ตอนนี้มันมีหลายอารมณ์รวมๆกัน เครียด โกรธ เศร้า ใจเย็น อะไรแบบนี้
ส่วนมากจะเกิดในหลายๆปัญหารอบตัว
เกิดจากตัวเองบ้าง พ่อแม่กดดันบาง(กดดันมากเกินไป)
หนุเชื่อว่าหลายๆคนที่เคยเจอมาคือ การเรียน
มันเป็นเรื่องที่เราต้องเลือกเอง ที่เราต้องรู้ตัวเองว่าเรารู้สึกยังไง เราไปทางไหนถึงรอด แล้วถ้าเราเรียนจะมีเงินพอมั้ย จนบางทีคิดไปคิดมาว่า เราเกิดมาเพื่ออะไร
เพื่อตอบสนองความต้องการของพ่อแม่?
เพื่อชดใช้เวรกรรมที่ตัวเองเคยทำ?
เพื่อเป็นตัวถ่วงของชีวิตคนอื่น?
หลายๆคนคงคิดแบบนี้ ซึ่งเราก็เป็นหนึ่งในนั้น บางทีเราก็ไม่เข้าใจว่าเกิดมาทำไม. คิดหลายๆครั้งว่าตัวเองเป็นตัวถ่วงในเรื่องหลายๆเรื่องในบ้าน เช่น เงินทอง คุณภาพชีวิตของครอลครัในหลายๆเรื่องจนบางทีก็คิดว่า ถ้าคนในบ้านนี้ไม่มีเราอะรคงดีกว่านี้เยอะ เยอะแบบเยอะมาก. จะบอกว่าอิจฉาชีวิตคนอื่นหรอ. ใช่ อิจฉามาก อิจฉาในการใช้ชีวิตที่ตัดสินใจด้วยตัวเอง อิจฉาที่ได้ท่องโลก อิจฉาแทบทุกอย่างจนบางทีคืดว่า หรือตังเราเองที่เป็นต้นเหตุให้ครอบครัวเป็นแบบนี้ จะบอกว่าตัวเองมีความสุขก็จะดูปลอมเกินไป
มันก็มีแหลมีอาการแบบนี้กันรึป่าว
มีอาการแบบนี้กัน
ส่วนมากจะเกิดในหลายๆปัญหารอบตัว
เกิดจากตัวเองบ้าง พ่อแม่กดดันบาง(กดดันมากเกินไป)
หนุเชื่อว่าหลายๆคนที่เคยเจอมาคือ การเรียน
มันเป็นเรื่องที่เราต้องเลือกเอง ที่เราต้องรู้ตัวเองว่าเรารู้สึกยังไง เราไปทางไหนถึงรอด แล้วถ้าเราเรียนจะมีเงินพอมั้ย จนบางทีคิดไปคิดมาว่า เราเกิดมาเพื่ออะไร
เพื่อตอบสนองความต้องการของพ่อแม่?
เพื่อชดใช้เวรกรรมที่ตัวเองเคยทำ?
เพื่อเป็นตัวถ่วงของชีวิตคนอื่น?
หลายๆคนคงคิดแบบนี้ ซึ่งเราก็เป็นหนึ่งในนั้น บางทีเราก็ไม่เข้าใจว่าเกิดมาทำไม. คิดหลายๆครั้งว่าตัวเองเป็นตัวถ่วงในเรื่องหลายๆเรื่องในบ้าน เช่น เงินทอง คุณภาพชีวิตของครอลครัในหลายๆเรื่องจนบางทีก็คิดว่า ถ้าคนในบ้านนี้ไม่มีเราอะรคงดีกว่านี้เยอะ เยอะแบบเยอะมาก. จะบอกว่าอิจฉาชีวิตคนอื่นหรอ. ใช่ อิจฉามาก อิจฉาในการใช้ชีวิตที่ตัดสินใจด้วยตัวเอง อิจฉาที่ได้ท่องโลก อิจฉาแทบทุกอย่างจนบางทีคืดว่า หรือตังเราเองที่เป็นต้นเหตุให้ครอบครัวเป็นแบบนี้ จะบอกว่าตัวเองมีความสุขก็จะดูปลอมเกินไป
มันก็มีแหลมีอาการแบบนี้กันรึป่าว