จริงๆไม่แปลกใจนะที่แพ้ อีกอย่างผมเลือกแล้วที่จะปล่อยวาง กลางแบบ วรชิต กับบอลสมัยนี้ไปกันยาก

คือ คุณฟลุ้ค เรื่องแผงหลังก็เห็นด้วย เห็นภาพ
แต่สำหรับผม ทุกอย่างเริ่มจากแดนกลาง ถ้าหลังยิ่งไม่แข็ง กลาง คือ ตัวดีเลย์ ซื้อเวลา ทำหน้าที่เป็นด่านแรกๆให้มี ภาระ น้อย

   แต่ไม่ได้เกบียดอะไร วรชิต แค่มีความเห็นว่า น้องออกแนว คลาสสิค แต่ คลาสสิค ไม่ถึงจุดที่ คลาสสิค ได้หลากหลายที่ หรือ คนอื่นที่ เล่นด้วยได้จนน้องเด่น
ดังนั้น กลางแบบ พิธิวัชญ์ คือ สิ่งที่ชาติไทยต้องการ หรือ อย่าง สารัช ไสตล์ ที่ไม่ใช่ เพลย์เมคเกอร์จ๋าแต่ต้องลงมาช่วย เกมส์รับ เยอะหน่อย

  ต่อให้ไม่ชนะ ก็ แพ้ยาก ส่วนเรื่องกองหลัง มันก็หายากอยู่แล้วครับ บ้านเรา ที่เจอ กองหน้า ไวไว แล้วทางบอลจะดี ขนาดชุดใหญ่ ยังจะโดนตั้งหลายที

  คำถาม คือ ไม่มีใครจะมาแทนชุดนี้ได้แล้วใช่ไหม ถ้าไม่มี ก็ ทำใจ และ พัฒนา เท่าที่ทำได้

อีกเรื่อง คือ ฟังคำวัมภาษณ์ ของ เจ้ายิม เรื่อง กังวล ทั้งห้องน้ำ ทั้งเดินทาง มันลำบากเกินไป ช้าเกินไป ผมยิ่งไม่หวังอะไร เท่าไรเลย

เหตุเพราะ ขนาดตอนสาธารณูปโภค พร้อมๆ น้องก็ ไม่ค่อย วิ่งเพรสเท่าไร ไสตล์ นางคือ เบอร์10 คลาสสิค ของแท้ เพื่อนต้อง เอาบอลมาส่งให้เขาไปหล่อ

บอลสมัยนี้ เพื่อนตายครับ ถ้าเจอแบบ เพลย์เมคเกอร์สมัยก่อน

ก็เอาให้สุดแล้วไปหยุดที่ทางเลือกครับ ผมปล่อยวางแล้ว อะไรก็ได้ ไม่แปลกใจ

  ขอแค่ ตอนจบ เอาทางออกที่มันมั่นคงละกัน อย่างไอ้คนเดิมๆที่เรียกมา เพราะมันไม่มีดีกว่านี้ทั้งประเทศแล้ว ใช่ไหม ถ้าใช่ ผมก็ ยินดีจะเป็นกำลังใจ เหมือน ที่เราให้กำลังใจชาติเราเองเวลา เจอ ญี่ปุ่น แค่นั้นเอง แพ้อะไม่ว่า

แต่ขอแค่ ที่คัดมาเนี่ย ไม่มีเส้นสายเบื้องหลังนะ คือ คัดโคตรๆทั้งประเทศ นี่คือ ที่สุดแล้ว แค่นี้ก็สุขใจครับ

  เดี๋ยวพอเลื่อนชุดใหญ่ ถ้ายังเป็นงี้อยู่ กลัวน้ององๆจะทนรับความกดดันไม่ไหวเอง ถึงวันนั้น เกิดไม่อยากมาเตะกัน แล้ว คนที่มาแทนยิ่งด้อยกว่า ก็ได้เวลา วนลูป อีกครั้งเท่านั้นเองจ้า