ผม อายุ 29 ปี กับแฟนอายุ 44 ปี เราราชการทั้ง 2 คน เป็นคู่ชายรักชาย แฟนผมมีหน้าที่สูงกว่าผม ทำงานคนละที เจอกันศุกร์เย็นผมกลับทำงานทุกเช้าวันจันทร์ ครอบครัวแฟนผมดีกับผมทุกอย่าง แต่ก็มีบางครั้งที่ญาติเขาคิดว่าผมตามใจเขาเกินไป เราคบนานพอสมควรถึง ระยะเวลา 9 ปี ไม่เคยห่างกันเลยไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดระยะเวลาคบกัน 9 ปี แฟนผมไม่เคยเคยมีใครมีจีบเขาและเขาไม่มีคนอื่นผมมั่นใจ เขายึดความถูกต้องเป็นหลัก แฟนของผมเป็นขี้น้อยใจ ขี้หึง เอาแต่ใจ ใช้วาจาความพูดมักประชดประชันมาตลอด แฟนผมไม่ค่อยเข้าสังคมเพื่อนหรือไม่ค่อยมีคนอยากเข้าใกล้ก็ไม่รู้ เพราะเขาค่อนข้างขี้วีนและเหมือนไม่จริงใจกับคนรอบข้าง ต้องได้เปรียบอยู่ตลอด ผมยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขา จนไม่แน่ใจว่าทุกวันนี้ที่ทำตามใจเขาทุกอย่าง จนหลงลืมความมีตัวตนของตัวเองไปหรือเปล่า เราไม่มีทรัพย์ที่ลงทุนหรือสร้างร่วมกันแม้แต่ชิ้นเดียว ผมเป็นคนง่ายๆ ตรงๆ กลัวการขัดใจคนอื่น แต่ไม่ได้หมายถึงการทำให้เขารักเรา และมองว่าเราดี ในชีวิตรักผมและเขานิสัยไม่ค่อยเข้ากันแต่ผมยอมมาตลอด จนมาถึงปีที่ 7 ผม มีคนอื่นเข้ามาแต่ผมไม่ได้รักคนใหม่หรือหลงในความร่ำรวย ยศฐาบรรดาศักดิ์ใดๆ และรู้สึกว่าอยากมีชีวิตอิสระ ใช้ชีวิตคนเดียว จึงตัดสิ้นใจบอกว่ามีคนใหม่แต่ไม่ได้รักเขา สิ่งที่ต้องการคือผมอยากมีชีวิตอิระ อยู่คนเดียว หลังจากปีที่ 7 นั้นมา เราโทรศัทท์ค้างไว้ถึงเช้าทุกๆคืนที่ไม่ได้นอนด้วยกัน ไม่ไว้ใจทุกอย่างทุกอเรื่องของผม แฟนผมเช็คทุกๆอย่างที่เกี่ยวตัวผม ติดตามไปทุกๆที่ที่ผมไปทำงาน หรือติดราชการ ผมทนมาจนถึง 3 ปี ผม ก็บอกเขาตรงๆ ว่าผมอยากมีชีวิตใหม่ เขายอมรับเข้าใจทุกอย่างเขาเป็นคนฉลาดรู้เก่ง เดาสถานการณ์ออกทุกอย่างเกี่ยวกับตัวผมที่ผมคิดอยู่ ว่าอยากไปมากไม่ต้องการเขาแล้ว ล่าสุดผมบอกว่าผมไม่ได้รักเขาแล้ว แต่เขาก็ยอมรับว่าเขารู้แต่เขาตัดสิ้นใจไปไหนไม่ได้ ไม่รู้เพราะอะไรที่ทำให้เขาไปไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะเวลาที่ยาวนาน แต่ถ้ายื้อแบบนี้ผมอัดมากๆ ที่สุด แต่ผมก็บอกกับตรงๆ ไปแล้ว ผมอยากเลิก ผมควรทำยังไง บอกเลิกแล้วห่างเลย ไม่ตอบไลน์ ไม่รับไม่โทรเลยหรือเปล่า ผมสงสารเขาที่ต้องร้องให้ต้องเคยตาม ทั้งๆที่ผมเฉยฉามากแล้ว อะไรจะเกิดขึ้นในวันข้างหน้าผมพร้อมที่ยอมรับในการรตัดสินใจของตัวเองทุกอย่าง เพราะผมเลือกเอง เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องของคน 2 คน ตัดสินใจเอง แต่ผมก็อยากรับฟังความคิดเห็นคนอื่นๆบ้าง ขอบคุณครับ
ความรัก 9 ปี กับการตัดสินใจ