ไป๋ลั่วอิน มีอะไรดี ทำไมใคร ๆ ก็หลงรัก ไป๋ลั่วอิน ? คงเป็นเพราะไปลั๋วอิน มีเสน่ห์มาก รูปร่างหน้าตาหล่อเหลา ฉลาด เรียนเก่ง สาว ๆ และหนุ่ม ๆ ในโรงเรียนต่างชื่นชอบเขา โดยเฉพาะพระเอก กู้ไห่ รักจนถอนตัวไม่ขึ้น หรือแม้กระทั่งตอนกู้ไห่ พา ไป๋ลั๋วอิน ไปทัวร์ค่ายทหาร ก็ยังมีทหารเกณฑ์หนุ่ม ๆ เข้ามาขอนั่งกินข้าวด้วย จนกู้ไห่ต้องตะเพิดออกไป ไป๋ลั่วอิน เรียนเก่งและฉลาดมาก แต่ในขณะเดียวกัน ก็มีทักษณะในการใช้ชีวิตที่ต่ำมากเช่นกัน
กู๋ไห่รักไปลั๋วอินตั้งแต่แรกพบ เรียกได้ว่าเป็นรักจริง ๆ ครั้งแรก ก็คงไม่ผิดนัก ตอนดูครั้งแรก ยังไม่ได้อ่านนิยาย เลยยังไม่เข้าใจระบบความคิดของกู้ไห่มากนัก พอมาอ่านนิยายและดูซ้ำ ถึงเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง เป็นความประทับใจากหลาย ๆ ส่วนรวมกัน เช่น ไป๋ลั่วอิน เป็นคนแรกที่พูดตอกหน้าเขาเรื่องลายมือที่อ่านไม่ออก ไม่มีแม่แต่อยู่กับพ่อเหมือนกันเขา ต่างกันตรงครอบครัวไป๋ลั่วอินค่อนข้างอบอุ่น ต้องเดินมาโรงเรียนทุกวัน จนเป็นเหตุทำให้เข้าสายทุกวันไปด้วย หลับในห้องเรียนตลอด แต่ดันเรียนรู้เรื่อง ๆ เหมือนตาปิด แต่ประสาทหูทำงาน และลายมือของไป๋ลั๋วอิน ไปโดนใจกู้ไห่ ที่ชื่นชอบเรื่องของตัวอักษรอยู่แล้ว จึงแอบฉีกกระดาษเรียงความของเขาไป เพื่อเอาไปฝึกเขียน
กู้ไห่สปาร์คเข้ากับไปลั๋วอินอย่างจริงจัง และเดินหน้าจีบ แต่ไม่ง่ายเลย เพราะไป๋ลั่วอินเป็นคนประเภทการแสงออก จะตรงข้ามกับความรู้สึก และปากหนักมาก รู้ว่าเขาจีบแต่ก็เฉย ๆ และยิ่งแฟนกู้ไห่ตามมาหาที่โรงเรียน ยิ่งทำให้เขาต้องเก็บงำความรู้สึกเข้าไปอีก แถมแฟนเก่าของตัวเองก็ยังคอยตามโทรศัพท์ตามง้อขอคืนดี และประเด็นสำคัญ เขาแคร์เรื่องสังคม ประเพณี วัฒนธรรม อยู่ อีกอย่างเป็นคนแข็งนอก อ่อนใน และ เซ็นซิทิฟกับเรื่องครอบครัวพอสมควร และคนเดียวที่เขาแสดงออกให้เห็นก็คือ กู้ไห่ และ กู้ไห่ก็รักเขามากเช่นกัน รักมากจนถ้าใครทำให้ไป๋ลั่วอินเจ็บ คนนั้นต้องเจ็บเพิ่มเป็น 2 เท่า
การพัฒนาความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ในนิยายเป็นไปอย่างเชื่องช้า แต่สวยงาม เพราะในนิยายมีรายละเอียดปลีกย่อยอื่น ๆ ผสมอยู่ด้วย ระหว่างทางก็มีอุปสรรคต่าง ๆ มากมายมาให้ท้าทาย ให้แก้ไข
ในนิยายมีความไม่สมเหตุสมผลอยู่หลายจุดมาก เช่นบ้านกู้ไห่ พ่อเป็นนายพล แต่ดันรวยมาก ไม่สัมพันธ์กับเงินเดือนข้าราชการ หรือกู้ไห่เป็นเพียงเด็กอายุ 17 แต่มีอิทธิพลกว้างขวางไม่ต่างจากพ่อ ถึงจะเป็นลูกท่านนายพลก็เถอะ เป็นต้น
ซีรีส์ดัดแปลงได้ค่อนข้างดี ตัดรายละเอียดส่วนที่ไม่จำเป็นทิ้งไป คงเหลือไว้แต่เนื้อ ๆ และดัดแปลงเนื้อเรื่องบางส่วนให้สมเหตุสมผลมากขึ้น
ในซีรีส์ทั้ง 15 ตอน ตอนละประมาณ 20-25 นาที เดินทางไปหยุดอยู่ที่เล่ม 2 ปลาย ๆ ซึ่งหลังจากนี้ ยังมีเนื้อหาอยู่อีกมาก
เพิ่งได้อินกับ Addicted Heroin เพราะในที่สุดก็อ่านนิยายทั้ง 7 เล่มจนจบสมบูรณ์ แล้วกลับมาดูซีรีส์อีกครั้ง แล้วพบว่า ...
กู๋ไห่รักไปลั๋วอินตั้งแต่แรกพบ เรียกได้ว่าเป็นรักจริง ๆ ครั้งแรก ก็คงไม่ผิดนัก ตอนดูครั้งแรก ยังไม่ได้อ่านนิยาย เลยยังไม่เข้าใจระบบความคิดของกู้ไห่มากนัก พอมาอ่านนิยายและดูซ้ำ ถึงเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง เป็นความประทับใจากหลาย ๆ ส่วนรวมกัน เช่น ไป๋ลั่วอิน เป็นคนแรกที่พูดตอกหน้าเขาเรื่องลายมือที่อ่านไม่ออก ไม่มีแม่แต่อยู่กับพ่อเหมือนกันเขา ต่างกันตรงครอบครัวไป๋ลั่วอินค่อนข้างอบอุ่น ต้องเดินมาโรงเรียนทุกวัน จนเป็นเหตุทำให้เข้าสายทุกวันไปด้วย หลับในห้องเรียนตลอด แต่ดันเรียนรู้เรื่อง ๆ เหมือนตาปิด แต่ประสาทหูทำงาน และลายมือของไป๋ลั๋วอิน ไปโดนใจกู้ไห่ ที่ชื่นชอบเรื่องของตัวอักษรอยู่แล้ว จึงแอบฉีกกระดาษเรียงความของเขาไป เพื่อเอาไปฝึกเขียน
กู้ไห่สปาร์คเข้ากับไปลั๋วอินอย่างจริงจัง และเดินหน้าจีบ แต่ไม่ง่ายเลย เพราะไป๋ลั่วอินเป็นคนประเภทการแสงออก จะตรงข้ามกับความรู้สึก และปากหนักมาก รู้ว่าเขาจีบแต่ก็เฉย ๆ และยิ่งแฟนกู้ไห่ตามมาหาที่โรงเรียน ยิ่งทำให้เขาต้องเก็บงำความรู้สึกเข้าไปอีก แถมแฟนเก่าของตัวเองก็ยังคอยตามโทรศัพท์ตามง้อขอคืนดี และประเด็นสำคัญ เขาแคร์เรื่องสังคม ประเพณี วัฒนธรรม อยู่ อีกอย่างเป็นคนแข็งนอก อ่อนใน และ เซ็นซิทิฟกับเรื่องครอบครัวพอสมควร และคนเดียวที่เขาแสดงออกให้เห็นก็คือ กู้ไห่ และ กู้ไห่ก็รักเขามากเช่นกัน รักมากจนถ้าใครทำให้ไป๋ลั่วอินเจ็บ คนนั้นต้องเจ็บเพิ่มเป็น 2 เท่า
การพัฒนาความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ในนิยายเป็นไปอย่างเชื่องช้า แต่สวยงาม เพราะในนิยายมีรายละเอียดปลีกย่อยอื่น ๆ ผสมอยู่ด้วย ระหว่างทางก็มีอุปสรรคต่าง ๆ มากมายมาให้ท้าทาย ให้แก้ไข
ในนิยายมีความไม่สมเหตุสมผลอยู่หลายจุดมาก เช่นบ้านกู้ไห่ พ่อเป็นนายพล แต่ดันรวยมาก ไม่สัมพันธ์กับเงินเดือนข้าราชการ หรือกู้ไห่เป็นเพียงเด็กอายุ 17 แต่มีอิทธิพลกว้างขวางไม่ต่างจากพ่อ ถึงจะเป็นลูกท่านนายพลก็เถอะ เป็นต้น
ซีรีส์ดัดแปลงได้ค่อนข้างดี ตัดรายละเอียดส่วนที่ไม่จำเป็นทิ้งไป คงเหลือไว้แต่เนื้อ ๆ และดัดแปลงเนื้อเรื่องบางส่วนให้สมเหตุสมผลมากขึ้น
ในซีรีส์ทั้ง 15 ตอน ตอนละประมาณ 20-25 นาที เดินทางไปหยุดอยู่ที่เล่ม 2 ปลาย ๆ ซึ่งหลังจากนี้ ยังมีเนื้อหาอยู่อีกมาก