ในวันที่มืดมน ไม่เหลือแม้เงาตัวเองเคียงข้าง แนะแนวการรับมือกับปัญหา

เป็นวันที่ตกใจตื่นมารับสายคนร้องไห้ ขอคำปรึกษา ซึ่งเราเองก็ไม่ใช่คนนมีความรู้ด้านจิตวิทยาโดยตรง แถมเป็นคนแรงๆ ไม่รู้ว่าที่ให้คำปรึกษาและปลอบใจไป มันช่วยให้ดีขึ้นหรือแย่ลงกันแน่

เมื่อวานเป็นวันที่มีประชุมย่อย เรื่องผลประกอบการโบนัส ผลงานและความบกพร่องของแต่ละคน ซึ่งทั้งชมทั้งตำหนิ แจงกลางวงแบบไม่ไว้หน้าเลย บ.อื่นเป็นแบบนี้มั้ยนะ  เราไม่เข้าประชุม ให้คนอัดเสียงมาให้ฟัง เลยรู้ว่ามีน้อง2 คน ถูกตำหนิแบบฉีกหน้ารุนแรง

คือผิดจริงแหละ บกพร่องต่อหน้าที่ สร้างความเสียหาย แต่ออกแนวผิด20 ด่า2,000 เข้าใจใช่มั้ย มันเกินจริง และแทนที่จะเรียกตักเตือนส่วนตัว กลับว่าต่อหน้าคน เรารับรุ้จากคลิปเสียง แล้วเช้าวันนี้น้องเค้าโทรมาระบาย เราปลอบไป แต่แฟนนั่งฟังเค้าว่าแรงไป เลยเอามาเล่าในนี้ ให้วิจารณ์กัน