ปัญหาที่เราไม่ได้ก่อแต่เราต้องรับมือ

คือ แม่เราเขาหนีไปหาผู้ชายคนใหม่ ทั้งๆที่พ่อเรายังไม่ทำไรผิด แม่เราแอบคบผู้ชายลับหลังพ่อ หลายครั้งมากพ่อก็ให้อภัยมาตลอด จนกระทั่งแม่เรามีผู้ชายคนล่าสุดก็หนีไปทั้งๆที่ยังไม่หย่ากับพ่อเรา อยู่ด้วยกันมา20กว่าปี พ่อเราคงทำใจไม่ได้แน่ๆในเร็วๆนี้ เวลามันนานเกินกว่าที่คนคนนึงจะลืมได้ในเวลาแปปเดียว เราเป็นลูกคนโตที่ต้องฟังพ่อบ่น ตัดพ้อชีวิตทุกๆวัน บางทีก้บ่นว่าอยากให้แม่กลับมาทั้งๆที่การตามหาแม่เหมือนงมเข็มในทะเล เราเหนื่อยใจมากที่ต้องฟังแบบนี้ทุกวันแต่เราก้ต้องอดทนเพื่อให้พ่อเราได้ระบายออกมาบ้าง ความจุกอกทั้งหมดจะได้ออกมาจากใจพ่อบ้าง เราควรรับมือกับปัญหานี้ยังไงดี พ่อเราก็อายุมากแล้วพอพ่อเราเครียดทุกอย่างก็แย่ไปหมด เราจนปัญญาแล้วเราหาทางออกไม่เจอแล้ว หมดหนทางจริงๆ ควรรับมือยังไงดีพ่อแม่เลิกกันทั้งที่อยู่ด้วยกันมา20กว่าปี เราเป็นลูกทำไงได้บ้าง

#คือเครียดจริงๆ