แฟนของดิฉันมีทริปท่องเที่ยวญี่ปุ่นเดือนหน้า เราตกลงกันไว้แต่ตอนแรกแล้วว่า เราจะไปด้วยกันพร้อมกับเพื่อนของเขา ที่เป็นผู้ชายกันทั้งคณะ
แต่วันนี้อยู่ดีๆ กลับมาบอกว่า ไม่ให้เราไปด้วยแล้ว
เขาจะไปกับกลุ่มเพื่อนเขาเท่านั้น! และจะไปโดยไม่มีเรา เราไม่ต้องไป
ดิฉันรู้สึกเหมือนกับว่าเขาทิ้งเราเอาไว้ และเขาก็ไม่สัญญาด้วยว่ากลับมาแล้วจะพาเราไปอีกรอบหรือเปล่า
ผู้ชายมันเป็นอะไรไปหมดคะ?
ตอนแรกสัญญาเสียดิบดี แต่สุดท้ายก็สับปรับตระบัดสัตย์เสียอย่างนั้น
หลายครั้งแล้วที่เขามีพฤติกรรมแบบนี้
หนักที่สุดเลยคือการเอารัดเอาเปรียบดิฉัน
ตัวเขาเองมีรถยนต์ แต่ดิฉันไม่มีเพราะที่บ้านไม่ให้ขับขี่ยานพาหนะทุกประเภท แต่เขาก็ชอบบังคับให้ฉันนั่งรถทัวร์ รถตู้ แล้วรถสาธารณะไปหาเขาเพียงฝ่ายเดียวตลอด ทั้งที่เขาก็สามารถเดินทางมาหาดิฉันเองได้โดยสะดวกกว่าหลายเท่าตัว แต่ทว่าเขาไม่เคยดิ้นรนจะมาหาฉันเองเลยแม้แต่ครั้งเดียว พูดเหมือนเห็นแก่ตัวว่าถ้าเรารักเขาเราต้องไปหาเขาได้ จะไกลแค่ไหนเราก็ต้องดิ้นรนไปหาเขาให้ได้ เห็นแก่ตัวแกมบังคับ แต่ก็ไม่เคยคิดจะมาหาเราเองเลยอ้างว่ามาแล้วก็กลัวเราทิ้ง ตรรกะป่วยๆ
ยิ่งมาเจอเรื่องแบบนี้ มันรู้สึกว่าเขานิสัยเลวมาก
ไม่รักษาสัญญา ชอบเอารัดเอาเปรียบเรา
เวลาคุยกับเราบางทีก็ถกกันในเรื่องที่ไม่ควรพูด ชวนทะเลาะกันประจำ บางครั้งเขาก็ทำตัวอวดรู้ ชอบยกเอาเรื่องที่เขาสนใจและมีความรู้ในตัวมาพูดกรอกใส่หูเราโดยที่ไม่ถามเราสักคำว่าเราสนใจเรื่องเดียวกับเขาไหม
เวลาเราอยากจะคุยเป็นการส่วนตัว
เขาก็จะยกเรื่องศาสนามาพูด!
สอนธรรมะเราอย่างกับว่าตัวเขาเองเป็นสมเด็จพระจอมไตรโลกนาถบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าเสียเองอย่างนั้น ทั้งที่เขาเองก็ไม่ใช่อริยะบุคคลที่จะมีสิทธิ์มาสั่งสอนอะไรดิฉัน
บางทีพูดเรื่องศาสนา โดยที่เรามีความคิดไม่ตรงกันก็จะทะเลาะกันไปด้วย
และเขาเป็นคนเริ่มประเด็นเรื่องศาสนา ทำตัวอวดรู้ สั่งสอนธรรมะเรา ก่อนทุกๆ ครั้ง
บางทีเขาไล่ให้ดิฉันไปอ่านพระไตรปิฎกเลยค่ะ
มันจำเป็นด้วยหรอคะที่จะต้องไปอ่านแล้วมาเถียงกับเขา?
เรื่องศาสนามันใช่เรื่องที่จะพูดกันหรอ?
พอฉันท้วงว่าไม่อยากจะพูดเรื่องศาสนาหรือความคิดเห็นใดๆ ที่ไม่ตรงกัน
เขาก็ตอบกลับมาประมาณว่า ถ้าพูดกันด้วยเหตุผลก็ไม่มีอะไรเสียหาย แต่ที่ดิฉันไม่อยากพูดกับเขาเรื่องศาสนา นั่นก็เพราะดิฉันเถียงเขาไม่ออกเองต่างหาก
นิสัยพื้นฐานของเขาเลยคือทำตัวอวดรู้ อวดสรรพคุณความรู้ของตัวเอง ทำเหมือนฉันเป็นควาย
ฉันควรทำอย่างไรกับคนประเภทนี้ดีคะ?
ตัดมันออกไปจากชีวิตเหมือนเนื้อร้ายก้อนนึงเลยดีไหมคะ?
ทุกคนมีความคิดเห็นยังไง กับนิสัยของแฟนดิฉันคะ ดังที่กล่าวมาข้างต้น ดิฉันเป็นคนที่มีเหตุผลมากในเรื่องอื่นๆ แต่พอมาเจออะไรแบบนี้เหตุผลก็ใช้ในเรื่องนี้ไม่ได้ ดิฉันจึงต้องใส่อารมณ์ในกระทู้นี้ลงไปอย่างแรง เพื่อเป็นการระบายค่ะ ไม่มีใครให้ปรึกษาที่ไหนดังนั้นเนื้อหากระทู้มันเลยแรงนะคะ ใครรับไม่ได้ขออโหสิกรรมค่ะ
ควรจะทำอย่างไรกับพฤติกรรมของเขา?
แล้วคุณจะแก้เผ็ดเขายังไงกับการที่เขามาทำกับดิฉันแบบนี้?
การที่แฟนของเราไปต่างประเทศที่ญี่ปุ่นกับเพื่อนเขา แต่ทิ้งเราไว้ที่ไทยไม่ให้เราไปด้วยควรเลิกดีไหมคะ
แต่วันนี้อยู่ดีๆ กลับมาบอกว่า ไม่ให้เราไปด้วยแล้ว
เขาจะไปกับกลุ่มเพื่อนเขาเท่านั้น! และจะไปโดยไม่มีเรา เราไม่ต้องไป
ดิฉันรู้สึกเหมือนกับว่าเขาทิ้งเราเอาไว้ และเขาก็ไม่สัญญาด้วยว่ากลับมาแล้วจะพาเราไปอีกรอบหรือเปล่า
ผู้ชายมันเป็นอะไรไปหมดคะ?
ตอนแรกสัญญาเสียดิบดี แต่สุดท้ายก็สับปรับตระบัดสัตย์เสียอย่างนั้น
หลายครั้งแล้วที่เขามีพฤติกรรมแบบนี้
หนักที่สุดเลยคือการเอารัดเอาเปรียบดิฉัน
ตัวเขาเองมีรถยนต์ แต่ดิฉันไม่มีเพราะที่บ้านไม่ให้ขับขี่ยานพาหนะทุกประเภท แต่เขาก็ชอบบังคับให้ฉันนั่งรถทัวร์ รถตู้ แล้วรถสาธารณะไปหาเขาเพียงฝ่ายเดียวตลอด ทั้งที่เขาก็สามารถเดินทางมาหาดิฉันเองได้โดยสะดวกกว่าหลายเท่าตัว แต่ทว่าเขาไม่เคยดิ้นรนจะมาหาฉันเองเลยแม้แต่ครั้งเดียว พูดเหมือนเห็นแก่ตัวว่าถ้าเรารักเขาเราต้องไปหาเขาได้ จะไกลแค่ไหนเราก็ต้องดิ้นรนไปหาเขาให้ได้ เห็นแก่ตัวแกมบังคับ แต่ก็ไม่เคยคิดจะมาหาเราเองเลยอ้างว่ามาแล้วก็กลัวเราทิ้ง ตรรกะป่วยๆ
ยิ่งมาเจอเรื่องแบบนี้ มันรู้สึกว่าเขานิสัยเลวมาก
ไม่รักษาสัญญา ชอบเอารัดเอาเปรียบเรา
เวลาคุยกับเราบางทีก็ถกกันในเรื่องที่ไม่ควรพูด ชวนทะเลาะกันประจำ บางครั้งเขาก็ทำตัวอวดรู้ ชอบยกเอาเรื่องที่เขาสนใจและมีความรู้ในตัวมาพูดกรอกใส่หูเราโดยที่ไม่ถามเราสักคำว่าเราสนใจเรื่องเดียวกับเขาไหม
เวลาเราอยากจะคุยเป็นการส่วนตัว
เขาก็จะยกเรื่องศาสนามาพูด!
สอนธรรมะเราอย่างกับว่าตัวเขาเองเป็นสมเด็จพระจอมไตรโลกนาถบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าเสียเองอย่างนั้น ทั้งที่เขาเองก็ไม่ใช่อริยะบุคคลที่จะมีสิทธิ์มาสั่งสอนอะไรดิฉัน
บางทีพูดเรื่องศาสนา โดยที่เรามีความคิดไม่ตรงกันก็จะทะเลาะกันไปด้วย
และเขาเป็นคนเริ่มประเด็นเรื่องศาสนา ทำตัวอวดรู้ สั่งสอนธรรมะเรา ก่อนทุกๆ ครั้ง
บางทีเขาไล่ให้ดิฉันไปอ่านพระไตรปิฎกเลยค่ะ
มันจำเป็นด้วยหรอคะที่จะต้องไปอ่านแล้วมาเถียงกับเขา?
เรื่องศาสนามันใช่เรื่องที่จะพูดกันหรอ?
พอฉันท้วงว่าไม่อยากจะพูดเรื่องศาสนาหรือความคิดเห็นใดๆ ที่ไม่ตรงกัน
เขาก็ตอบกลับมาประมาณว่า ถ้าพูดกันด้วยเหตุผลก็ไม่มีอะไรเสียหาย แต่ที่ดิฉันไม่อยากพูดกับเขาเรื่องศาสนา นั่นก็เพราะดิฉันเถียงเขาไม่ออกเองต่างหาก
นิสัยพื้นฐานของเขาเลยคือทำตัวอวดรู้ อวดสรรพคุณความรู้ของตัวเอง ทำเหมือนฉันเป็นควาย
ฉันควรทำอย่างไรกับคนประเภทนี้ดีคะ?
ตัดมันออกไปจากชีวิตเหมือนเนื้อร้ายก้อนนึงเลยดีไหมคะ?
ทุกคนมีความคิดเห็นยังไง กับนิสัยของแฟนดิฉันคะ ดังที่กล่าวมาข้างต้น ดิฉันเป็นคนที่มีเหตุผลมากในเรื่องอื่นๆ แต่พอมาเจออะไรแบบนี้เหตุผลก็ใช้ในเรื่องนี้ไม่ได้ ดิฉันจึงต้องใส่อารมณ์ในกระทู้นี้ลงไปอย่างแรง เพื่อเป็นการระบายค่ะ ไม่มีใครให้ปรึกษาที่ไหนดังนั้นเนื้อหากระทู้มันเลยแรงนะคะ ใครรับไม่ได้ขออโหสิกรรมค่ะ
ควรจะทำอย่างไรกับพฤติกรรมของเขา?
แล้วคุณจะแก้เผ็ดเขายังไงกับการที่เขามาทำกับดิฉันแบบนี้?