สวัสดีครับทุกคน
ผมได้มีโอกาสเจอกับพี่คนนึง เขาเป็นคนที่ดีมากๆ เขาคอยตามใจผมทุกๆอย่าง คอยเตือน คอยห้ามเวลาที่ผมกำลังจะทำสิ่งที่ไม่ดี เขาคอยเป็นแรงผลักดันที่คอยทำให้ผมมีความหวังในทุกๆเรื่องทั้งที่ผมควรหมดหวังไปแล้ว เขาเป็นเหมือนแสงสว่างในชีวิตคนๆนึง เป็นความสุข เป็นความหวัง เป็นทุกๆอย่างที่เราต้องการ สุดท้ายเราก็ได้มาคบกัน เขาก็ยังคงเป็นคนที่ดีสำหรับผมเหมือนเดิม แต่ทางเดินแห่งความรักนี้ก็มีอุปสรรคมากมายไม่ว่าจะเป็น ระยะทาง ความคิด ความเข้าใจ โมเม้นต์ต่างๆที่ห่างกันของอายุที่ไม่ตรงกัน แต่เราทั้งคู่ก็พยายามเดินจับมือกันผ่านอุปสรรคไปได้เรื่อยๆ แต่พอเดินมาปัญหาที่เจอกับหนักขึ้นทั้งปัญหาเดิมและปัญหาใหม่ก็ถาโถมเล่นงานเราอย่างไม่หยุดหย่อน เราปล่อยมือกันไปแล้ว 3 ครั้ง แต่เราก็กลับมาจับมือกันได้เหมือนเดิมแต่ในความเหมือนเดิมกับเริ่มสร้างบาดแผลให้เราและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ในวันนึงเราก็ได้รู้ว่าอุปสรรคที่ผ่านมาได้นั้นผลลัพธ์ของมันคือ ทางตัน ใช่ครับเราทั้งสองหยุดความสัมพันธ์ลงเพราะเราทั้งสองคิดว่ามันไปต่อไม่ได้แล้ว แต่สิ่งที่ผมรู้สึกคือ ผมยังรักเขามากๆ ผมยังอยากมีเขาในชีวิตของผมแต่ผมไม่สามารที่จะเห็นแก่ตัวได้จริงๆที่จะยื้อเขาให้มาอยู่แบบไม่มีความสุขกับผม ผมจึงจำเป็นต้องเลิกทั้งที่ผมยังรักเขามาก ผมไม่ได้อะไรเลย ผมแค่อยากจะมาขอบคุณพี่คนนั้นถ้าเขาบังเอิญผ่านมาอ่าน ผมอยากจะขอบคุณพี่มากๆสำหรับทุกๆอย่าง ผมจะจดจำพี่ไปแบบนี้ ผมจะจำสิ่งดีๆ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และความสุขที่เราเคยมีให้แก่กัน ผมไม่รู้ต้องขอบคุณพี่ยังไงถึงจะพอกับสิ่งที่พี่ทำให้ผม พี่จะเป็นคนที่ผมรักตลอดไปพี่จะอยู่ในหัวใจของผมแบบนี้ตลอดไป รอยยิ้มพี่น่ารักที่สุดในโลกเลยนะครับ
*ผมทำถูกแล้วใช่ไหมที่ผมยอมเลิกกับพี่ ?*
เคยต้องเลิกกับใครสักคนทั้งๆที่ยังรักมากไหมครับ ?
ผมได้มีโอกาสเจอกับพี่คนนึง เขาเป็นคนที่ดีมากๆ เขาคอยตามใจผมทุกๆอย่าง คอยเตือน คอยห้ามเวลาที่ผมกำลังจะทำสิ่งที่ไม่ดี เขาคอยเป็นแรงผลักดันที่คอยทำให้ผมมีความหวังในทุกๆเรื่องทั้งที่ผมควรหมดหวังไปแล้ว เขาเป็นเหมือนแสงสว่างในชีวิตคนๆนึง เป็นความสุข เป็นความหวัง เป็นทุกๆอย่างที่เราต้องการ สุดท้ายเราก็ได้มาคบกัน เขาก็ยังคงเป็นคนที่ดีสำหรับผมเหมือนเดิม แต่ทางเดินแห่งความรักนี้ก็มีอุปสรรคมากมายไม่ว่าจะเป็น ระยะทาง ความคิด ความเข้าใจ โมเม้นต์ต่างๆที่ห่างกันของอายุที่ไม่ตรงกัน แต่เราทั้งคู่ก็พยายามเดินจับมือกันผ่านอุปสรรคไปได้เรื่อยๆ แต่พอเดินมาปัญหาที่เจอกับหนักขึ้นทั้งปัญหาเดิมและปัญหาใหม่ก็ถาโถมเล่นงานเราอย่างไม่หยุดหย่อน เราปล่อยมือกันไปแล้ว 3 ครั้ง แต่เราก็กลับมาจับมือกันได้เหมือนเดิมแต่ในความเหมือนเดิมกับเริ่มสร้างบาดแผลให้เราและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ในวันนึงเราก็ได้รู้ว่าอุปสรรคที่ผ่านมาได้นั้นผลลัพธ์ของมันคือ ทางตัน ใช่ครับเราทั้งสองหยุดความสัมพันธ์ลงเพราะเราทั้งสองคิดว่ามันไปต่อไม่ได้แล้ว แต่สิ่งที่ผมรู้สึกคือ ผมยังรักเขามากๆ ผมยังอยากมีเขาในชีวิตของผมแต่ผมไม่สามารที่จะเห็นแก่ตัวได้จริงๆที่จะยื้อเขาให้มาอยู่แบบไม่มีความสุขกับผม ผมจึงจำเป็นต้องเลิกทั้งที่ผมยังรักเขามาก ผมไม่ได้อะไรเลย ผมแค่อยากจะมาขอบคุณพี่คนนั้นถ้าเขาบังเอิญผ่านมาอ่าน ผมอยากจะขอบคุณพี่มากๆสำหรับทุกๆอย่าง ผมจะจดจำพี่ไปแบบนี้ ผมจะจำสิ่งดีๆ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และความสุขที่เราเคยมีให้แก่กัน ผมไม่รู้ต้องขอบคุณพี่ยังไงถึงจะพอกับสิ่งที่พี่ทำให้ผม พี่จะเป็นคนที่ผมรักตลอดไปพี่จะอยู่ในหัวใจของผมแบบนี้ตลอดไป รอยยิ้มพี่น่ารักที่สุดในโลกเลยนะครับ
*ผมทำถูกแล้วใช่ไหมที่ผมยอมเลิกกับพี่ ?*