ใครเป็นแบบเราบ้างค่ะ เคยอยู่กับแฟนทุกๆวัน แต่ต้องแยกกันเพราะหน้าที่ แล้วต้องไกลกัน กลับห้องมาไม่เจอเขา ทุกวันจะกินข้าวด้วยกันแต่ต้องมากินข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว แทบจะตัวติดกัน ตอนนี้ต้องมาห่างกัน ไกลกัน โครตคิดถึงมากๆๆๆ ไปทางไหนก็คิดถึงทรมานที่สุด ร้องไห้แถบทุกวัน เจอกันอาทิตย์ละ1ครั้ง เวลาเจอกันก็น้อยมากๆค่ะพอเขากลับ ก็คิดถึงมากกว่าเดิมยิ่งเจอยิ่งไม่อยากให้เขาไปไหนเลย อยากให้อยู่ด้วยกันเหมือนเดิม ทุกๆคืนนอนไม่ค่อยหลับเลยค่ะ ร้องไห้ตาบวมทุกเช้า ตื่นกลางดึกทุกวัน ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยทรมารจิตใจมากๆค่ะ เวลาโทรก็ไม่ค่อยมีค่ะ คุยกันก็น้อย เพราะเขาทำงานเช้า กลับดึกตื่นเช้า เขาก็หลับเร็วทุกวัน รู้สึกยังไม่ชินกับการอยู่คนเดียวเลยค่ะ ใครเป็นบ้าง อยากใช้ชีวิตคนเดียวให้ชินเร็วๆจังค่ะ ใครมีเคล็ดลับอะไรให้อยู่โดยแบบผู้หญิงสตอง แบบเข้มแข็งๆเร็วๆบ้างค่ะ รุ้สึกอ่อนแอกับความรู้สึกมากๆค่ะ
ใครที่ไกลกับแฟนบ้าง ความรู้สึกเป็นยังไงบ้างค่ะ ตอนนี้จคกท. จะลงแดงตายแล้วค่ะ😭