กำ จ่อๆ โล่งๆ โดนสวนจบเลย แพ้ 2-1 แมนยู

เมื่อต้นสัปดาห์ที่ผ่านมาคอบอลคงรู้ดีว่ามีวันแดงเดือด ผมเองก็อดไม่ได้ที่ต้องตื่นขึ้นมาเชียร์ทีมรักคือ หงส์แดง ภาพรวมของทั้ง 2 ทีมถ้าเทียบกันแล้ว แมนยู นั้นศักยภาพนักเตะเหนือกว่าหลายขุม(เป็นธรรมดาของแพง

แมนยู 1-0 ลูตัน แมนยูได้เปรียบไง ได้เตะในบ้านตัวเอง แล้วก็เล่นบอลข่มเวอร์ อารมณ์แบบฉันจะบุกแล้วนะ ตั้งรับดีๆนะ ฉันจะยิงแล้วนะ ตูมมมม ได้ประตูง๊ายง่ายจากกองหลัง ตาข่ายแทบขาด เสาประตูแทบปลิว ส่วนล

ปกติก็ไม่ค่อยชอบฟังคาราเกอร์พูดนะแต่ครั้งนี้เราเห็นด้วยมาก มันไม่ใช่แค่ว่า 2ทีมนี้ได้แชมป์เยอะสุดแต่โครงสร้าง2 ทีมนี้สร้างความยิ่งใหญ่ด้วยการล้มลุกคลุกคลานผ่านทั้งช่วงสูงสุดและตกต่ำมามันยิ่งทำให้สตอร

โดนแมนตี้หัวทิมตาเท้าเตะแฉลบ เข้าสองดอก 2-0 ลูกโหม่งมั่วๆอย่างง่าย แต่นายประตูยืนขาแข็งดวงตาใสแป๋ว นี่โกลมือสองหรือมือแปด *ที่แพ้บ่อยติดๆกันเนี่ย เพราะโกลคนใหม่ไหม หรือแผนอ่อนจริง ... แต่คิดไปคิดม

เริ่ม​แกล้ง​หงส์​ตั้งแต่​ลูกที่หงส์​ตีเสมอ​ซิตี้​1-1 ถูก​ไมเคิล​โอลิเวอร์​กรรมการ​VARบอ3ล้ำหน้า​ไม่​ให้​หงส์​ได้ลูกตีเสมอ​ พอกรรมการ​ในสนาม​ไปถามกรรมการ​VARซึ่ง​ แฟนหงส์​ตราหน้า​ว่า​ตัดสิน​เข้า​ข้าง​

ในฐานะที่เชียร์ อังกฤษ มานาน และไม่เคยสมหวังอะไรสักอย่าง อังกฤษ ในวันนี้ นึกว่าจะดี เพราะธรรมดาเล่นกับทีมรอง จะมึน อึน อึดอัดไปหมด ผิดพลาดง่ายๆและโง่ๆ เล่นกันเหมือนไม่มีเบสิค ไร้ความเด็ดขาด วันนี