ขออนุญาตนะครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมคบกับแฟนผมมาได้ประมาณ 6 ปีแล้วครับ เจอกันในโปรแกรมแชท ก็คุยกันแล้วพอดีมันเป็นช่วงเวลาที่ผมรู้สึกว่าผมอยากจะมีครอบครัว อยากดูแลใครสักคนจริงๆ ก็เลยตกลงคบกัน
ช่วงแรกๆก็มีทะเลาะกันจนเกือบจะเลิกกันครับ แต่ผมบอกเลิกแล้วเขาพยายามฆ่าตัวตาย ผมก็เลยคบต่อไปเพราะผมกลัวเขาจะเป็นอะไร(เริ่มรู้สึกว่ามันจะคบกันไม่นานแล้ว) แต่ด้วยความรักผมก็อยากอยู่กับเขา ก็เลยพยายามตามใจ ดูแลเขามาตลอด จนถึงแต่งงานกัน(ผมคิดว่า ถ้าแต่งงานแล้วเค้าอาจจะหายจากอาการแบบนี้ แล้วปรับตัวดีขึ้น ก็จะอยู่กันได้)
ผมแต่งงานกันได้ประมาณ 3-4 ปีแล้วครับ ผมดูแลเขาทุกอย่าง ไปรับไปส่ง คอยเป็นที่ปรึกษาเวลามีปัญหา อยู่ด้วยกันดีมาตลอดครับ ชีวิตช่วงแรกๆไปได้ดีทีเดียว
แต่หลังๆมามันมีจุด turning point คือเขาย้ายที่ทำงานครับ แล้วด้วยความที่เขาเหมือนเด็กๆ(ขี้งอแง เอาความรุ้สึกเป็นใหญ่ แล้วก้ไม่ค่อยมีความกระตือรือล้นในการไปทำงาน)เราก้เริ่มทะเลาะกัน ผมเป็นฝ่ายง้อเขาตลอด แต่ผมก็เก็บความไม่พอใจเอาไว้(ด้วยความกลัวว่าถ้าทะเลาะกันรุนแรง เขาจะมีอาการอีก)
หลังๆมามันเกิดจุดแตกหักคือ ผมเริ่มทนไม่ไหว ทะเลาะกันจนบอกเลิกกันไปสองสามครั้ง แต่เขาก็ขอโอกาส ผมก้ให้โอกาสเขามาตลอด(เพราะยังรักด้วยส่วนหนึ่ง กับผมเป้นคนที่ไม่อยากให้ครอบครังต้องพัง) แต่ครั้งล่าสุด ทะเลาะกันเรื่องใหญ่พอสมควร(ผมไม่มีใครใหม่นะครับ เป็นเรื่องอื่นๆตัดประเด็นนี้ได้ครับ) คราวนี้ความรู้สึกเปลี่ยนเลยครับ ผมหมดรักเขาจริงๆ ถึฃขนาดว่ามีอารมณ์ ผมเลือกที่จะจัดการตัวเองในห้องน้ำ อยากออกไปอยุ่คนเดียว เริ่มหางานทำเยอะๆเพื่อจะได้ไม่ต้องกลับบ้าน(กลับดึกๆไปถึงบ้านก้นอนเลย)
ผมรู้ใจตัวเองครับ แค่ผมไม่กล้าเดินออกไปเพราะผมกลัวว่าเขาจะเกิดอาการอีก แต่อยุ่ต่อไป ตอนนี้ผมเหมือนศพครับ ไร้ชีวิตชีวา ผมควรทำอย่างไรดีครับ
ผมหมดรักเขาแล้ว ทำอย่างไรดีครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมคบกับแฟนผมมาได้ประมาณ 6 ปีแล้วครับ เจอกันในโปรแกรมแชท ก็คุยกันแล้วพอดีมันเป็นช่วงเวลาที่ผมรู้สึกว่าผมอยากจะมีครอบครัว อยากดูแลใครสักคนจริงๆ ก็เลยตกลงคบกัน
ช่วงแรกๆก็มีทะเลาะกันจนเกือบจะเลิกกันครับ แต่ผมบอกเลิกแล้วเขาพยายามฆ่าตัวตาย ผมก็เลยคบต่อไปเพราะผมกลัวเขาจะเป็นอะไร(เริ่มรู้สึกว่ามันจะคบกันไม่นานแล้ว) แต่ด้วยความรักผมก็อยากอยู่กับเขา ก็เลยพยายามตามใจ ดูแลเขามาตลอด จนถึงแต่งงานกัน(ผมคิดว่า ถ้าแต่งงานแล้วเค้าอาจจะหายจากอาการแบบนี้ แล้วปรับตัวดีขึ้น ก็จะอยู่กันได้)
ผมแต่งงานกันได้ประมาณ 3-4 ปีแล้วครับ ผมดูแลเขาทุกอย่าง ไปรับไปส่ง คอยเป็นที่ปรึกษาเวลามีปัญหา อยู่ด้วยกันดีมาตลอดครับ ชีวิตช่วงแรกๆไปได้ดีทีเดียว
แต่หลังๆมามันมีจุด turning point คือเขาย้ายที่ทำงานครับ แล้วด้วยความที่เขาเหมือนเด็กๆ(ขี้งอแง เอาความรุ้สึกเป็นใหญ่ แล้วก้ไม่ค่อยมีความกระตือรือล้นในการไปทำงาน)เราก้เริ่มทะเลาะกัน ผมเป็นฝ่ายง้อเขาตลอด แต่ผมก็เก็บความไม่พอใจเอาไว้(ด้วยความกลัวว่าถ้าทะเลาะกันรุนแรง เขาจะมีอาการอีก)
หลังๆมามันเกิดจุดแตกหักคือ ผมเริ่มทนไม่ไหว ทะเลาะกันจนบอกเลิกกันไปสองสามครั้ง แต่เขาก็ขอโอกาส ผมก้ให้โอกาสเขามาตลอด(เพราะยังรักด้วยส่วนหนึ่ง กับผมเป้นคนที่ไม่อยากให้ครอบครังต้องพัง) แต่ครั้งล่าสุด ทะเลาะกันเรื่องใหญ่พอสมควร(ผมไม่มีใครใหม่นะครับ เป็นเรื่องอื่นๆตัดประเด็นนี้ได้ครับ) คราวนี้ความรู้สึกเปลี่ยนเลยครับ ผมหมดรักเขาจริงๆ ถึฃขนาดว่ามีอารมณ์ ผมเลือกที่จะจัดการตัวเองในห้องน้ำ อยากออกไปอยุ่คนเดียว เริ่มหางานทำเยอะๆเพื่อจะได้ไม่ต้องกลับบ้าน(กลับดึกๆไปถึงบ้านก้นอนเลย)
ผมรู้ใจตัวเองครับ แค่ผมไม่กล้าเดินออกไปเพราะผมกลัวว่าเขาจะเกิดอาการอีก แต่อยุ่ต่อไป ตอนนี้ผมเหมือนศพครับ ไร้ชีวิตชีวา ผมควรทำอย่างไรดีครับ