ผมควรคิดยังไงดีผมควรทำยังไงดีกับผู้ใหญ่แบบนี้?

เริ่มจากผม อายุ 17 ปี ไม่ได้มีประสบการณ์ชีวิตมากนัก เหมือนผู้ใหญ่หลายๆคน ผมเป็นคนที่เชื่อใจใครง่ายๆเห็นคนนู้นคนนี่ทำดี ก็จะคิดว่าคนๆนี้ต้องเป็นคนดีแน่นอน มีอยู่วันหนึ่งก่อนปิดภาคเรียนที่ 1 ผมได้ปรึกษากับลุงว่าผมอยากมีรายได้พิเศษจังเลยจะทำยังไงดี ลุงของผมจึงไปถามเพื่อนสนิทของเขาให้ แล้วมีคนนึงเป็นช่างซ่อมคอม (ไม่เอ่ยนามหรือชื่อร้านนะครับขอเรียกคนนี่ว่าลุงโหดร้ายนะครับ) ลุงโหดร้ายก็บอกว่าเนี่ยถ้าปิดเทอมแล้วให้พาหลาน(ตัวผมเอง) มาทำงานได้เลย จนกระทั่งวันปิดเทอมผมได้ทักไปหาเขาในเฟสเราก็คุยด้วยกันอย่างดีเค้าดูเป็นคนดีรักครอบครัวมาก ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกปรื้มในตัวของเขา พอเข้าประเด็นเรื่องงานผมก็ถามเค้าว่าผมจะไปทำงานกับลุงใจร้ายผมควรจะฝึกเรียนรู้อะไรใว้บ้างหรือป่าวไม่อยากเป็นตัวถ่วง ลุงใจร้ายก็บอกว่าไม่เป็นไรไม่ต้องฝึกเดี่ยวสอนที่ร้านเอง ผมยิ้งปรื้มเข้าไปใหญ่ ผมจึงถามลุงใจร้ายว่าจะเริ่มงานวันใหน เขาก็ตอบด้วยคำตอบสุดฮิต(คนสมัครPartTimeบ่อยๆจะรู้555) นั่นคือเดี่ยวติดต่อกลับอีกที ก็ตกใจเหมือนกันที่ได้ยินคำนี้ แต่ก็คิดว่าอาจจะติดต่อกลับมาจริงๆสุดท้ายก็ไม่ติดต่อมาเลยจนเปิดเทอม เราก็คิดว่าเค้าอาจจะยุ่งหรือไม่ก็ไม่ว่างจริงๆจะทักไปก็เกรงใจ ยิ่งเป็นเพื่อนสนิทลุงด้วยก็เลยไม่ทักไปกลัวเขาจะรู้สึกแย่ หลังจากเกิดเหตุการนี่ผ่านมาเดือนนึงป้าผมเอาคอมไปซ่อมให้ผมและลุงใจร้ายบอกว่าซ่อมเสร็จแล้ว ในวันก่อนวันกีฬาสีจริง ผมได้วางแผนว่าผมจะไปยกคอมกลับมาบ้านแล้วไปซ้อมกีฬาสีต่อ (เหตุผลที่ไปเองคือไม่มีใครว่างไปเอาให้แล้วต้องรีบใช้ด้วย)ผมจึงเริ่มแผนโดยทักเฟสไปถามลุงใจร้ายว่าเดี่ยววันนี่เย็นๆผมจะเข้าไปเอาคอมที่ร้านนะครับ ลุงใจร้ายอ่านข้อความและส่งกลับมาแค่  สติกเกอร์ตัวเดียว แต่ไม่ได้บอกว่าคอมไม่ได้อยู่ที่ร้านแต่อยู่ที่บ้านของเขาจนกระทั่งผมเสียค่ารถ400บาทเสียเยอะเพราะนั่งรถไฟmrtกับรถไฟbts เพราะว่ารีบต้องกลับไปซ้อมกีฬาสีและออกให้เพื่อนที่มาช่วยยกกลับบ้านพอมาถึงเราก็บอกเขาว่าเราถึงแล้วนะแต่เขาพึ่งจะมาบอกเราว่าคอมไม่ได้อยู่ที่ร้านแต่อยู่ที่บ้านผมก็นั่งจิตตกไปแปปนึงละก็ถามว่าลุงใจร้ายจะเข้าร้านรึป่าวลุงใจร้ายก็บอกว่าใช่จะเข้าร้านเราก็ส่งข้อความอ้อนวอนให้เอาคอมมาให้ด้วยได้ใหมแต่เค้าไม่ได้ตอบอะไรเรานั่งรอคำตอบของลุงใจร้ายอยู่2ชม. เราจึงโทรหาเขาและก็ถามอ้อนวอนให้เขาเอามาให้หน่อยจะกี่โมงก็ได้มันจำเป็นต้องใช้คอมจริงๆแล้วก็เสียค่าเดินทางไปเยอะไม่อยากให้เงินนั้นเสียปล่าวเค้าก็ตอบกลับมาเหมือนโมโหว่าก็บอกว่าอยู่ข้างนอกๆจะเอาไปให้ได้ยังไงเราก็ยอมรับจึงกลับบ้านไปเสียความรู้สึกสุดๆ และพอผ่านมาสองวันเราให้ลุงเราลุงแท้ๆไปเอาให้ลุงใจร้ายดันบอกว่าเข้ารพ.แล้วคอมก็ยังไม่ซ่อมพอเราได้ยินแบบนั้นเราก็คิดได้ว่าไม่ควรตั้งความหวังกับใคร ผมควรจะคิดกับผู้ใหญ่คนนี้ยังไงดีคนดีอย่างงั้นหรอ? คนไม่ดีอย่างงั้นหรอ? และผมควรจะรับมือยังไงดีถ้าเจอคนแบบนี้?