สิ่งที่เราจะพิมพ์นี้ เราไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับชีวิตเราจริงๆเลย สามีเรานอกใจ ไปทำผู้หญิงคนอื่นท้อง....
เรากับสามีอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวมา 5 ปี เรามีลูกด้วยกัน 1 คน และตอนนี้เราก็กำลังท้องอยู่อีก 1 คน จุดเริ่มต้นคือ เมื่อปีที่แล้ว เราทำงานหนักมาก ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดบ่อยๆ แต่ก็กลับบ้านทุกอาทิตย์ ไปครั้งหนึ่งไม่เกิน 3 วัน แต่เมื่อประมาณกลางปีที่แล้ว เค้าบอกว่าช่วงนี้ต้องดูแลน้องใหม่ที่มาฝึกงานที่ทำงานเค้า เนื่องจากจะเปิดสาขาใหม่อีกอำเภอหนึ่ง เราก็ไม่ว่าอะไร เพราะมันเป็นเรื่องงาน แต่ประมาณปลายปี เค้าเริ่มเปลี่ยนไป ไปเที่ยวกลางคืนบ่อยมาก ทั้งๆที่เราไม่อยู่บ้าน ก็ทิ้งลูกไว้กับแม่เรา 2 คน เราโทรหาก็ติดต่อไม่ได้ บอกว่าสัญญาณไม่ดี อยู่ในที่อับสัญญาณ กลับบ้านตี 3 ตี 4 หรือแม้กระทั่งตอนเราอยู่บ้าน ก็ยังออกไปเที่ยว เราขอไปด้วยก็ไม่ให้ไป อ้างนู่น อ้างนี่ ทั้งๆที่แต่ก่อนไปไหนไปด้วยกันตลอด ณ ตอนนั้น งานเราก็เยอะ เราก็คิดแต่ว่าเค้าอาจจะอยากเที่ยวกับเพื่อน อยากอิสระบ้าง อยากให้เราได้อยู่กับลูกบ้าง และที่ผ่านมา เค้าไม่เคยมีเรื่องเจ้าชู้ หรืออะไรเลย เราบอกกันเสมอ ว่ามีอะไรให้พูดกันตรงๆ อย่าโกหกกัน และเราก็ทะเลากันเรื่องที่เค้าเที่ยวมาตลอด
จนเมื่อต้นปีที่ผ่านมา งานเราเริ่มเบาลง เราไม่ได้เดินทางไปไหนแล้ว เราก็เริ่มรู้สึกว่าไม่ใช่ เราเริ่มเช็คโทรศัพท์เค้ามากขึ้น แล้วเราเจอข้อความที่เค้าคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำงานกับเค้า แต่อยู่คนละสาขา(ที่เค้าเคยเล่าให้เราฟัง) เราก็ถามเค้าว่าเป็นอะไรกัน คุยกันหรอ เค้าก็ปฏิเสธ แล้วมีวันหนึ่งเค้าโกหกเราว่าไปกินเหล้ากับน้องที่ทำงาน เราก็โทรถามคนที่เค้าอ้างว่าไปด้วย ความจริงคือเค้าโกหก และกลับเข้าบ้านมาประมาณตี 4 เราจึงตัดสินใจโทรไปถามผู้หญิงคนนั้น และได้รู้จากผู้หญิงคนนั้นว่าแฟนเราไปตามตื้อเค้า แต่ผู้หญิงไม่สนใจ ไม่เอา ไม่เล่นด้วย เพราะไม่อยากให้ครอบครัวเราแตกแยก เหตุการณ์ครั้งนั้น เรากับสามีก็ได้คุยกัน และเค้าบอกว่าไม่ได้รักเราแล้ว และรักผู้หญิงคนนั้น แล้วขนเสื้อผ้าออกจากบ้านไป โดยที่เค้ากลับไปอยู่บ้านพ่อกับแม่เค้า ครั้งนั้นเค้าไปแค่คืนเดียว แล้วกลับมา เค้าบอกว่าสงสารลูก และเราคิดว่าในเมื่อเป็นสามีเราที่ไปยุ่งกับเค้า แต่ผู้หญิงเค้าไม่เล่นด้วย เราก็อภัยให้เค้าได้ เพราะลูก
จนมาอยู่ด้วยกันและเราท้อง แล้วเหตุการณ์มันกลับเลวร้ายมากกว่าเดิม เมื่อเราท้องได้ประมาณเกือบ 5 เดือน เค้ามาขอเลิกกับเรา บอกว่าเค้าอยู่กับเรากับลูกไม่ได้ เราขอร้องยังไงก็อยู่ไม่ได้ แล้วเค้าก็ย้ายไปอยู่บ้านพ่อกับแม่เค้าอีก เราถามว่ามีคนอื่นหรอ หรือว่ายังไง เค้าก็ไม่ยอมพูด ให้ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายมาคุยกัน เค้าก็ไม่พูด แค่บอกว่าอยู่ไม่ได้ ไม่ได้รักเราแล้ว ณ ตอนนั้นเราก็คิดว่าเค้าคงอยากอยู่คนเดียว
จนวันหนึ่งเค้ามาบอกเราว่าผู้หญิงคนนั้นก็ท้อง ได้ประมาณเดือนหนึ่งแล้ว ทั้งที่ก่อนหน้านั้นบอกว่าไม่มีอะไรกัน ผู้ชายคิดไปเอง แล้วเราก็นัดคุยกันทั้ง 3 คน ที่ไหนได้ ไปกินเหล้าด้วยกัน แล้วเมา เลยไปนอนด้วยกัน แต่ทุกครั้งที่พลาดก็กินยาคุมฉุกเฉินแล้วนะ แต่ก็ยังท้อง ผู้หญิงยืนยันกับเราว่าต้องการเอาเด็กออก เพราะผู้หญิงไม่ได้รักสามีเรา อยากได้อนาคตที่ดี อยากได้คนที่ดูแลเค้าและลูกเค้าได้ (ผู้หญิงอายุ 25 เคยมีลูกมาแล้ว 1 คน ท้องตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม แต่สามีเค้าได้เสียไปแล้ว) ไม่อยากเป็นเมียน้อยใคร แล้วขอให้เราอย่าบอกเรื่องที่เค้าท้องกับใคร เค้าจะไปเอาเด็กออก แต่สามีเราไม่ยอม รักเค้า อยากดูแลเค้ากับลูก แล้วเค้าทั้ง 2 คนก็เดินทางไปเพื่อจะเอาเด็กออกถึง 2 ครั้ง ก็ยื้อกันไปยื้อกันมา สรุปคือไม่เอาออก และเวลาที่เค้าอยู่ด้วยกัน 2 คน ผู้หญิงคนนั้นก็บอกว่ารักแฟนเรามากเหมือนกัน แต่ติดที่สามีเรามีเมียมีลูกแล้ว ไม่อยากให้ครอบครัวใครแตกแยก คือที่ผ่านมาที่ผู้หญิงบอกเรา ว่าแฟนเราอย่างนั้นอย่างนี้ คือสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้โกหกเรา และมาบีบให้เราหย่า เราเคยบอกไปแล้วว่าเราไม่หย่าให้ ถ้าเราจะหย่าอย่างน้อยรอให้เราคลอดลูกคนนี้ก่อน
สามีเราบอกว่าที่เลือกผู้หญิงคนนั้น เพราะรักเค้า และเรามีพร้อมทุกอย่างแล้ว บ้านก็มี รถก็มี งานทำที่มั่นคงก็มี พ่อแม่ ญาติพี่น้องทางฝั่งเค้าก็รักเรา เข้าข้างเรา แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่มีใคร แม่เสียตั้งแต่เด็ก พ่อไปมีเมียใหม่ ท้องตั้งแต่วัยเรียน พอมีลูกสามีก็มาเสียอีก แล้วผู้หญิงต้องอยู่กับยาย ชีวิตผู้หญิงคนนั้นน่าสงสาร แต่เรากับลูกมีทุกอย่างแล้ว ถ้ามีเค้าอีก ชีวิตครอบครัวเราจะเพอร์เฟคเกินไป
อะไรคือความเพอร์เฟค บ้านเราก็ต้องผ่อน งานเราก็ต้องทำ ลูกเราก็ต้องเลี้ยง และทุกอย่างที่เรามีทุกวันนี้เพราะตัวเราเองไม่ใช่หรอ พ่อแม่เราไม่ได้มีให้ตั้งแต่เกิด เราต้องดิ้นรน ขยัน ตั้งแต่สมัยเรียน จนถึงตอนทำงาน เราก็ต้องขยันมากกว่าเดิม เพราะเราอยากได้เงิน อยากให้ชีวิตเราดีขึ้น แต่ผู้หญิงคนนั้น พยายามทำอะไรบ้างล่ะ ถ้าทำตัวอย่างนี้แล้วจะมีเหมือนเราทุกวันนี้ได้อย่างไรล่ะ
ตอนนี้เราแค่สงสารลูก ทั้งคนโตที่เค้าเคยอยู่กับพ่อ ทุกครั้งที่ลูกพูดถึงพ่อ เรารู้สึกแย่มากๆ และตัวเล็กที่จะเกิดมา เค้าน่าสงสารตั้งแต่ยังไม่เกิดมา ที่พ่อมาทิ้งเค้าไป แต่เราเชื่อนะ ว่าซักวันหนึ่งชีวิตเราจะดีขึ้น เราจะผ่านจุดนี้ไปได้ แค่ตอนนี้เราแค่หาทางออกยังไม่เจอ บางครั้งเราก็โมโหอยากโทรไปด่า อยากให้ 2 คนนั้นรู้สึกผิดในสิ่งที่เค้ากระทำ รู้จักบาปที่เค้าก่อ ได้รับผลของการกระทำที่เค้า 2 คนนั้นทำ
เราผิดเองที่ เชื่อใจสามีเรามากเกินไป ผิดที่เชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนี้ เราผิดที่เราโง่ สงสาร และเชื่อคนง่ายเกินไป
เรื่องจริง ยิ่งกว่านิยาย
เรากับสามีอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวมา 5 ปี เรามีลูกด้วยกัน 1 คน และตอนนี้เราก็กำลังท้องอยู่อีก 1 คน จุดเริ่มต้นคือ เมื่อปีที่แล้ว เราทำงานหนักมาก ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดบ่อยๆ แต่ก็กลับบ้านทุกอาทิตย์ ไปครั้งหนึ่งไม่เกิน 3 วัน แต่เมื่อประมาณกลางปีที่แล้ว เค้าบอกว่าช่วงนี้ต้องดูแลน้องใหม่ที่มาฝึกงานที่ทำงานเค้า เนื่องจากจะเปิดสาขาใหม่อีกอำเภอหนึ่ง เราก็ไม่ว่าอะไร เพราะมันเป็นเรื่องงาน แต่ประมาณปลายปี เค้าเริ่มเปลี่ยนไป ไปเที่ยวกลางคืนบ่อยมาก ทั้งๆที่เราไม่อยู่บ้าน ก็ทิ้งลูกไว้กับแม่เรา 2 คน เราโทรหาก็ติดต่อไม่ได้ บอกว่าสัญญาณไม่ดี อยู่ในที่อับสัญญาณ กลับบ้านตี 3 ตี 4 หรือแม้กระทั่งตอนเราอยู่บ้าน ก็ยังออกไปเที่ยว เราขอไปด้วยก็ไม่ให้ไป อ้างนู่น อ้างนี่ ทั้งๆที่แต่ก่อนไปไหนไปด้วยกันตลอด ณ ตอนนั้น งานเราก็เยอะ เราก็คิดแต่ว่าเค้าอาจจะอยากเที่ยวกับเพื่อน อยากอิสระบ้าง อยากให้เราได้อยู่กับลูกบ้าง และที่ผ่านมา เค้าไม่เคยมีเรื่องเจ้าชู้ หรืออะไรเลย เราบอกกันเสมอ ว่ามีอะไรให้พูดกันตรงๆ อย่าโกหกกัน และเราก็ทะเลากันเรื่องที่เค้าเที่ยวมาตลอด
จนเมื่อต้นปีที่ผ่านมา งานเราเริ่มเบาลง เราไม่ได้เดินทางไปไหนแล้ว เราก็เริ่มรู้สึกว่าไม่ใช่ เราเริ่มเช็คโทรศัพท์เค้ามากขึ้น แล้วเราเจอข้อความที่เค้าคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำงานกับเค้า แต่อยู่คนละสาขา(ที่เค้าเคยเล่าให้เราฟัง) เราก็ถามเค้าว่าเป็นอะไรกัน คุยกันหรอ เค้าก็ปฏิเสธ แล้วมีวันหนึ่งเค้าโกหกเราว่าไปกินเหล้ากับน้องที่ทำงาน เราก็โทรถามคนที่เค้าอ้างว่าไปด้วย ความจริงคือเค้าโกหก และกลับเข้าบ้านมาประมาณตี 4 เราจึงตัดสินใจโทรไปถามผู้หญิงคนนั้น และได้รู้จากผู้หญิงคนนั้นว่าแฟนเราไปตามตื้อเค้า แต่ผู้หญิงไม่สนใจ ไม่เอา ไม่เล่นด้วย เพราะไม่อยากให้ครอบครัวเราแตกแยก เหตุการณ์ครั้งนั้น เรากับสามีก็ได้คุยกัน และเค้าบอกว่าไม่ได้รักเราแล้ว และรักผู้หญิงคนนั้น แล้วขนเสื้อผ้าออกจากบ้านไป โดยที่เค้ากลับไปอยู่บ้านพ่อกับแม่เค้า ครั้งนั้นเค้าไปแค่คืนเดียว แล้วกลับมา เค้าบอกว่าสงสารลูก และเราคิดว่าในเมื่อเป็นสามีเราที่ไปยุ่งกับเค้า แต่ผู้หญิงเค้าไม่เล่นด้วย เราก็อภัยให้เค้าได้ เพราะลูก
จนมาอยู่ด้วยกันและเราท้อง แล้วเหตุการณ์มันกลับเลวร้ายมากกว่าเดิม เมื่อเราท้องได้ประมาณเกือบ 5 เดือน เค้ามาขอเลิกกับเรา บอกว่าเค้าอยู่กับเรากับลูกไม่ได้ เราขอร้องยังไงก็อยู่ไม่ได้ แล้วเค้าก็ย้ายไปอยู่บ้านพ่อกับแม่เค้าอีก เราถามว่ามีคนอื่นหรอ หรือว่ายังไง เค้าก็ไม่ยอมพูด ให้ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายมาคุยกัน เค้าก็ไม่พูด แค่บอกว่าอยู่ไม่ได้ ไม่ได้รักเราแล้ว ณ ตอนนั้นเราก็คิดว่าเค้าคงอยากอยู่คนเดียว
จนวันหนึ่งเค้ามาบอกเราว่าผู้หญิงคนนั้นก็ท้อง ได้ประมาณเดือนหนึ่งแล้ว ทั้งที่ก่อนหน้านั้นบอกว่าไม่มีอะไรกัน ผู้ชายคิดไปเอง แล้วเราก็นัดคุยกันทั้ง 3 คน ที่ไหนได้ ไปกินเหล้าด้วยกัน แล้วเมา เลยไปนอนด้วยกัน แต่ทุกครั้งที่พลาดก็กินยาคุมฉุกเฉินแล้วนะ แต่ก็ยังท้อง ผู้หญิงยืนยันกับเราว่าต้องการเอาเด็กออก เพราะผู้หญิงไม่ได้รักสามีเรา อยากได้อนาคตที่ดี อยากได้คนที่ดูแลเค้าและลูกเค้าได้ (ผู้หญิงอายุ 25 เคยมีลูกมาแล้ว 1 คน ท้องตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม แต่สามีเค้าได้เสียไปแล้ว) ไม่อยากเป็นเมียน้อยใคร แล้วขอให้เราอย่าบอกเรื่องที่เค้าท้องกับใคร เค้าจะไปเอาเด็กออก แต่สามีเราไม่ยอม รักเค้า อยากดูแลเค้ากับลูก แล้วเค้าทั้ง 2 คนก็เดินทางไปเพื่อจะเอาเด็กออกถึง 2 ครั้ง ก็ยื้อกันไปยื้อกันมา สรุปคือไม่เอาออก และเวลาที่เค้าอยู่ด้วยกัน 2 คน ผู้หญิงคนนั้นก็บอกว่ารักแฟนเรามากเหมือนกัน แต่ติดที่สามีเรามีเมียมีลูกแล้ว ไม่อยากให้ครอบครัวใครแตกแยก คือที่ผ่านมาที่ผู้หญิงบอกเรา ว่าแฟนเราอย่างนั้นอย่างนี้ คือสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้โกหกเรา และมาบีบให้เราหย่า เราเคยบอกไปแล้วว่าเราไม่หย่าให้ ถ้าเราจะหย่าอย่างน้อยรอให้เราคลอดลูกคนนี้ก่อน
สามีเราบอกว่าที่เลือกผู้หญิงคนนั้น เพราะรักเค้า และเรามีพร้อมทุกอย่างแล้ว บ้านก็มี รถก็มี งานทำที่มั่นคงก็มี พ่อแม่ ญาติพี่น้องทางฝั่งเค้าก็รักเรา เข้าข้างเรา แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่มีใคร แม่เสียตั้งแต่เด็ก พ่อไปมีเมียใหม่ ท้องตั้งแต่วัยเรียน พอมีลูกสามีก็มาเสียอีก แล้วผู้หญิงต้องอยู่กับยาย ชีวิตผู้หญิงคนนั้นน่าสงสาร แต่เรากับลูกมีทุกอย่างแล้ว ถ้ามีเค้าอีก ชีวิตครอบครัวเราจะเพอร์เฟคเกินไป
อะไรคือความเพอร์เฟค บ้านเราก็ต้องผ่อน งานเราก็ต้องทำ ลูกเราก็ต้องเลี้ยง และทุกอย่างที่เรามีทุกวันนี้เพราะตัวเราเองไม่ใช่หรอ พ่อแม่เราไม่ได้มีให้ตั้งแต่เกิด เราต้องดิ้นรน ขยัน ตั้งแต่สมัยเรียน จนถึงตอนทำงาน เราก็ต้องขยันมากกว่าเดิม เพราะเราอยากได้เงิน อยากให้ชีวิตเราดีขึ้น แต่ผู้หญิงคนนั้น พยายามทำอะไรบ้างล่ะ ถ้าทำตัวอย่างนี้แล้วจะมีเหมือนเราทุกวันนี้ได้อย่างไรล่ะ
ตอนนี้เราแค่สงสารลูก ทั้งคนโตที่เค้าเคยอยู่กับพ่อ ทุกครั้งที่ลูกพูดถึงพ่อ เรารู้สึกแย่มากๆ และตัวเล็กที่จะเกิดมา เค้าน่าสงสารตั้งแต่ยังไม่เกิดมา ที่พ่อมาทิ้งเค้าไป แต่เราเชื่อนะ ว่าซักวันหนึ่งชีวิตเราจะดีขึ้น เราจะผ่านจุดนี้ไปได้ แค่ตอนนี้เราแค่หาทางออกยังไม่เจอ บางครั้งเราก็โมโหอยากโทรไปด่า อยากให้ 2 คนนั้นรู้สึกผิดในสิ่งที่เค้ากระทำ รู้จักบาปที่เค้าก่อ ได้รับผลของการกระทำที่เค้า 2 คนนั้นทำ
เราผิดเองที่ เชื่อใจสามีเรามากเกินไป ผิดที่เชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนี้ เราผิดที่เราโง่ สงสาร และเชื่อคนง่ายเกินไป