ฉันผิดมากใช่มั้ย

เรื่องมีอยู่ว่า ฉันมีครอบครัวแล้วอยู่กินกันมา 18 ปี ในระหว่างที่อยู่กันมาฉันและสามีก็มีปากเสียงกันตลอดมีเรื่องทะเลาะไม่เว้นวัน จนฉันรู้สึกว่าเค้าไม่เคยรักฉันมีแต่ทรมานฉันด่าฉันด้วยถ้อยคำหยาบคายยิ่งระยะ 3-4 ปีที่ผ่านมาเค้าย้ำและคุยกับเพื่อนในวงเหล้าว่าฉันไปแย่งเค้ามาจากแฟนเก่าฉัน และมีอยู่หนึ่งครั้งเค้าให้ฉันขับรถพาเค้าออกมาจากบ้านเพื่อมาคุยกัน และเค้าบอกฉันว่าเค้าลืมแฟนเก่าคนนั้นไม่ได้มันทรมานที่คิดถึงและอยากเจออยากรู้ว่าแฟนเก่าอยู่ดีมีสุขหรือไม่ ฉันได้ฟังก็ร้องไห้และถามเค้าไปว่านี่คือสาเหตุที่ทำร้ายความรู้สึกฉัน จ้องมองฉันเหมือนศัตรู สรุปไม่เคยรักฉันเลยใช่มั้ย ฉันบอกเค้าให้คิดให้ดีว่าฉันไปแย่งมายังไง ฉันไม่เคยแย่งฉันเป็นน้องสาวเพื่อนรุ่นพี่เค้า เราจึงรู้จักและสนิทกัน เค้าอาสาไปรับส่งฉันที่มหาลัย จนวันนึงแฟนเค้ามาเห็นและตามมาเคลียร์กับฉัน ซึ่งฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่าเค้ามีแฟน และฉันก็ยินดีถอยเพราะยังไม่ได้คิดอะไรกับเค้า แต่เค้าก็ยังไปมาหาสู่ที่บ้านฉันเพราะมีพี่ชายและเพื่อนๆมาที่บ้านประจำ จนแฟนเค้ามาที่บ้านมาด่าฉันว่าจะแยงแฟนเค้าซึ่งฉันบอกว่าไม่ได้แย่งอะไรทำให้เธอคิดแบบนั้นนี่บ้านฉันแฟนเธอมาหาพี่ชายฉันไม่ได้เกี่ยวกับชั้นนางไม่เชื่อและด่าหยาบคายมันเลยทำให้ชั้นโมโหและตอบไปว่า "ถ้าเธอคิดว่าแฟนเธอมาหาชั้นงั้นเธอก็คงไม่มีค่ามากพอที่จะดึงเค้าไว้" นางก็ร้องไห้กลับไป ชั้นก็เล่าเรื่องนี้ให้เค้าฟัง หลังจากนั้นเค้าหายไปสักพักก็มาเจออีกทีวันเกิดพี่ชายชั้นแต่ก็ไม่ได้คุยกันและหลังจากนั้นเค้าก็มาคลุกอยู่ที่บ้านชั้นตลอดก็คุยกันเล่นกันจนวันนึงเค้าเกิดอุบัติเหตุรถล้มขาหักชั้นจึงไปเยี่ยมอยู่บ่อยๆจนเค้าบอกว่า "เจี้ยบไม่เคยมาดูแลเค้าเลยแต่ทำไมชั้นถึงมาดูแลเค้า" ชั้นบอกเค้าไปว่ากลัวหมาเหงาและอดข้าวเลยสงเคราะห์เอาบุญ ก็ไปมาตลอดจนเค้าบอกชอบและเราก็เลยเถิดมีความสัมพันธ์กัน จนแม่ชั้นจับได้จึงอยู่กันมา18ปีมีลูกด้วยกัน 2 คน ซึ่งประมาณต้นปี 60 เค้าสารภาพถึงแฟนเก่า พอหลังจากคุยกันชั้นพยายามไปหาเฟสหาเบอร์โทรหาคนรู้จักเพื่อให้เค้าได้เจอกันแต่ก็ไม่เจอ และชั้นก็เปลี่ยนแปลงตัวเองจากอ้วน 80 เหลือ 60 จากไม่เคยดูแลตัวเองก็ปรับปรุงจนเรียกว่าดูดี ......เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังต่อคะ