ใครเคยโดนเท โดยไม่ได้กล่าวคำลามั้งครับ

ผมได้มีโอกาสได้รู้จักกับคนๆหนึ่ง ในระยะสั้นๆ ที่เต็มไปด้วยความทรงจำ. และทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี. เพราะต่างฝ่ายต่างก็ไม่มีใคร. เป็นลูกกำพร้าทั้งคู่. เป็นคนที่ต่อสู้เหมือนกัน. อีกอย่างเร่ก็เป็นคนให้เกียรติในพื้นที่กันพอสมควร. คบกันได้ระยะหนึ่งเราก็ตกลงเป็นแฟนกัน ทุกอย่างก็เป็นไปได้ด้วยดี.  แต่หลังจากนั้นไม่นาน
ทักไปคำ ตอบคำ ไม่ค่อยคุย ไม่ค่อยทัก. แล้วหายออกไปเลย

สิ่งที่เขาทิ้งไว้ คือ. การเฝ้าโทษตัวเอง ของผม ว่า ผมผิดอะไร. มีคนอื่น. หรืออะไรก็ควรจากลากันดีๆ เพราะผมรู้ตัวเสมอ ว่า ชีวิตไม่มีอะไรที่แน่นอน แต่ทำไมทิ้งปมให้ผมจมอยู่คนเดียว ร้องให้คนเดียว เจ็บคนเดียว บางทีร้องไม่ออกเพราะจุก เพราะเห็นที่ๆเราอยู่ด้วยกัน ไปด้วยกัน บางทีเเค่ผมหายใจเข้า  มันเหมือนสูดดมเอามีดโกนคมๆ บาดเข้าไปในใจ ผมเข้าใจเลยว่า อาการหายใจยังเจ็บมันเป็นยังไง

ตอนนี้ดีขึ้นเเล้วครับ เลยเวลาที่เขาห่างหายมาเกือบ 8 เดือนแล้ว แต่ยอมรับว่ารอเขาอยู่ ไม่กล้าเปิดใจให้ใคร ทั้งๆที่รู้ว่าเขาเลือกเย็นจากไปแบบไม่ลา มันทรมานแค่ไหน ก็จะพยายามทำใจเอาเอง......เพื่อให้ใจเข้มแข็งขึ้น และรอแบบมีความสุขมากขึ้น

ใครเคยเจอเรื่องแบบนี้แชร์กันด้วยนะครับ ฐานะคนหัวอกเดียวกัน