ไปJapan ครั้งแรกไม่สนุกเลย (ฝากแต่ปากไม่ฝากเงิน)

ขอบ่นหน่อยๆ
เราไปเที่ยว ญป. ครั้งแรก ด้วยความตื่นเต้นก็ลงรูปรัวๆ หลังจากนั้นมาเลยจ้า #ฝากซื้อของหน่อย ฝากแต่ละอย่างต้องไปหาซื้อ
ไปตรงนั้นให้หน่อย ไปตรงนี้มีของอันนี้ ซึ่ง...มันไม่อยูในแผนเราไง
จะเอาอันนั้นนี้ สนิทกันหรือก็เปล่าแค่รู้จักกันในFB พอเราตอบกลับไปว่าเงินไม่พอ #รูดบัตรไปก่อนสิ เห้ย....มารยาท บัตรเครดิตฉัน
แล้วฝากซื้อหิ้วของนะ เราก็หิ้วให้คนสนิทเฉพาะมากๆ ทักไปหาเองว่าเอาอะไรไหมแบบนี้ แฟนเราก็พอเข้าใจ แต่บางคนหลังไมค์มาจ้า
"พร้อมโอนเลยนะถ้าเจอ" พอไปหามาให้บอกราคาไปตอบมาว่า
"เมืองไทยก็เท่ากัน งั้นไม่ฝากละ" แล้วจะบอกให้ไปดูให้ทำไมว่ะ
เด็ดสุดคือ เพื่อนของแฟนฝากของเยอะมาก ระบุราคามาด้วย จะเอานั่นนี่ แล้วไปตามเพื่อนมาฝากอีก ของปริมาณครึ่งกระเป๋าเดินทางของเรา พอเราทวงค่าของบอกง่ารอเพื่อนโอนมาจะโอนมาให้ (น่สเกลีบดมาก) แฟนเราก็ผช. อ่ะ ปฏิเสธไม่เป็นอีก

เด็ดสุด....ระบุร้าน ระบะราคาสินค้าพิกัดมาด้วย เราสรุปราคาให้บอกมีค่าหิ้ว ค่าภาษีนะ ตอบกลับมา "ถือว่าซื้อมาฝาก" เราบอกไม่จ้ะ เาาแลกเงินมาเที่ยวไม่ได้มาฝากซื้อของ  

การเที่ยวครั้งนี้สอนตัวเองเลยว่าอย่ารับฝากใครเด็ดขาด จำไปจนตายเลย เสียเวลา เสียสุขภาพจิตสุดๆ ลำบากต้องเอาไปส่งด้วย