พี่มารถเกิดในครอบครัวชาวประมงที่มีความชื่นชอบคลั่งไคล้ในวงการมวย จึงทำให้เขารู้จักคลุกคลีเรื่องมวยมาตั้งแต่เยาว์วัย ในวัยเด็กพี่มารถเป็นเด็กผู้ชายที่อ่อนหวาน อ้อนแอ้น ชอบเล่นกับผู้หญิงเพศตรงข้ามทำให้ทางครอบครัวเป็นห่วง จึงได้ฝึกฝนมวยไทยเพื่อปลูกฝังความแข็งแกร่ง อีกทั้งยังมักจะมีเพื่อนรุ่นพี่มารวมตัวที่บ้านของเขาอยู่เสมอ โดยจับเด็ก ๆ ละแวกนั้นมาชกมวย ทว่าแม้จะเป็นเช่นนั้น แต่เขากลับไม่ได้รู้สึกดีที่ได้มาต่อยมวยแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามกลับไม่ชื่นชอบการชกมวยเสียด้วยซ้ำ เมื่อมีการรวมตัวของเพื่อนรุ่นพี่เขามักหนีไปเล่นบริเวณอื่นเป็นประจำ แต่สุดท้ายก็ต้องจำใจต่อยมวยเพราะหากหนีจะถูกไปตามตัวและถูกตีลงโทษ 

เส้นทางการเป็นยอดนักมวยของพี่มารถเริ่มต้นขึ้นเมื่อฤดูหนาวปีหนึ่งที่เด็กชายสามารถคนนี้ได้ย่างก้าวเป็นเด็กชายวัย 10 ขวบ วัดละแวกนั้นได้จัดงานโดยในงานมีการจัดการแข่งขันชกมวยไทย เมื่อบรรดาพี่ชายของเขาเห็นดังนั้นจึงจับเขามาฝึกฝนเพื่อส่งประกวดชิงเงินรางวัลในการแข่งดังกล่าว แม้จะไม่ชอบในการชกมวยแต่เพราะการกระทำในท่าทางบังคับของบรรดาพี่ ๆ ทำให้เขาจำเป็นต้องทำตามอย่างเสียไม่ได้

เวลาได้ล่วงเลยเข้าสู่วันแข่งขัน การแข่งขันถูกจัดขึ้นช่วงฤดูหนาวที่ลมเย็นพัดผ่านอยู่เป็นระลอก เด็กชายสามารถในวัย 10 ขวบได้เข้าร่วมการแข่งขันปะทะกับเด็กชายอีกคนที่มีรูปร่างส่วนสูงทัดเทียมกับเขา ก่อนการแข่งจะเริ่มพวกเขาจำเป็นต้องยืนตรงเคารพเพลงสรรเสริญพระบารมีตามธรรมเนียม แต่เพราะความประหม่าเนื่องด้วยเป็นการต่อยมวยครั้งแรกในชีวิตของเขา ทำให้เด็กชายยืนตรงเคารพด้วยร่างกายที่สั่นเทา

สิ้นเสียงเพลงสรรเสริญพระบารมี เมื่อกรรมการลั่นเสียงระฆังอันเป็นสัญญาแห่งการเริ่มต้นการแข่ง เด็กชายสามารถจึงได้สำแดงฝีมือการชกมวยที่สวรรค์ประทานเป็นครั้งแรก ผลการแข่งขันในครั้งนั้นเขาสามารถคว้าชัยมาให้บรรดาพี่ ๆ ได้อย่างสมใจ แม้จะเป็นการแข่งมวยเล็ก ๆ ระหว่างเด็กวัย 10 ขวบ แต่พี่ชายคนที่ 2 คงได้เล็งเห็นถึงพรสวรรค์บางอย่างที่ซ่อนเร้นจึงได้บอกให้เขาลาออกจากการเรียน และส่งตัวไปฟูมฟักฝึกฝนด้านการชกมวยไทยอย่างจริงจังอยู่ที่เมืองพัทยา

ผลงานการชกมวยสากลของเขาที่มีชื่อเสียงมากอีกชิ้นหนึ่งคือการชิงแชมป์โลกมวยสากลในรุ่น 122 ปอนด์ กับกัวดาลูเปอร์ พินเธอร์ ซึ่งการแข่งขันครั้งนี้เขาสามารถคว้าชัยมาได้จึงทำให้เขากลายเป็นแชมป์โลกคนที่ 10 ของประเทศไทย