ที่ดีให้ แต่การกระทำเค้าทำเหมือนรักบ้างไม่รักบ้าง ก็ไม่รู้จะต้องเต็มที่ขนาดไหน เลยบอกกับตัวเองว่า เออ ยังไงก็คบกันแล้ว เราจะทำให้ดีที่สุดละกัน ถ้าวันนึงเลิกกันจะไม่เสียดาย ช่วงแรกที่คบกัน เค้าก็จ่ายเว้ย ออกปากจ่ายเองเอง เราไม่เคยขอเลย สุดท้าย

เรา งง เว้ย ว่าด่าเราเห็นแกเงิน เห็นแกตัว งงดิ ทีนี้ เลยตกลงกันใหม่ ว่าถ้าคุณกลัวเสียเปรียบ เราหารครึ่ง แฟร์ ไม่ซีเรียส แค่ไม่เอาเปรียบเราก็พอ พอผ่านไป เหมือนจะโอเค แต่ก็มาหงุดหงิด โน่นนี่นั่น เรื่องอะไรไม่รู้ เรารู้สึกอึดอัดตลอดเวลา วันๆ จดจ้องอยู่แต่กับโทรศัพท์ หมกมุ่นอยู่แต่กับความคิดบ้าบอ เวลาไปข้างนอกหลายคนอาจจะอิจฉาเหมือนแฟนดูแลดี แต่ป่าวเลย ไอ้ที่ไปเที่ยวจังหวัดต่างๆ หารครึ่งค่ะ ไม่มีใครจ่ายให้ใคร เขามีแต่โทษชีวิตทำไมเป็นแบบนี้ ชีวิตตกต่ำ เราเลยงง ว่าตกต่ำยังไงเราเป็นผู้หญิงที่ทำงานหาเงินนะ หน้าที่การงานไม่ได้ด้อยอะไร การศึกษากำลังเรียนต่อโทไปด้วย เงินเราก็แทบจะจ่ายเยอะกว่า คุณโทษแต่สิ่งรอบข้าง คุณไม่โทษตัวคุณเองเลยที่เป็นแบบนี้ที่คุณบอกชีวิตตกต่ำ คือความคิดคุณ ล่าสุด ทะเลาะกันเรื่องที่ไม่น่าทะเลาะ ในความที่เขาเป็นผู้ชาย เขามาหงุดหงิดใส่เรา ในเหตุผลที่เราจองห้องพักให้ไม่ถูกใจ โกรธหงุดหงิด มาด่าว่าที่หลังไม่ต้องจองให้ หัดดูให้มันดีหน่อย โน่นนี่นั่น ค่าห้องเราก็จ่ายให้ เคาอุตส่าชวนมาเลยไม่อยากให้เสียอะไรเลย เราไม่อยากตอบโต้พยายามเงียบสุดท้ายจะเปลี่ยนโรงแรม เราก็โอเค เอาไปเอามา เดินลงจากรถ อ่ะ เราก็ไปรับ แล้วเรียกขึ้นรถนางไล่เรากลับบ้านเราบอกเรามาด้วยกัน ขึ้นรถ จะนอนไหนจะไปส่ง ไม่งั้นไม่กลับนางขึ้นรถ แล้วว่าเราเป็นชุด เราเงียบ จนอดพูดไม่ได้ เลยถามว่าทำไมทำแบบนี้ เราผิดตรงไหน นางลงรถปล่อยให้เรารอในรถนานพอควร เราโทรหาบอกว่าได้ห้องแล้วกลับไปซะ คือไม่บอกเราสักคำ เราหมดคำจะพูด สักพัก ไลน์หากัน บอก เราเลิกกันก็ได้ ผมว่า ดวงเราดึงกัน ดวงไม่เอื้อกัน เราทะเลาะกันตลอด ผมฝืนผมยังไม่พร้อมมีแฟน ผมอยากมีแฟน แต่ผมฝืน ผมดูแลใครไม่ได้ เฮ้ย บ้าบอ งงในงง ดวงดึงกัน ทุกอย่างมันอยู่ที่คุณคิดและอารมณ์คุณล้วนๆ ไม่รู้จะพูดไง สรุกนางจะเลิก เราเลยเลี้ยวรถไปที่พักแล้วถามนาง จะเลิกจริงใช่มะ ถ้าจะพูดพูดกันต่อหน้า ไม่เอาทางไลน์ สุดท้ายไม่เลิกบอกว่าแค่หงุดหงิด คือเราไม่รู้จะพูดยังไง อึดอัด นี่แค่อยากระบาย พยายามเล่าแบบรวบรัด ในการคบกันที่ผ่านมา สำหรับเรา ไม่ได้หาคนที่รวยล้นฟ้า แต่อยากได้คนที่ขยันทำงาน เก็บเงินสร้างอนาคตด้วยกัน มองโลกในมุมเดียว คิดบวก เดินจับมือเดินไปข้างหน้าด้วยกัน มองทุกๆวันให้เหมือนวันสุดท้ายสร้างสิ่งดีๆให้กัน ไม่ต้องดีเลิศหรือสมบูรณ์แบบ เพราะเราก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบ สรุป

อยากระบาย เราไม่ยอมปล่อยเขา หรือเค้าไม่ยอมไปวะ ..????
นี่คือเหตุผลของคนแบบไหนเลิกกัน เพราะดวงดึงกัน เลยดูแลเราไม่ได้ บ้าบอ ตรรกะอะไร