วันนี้มีเรื่องมาเล่าเกี่ยวกับวัยเด็กตอนเราอายุ12 ประมาณ.ป6เกี่ยวกับการโดนบลูลี่

เรื่องมีอยู่ว่า ตอนเราอายุ 12 ประมาณป 6 ก็มีเพื่อนอยู่ 4 คน เป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่เรียนอนุบาล 1 จะเรียกว่า ตอน ยัง ไม่เข้าโรงเรียนด้วยซ้ำ สนิทกันมาก ไปนอนบ้านกัน ไปไหนไปกันมีปัญหาอะไร ก็มาเล่าให้กันฟัง เราทั้ง 4 คน รู้เรื่องของกันและกันทุกอย่าง เราแม้กระทั่งเรื่องส่วนตัว ไม่ควรจะเล่าด้วยซ้ำ สนิทกันมากๆเลยแหละ ถ้าวันนึง เราอยู่ป 6 เทอม 2 ก็มันจะครึ่งครึ่งเทอม เหมือนกับ ความรู้สึก เพื่อน เคยมีแต่เรา มันเปลี่ยนไป ทุกคน เริ่มตีตัวออกห่าง พูดจา ทำร้ายจิตใจเราสารพัด โดนบูลลี่ มาประมาณ4-5เดือนได้ระเก่า4-5เดือนนั้นทุกคนคงไม่คิดแน่ว่าเราจะใช้ชีวิตคนเดียวได้+กับการโดนพูดจาแทงใจดำกันขนาดนั้นไม่ว่าจะถูกแกล้งอะไรต่อมิอะไรสารพัด(มีการแอบน้อยใจไปร้องไห้ในห้องนํ้าร.ร)แม้กระทั่งวันปัจฉิมทุกคนเขาจะมีเพื่อนถ่ายรูปเซลฟี่กันแต่เราเอาแต่นั่งเงียบๆคนเดียวทุกคนจะให้ของขวัญวันปัจฉิมกินส่วนเรานี่เดินตัวเปล่าเลย555
แม้กระทั่งรูปรุ่นครั้งสุดท้ายเรายังอยู่มุมขวาสุดของรูปแล้วเขาถ่ายเสร็จปุ๊ปหัวหน้าจะส่งเข้ากลุ่มไลน์ทุกคนจะเอาไปตั่งเป็นรูปแนะนำบนทามไลน์ในเฟสบุ๊คกันแต่ที่น่าเสียใจสุดคือเพื่อนคนที่เล่นด้วยกันมาตั่งแต่อนุบาลยันป.6เขาตัดรูปเราออกแล้วเอาไปตั่งเว้ยคือเราเห็นแล้วนํ้าตาแตกมากไม่คิดว่าเพื่อนจะทำแบบนี้เราได้เล่าปัญหาให้ผู้ปกครองฟังจนล่าสุดก็ได้ย้ายโรงเรียนแล้วแต่เราหวังว่าเพื่อนที่คบกันปัจจุบันจะไม่ทำให้เราทรมาณแบบนั้นอีก
ป.ล ขอบคุณที่อ่านจบค่ะใครมีประสบการณ์โดนบลูลี่อะไรบ้างนำมาแบ่งปันเล่าให้กันฟังได้นะค่ะ