ฉันเป็นผู้ชายที่แอบรักเพื่อนผู้ชาย
จุดเริ่มต้นของเราสองคนเกิดขึ้นเมื่อตอนฉันสอบติด
โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัด พังงา ฉันสอบติดห้องเดียวกัน ตอนแรกฉันก็ไม่คิดอะไรมากมายหรอก
จนเมื่อถึงเวลาเปิดเรียนปกติ ฉันก็ไปเรียนปกติของฉัน
ด้วยความดีฉันเป็นเด็กนักเรียนใหม่ เขาเป็นเด็กนักเรียนเก่า
ฉันจึงเขาไปทักทายด้วยความเป็นเพื่อน ตามมารยาทปกติ
ตอนที่ฉันเขาไปทักทายเขาพูดกับฉันด้วยทำนอง ความไพเราะ
ฉันก็ไม่รู้สึกคิดอะไรไปมากกว่านี้หรอก
จนวันเวลามันผ่านมา 1 เดือน 2 เดือน ฉันเริ่มสนิทกับเพื่อนคนนี้มากขึ้นทุกวัน ทุกวัน จนฉันเริ่มรู้สึกกับตัวเองแล้วว่า ว่าตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกรักเพื่อนสนิทคนนี้ไปแล้ว หลังจากที่ฉันได้รู้สึกและรับรู้ความรู้สึกของตัวเอง ฉันก็ทำตัวปกติแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนวันเวลามันเริ่มผ่านไปๆ เขาเริ่มเข้าหาฉันมากขึ้น เขาเริ่มมานอนบนตักฉัน เขาเริ่มมาจับหัวลูบหัวของฉัน เขาเริ่มมาขอถ่าย ติ๊กตอก กับฉัน เขาเริ่มอยากลงสตอรี่ของฉัน
ฉันกับเขาทำแบบนี้เดิมๆซ้ำๆ จนเป็นชีวิตประจำวัน ในสิ่งที่เขาทำกับฉันแบบนั้น เขาคงไม่รู้สึกอะไรมากมายหรอก แต่คนที่รู้สึกกับเป็นฉันมากกว่า ฉันรู้สึกว่าการที่เขาทำแบบนี้กับฉัน ฉันโครตมีความสุข ฉันดีใจทุกครั้งที่เขาทำแบบนี้กับฉัน
จนมาถึงวันหนึ่ง เป็นวันที่แย่ที่สุดสำหรับฉัน ฉันไม่ควรทำสิ่งนี้ลงไปเลย หากย้อนเวลากลับไปฉันไม่อยากทำแบบนั้นเลย
.......วันนั้นเราคุยกับเขาในแชทปกติคุยกันไปคุยกันมา จนมาถึงเรื่องความรักของฉัน และ ของเขา คุยกันมาสักพักฉันเลยตัดสินใจบอกความรู้สึกตั้งแต่วันนั้นที่เขาทำให้ฉันมีความสุขและจนมาถึงวันนี้ ฉันบอกเขาไปหมด ความรู้สึกดีที่มีต่อเขา ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องฉันกับเขา #สิ่งที่ฉันได้กลับมา#!!!!???
.......เราว่าเราเป็นเพื่อนกันแบบเดิมมันก็ดีอยู่แล้วน่ะ....
ตอนนั้นฉันจุกพูดอะไรไม่ได้ กินไม่ได้นอนไม่หลับ จนมาถึงวันเปิดเรียนปกติ จากที่เราสนิทกันเหมือนเมื่อก่อน ถ่ายติ๊กตอก นอนบนตัก อะไรหลายๆอย่างที่ทำรวมกัน มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก เขาเริ่มห่างเหินกับฉัน เราสองคนพูดกันน้อยลง มองตากันน้อยลง จนมาถึงทุกวันนี้......
คำถามของฉัน
ฉันควรทำตัวอย่างไปต่อไป เราต้องอยู่กับเขาอีก3ปี
ฉันควรตัดใจจากเขายังใง
ฉันอยากคุยกับเขาแบบเพื่อนมากๆขึ้น
รักเพื่อนสนิทห้องเดียวกัน
จุดเริ่มต้นของเราสองคนเกิดขึ้นเมื่อตอนฉันสอบติด
โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัด พังงา ฉันสอบติดห้องเดียวกัน ตอนแรกฉันก็ไม่คิดอะไรมากมายหรอก
จนเมื่อถึงเวลาเปิดเรียนปกติ ฉันก็ไปเรียนปกติของฉัน
ด้วยความดีฉันเป็นเด็กนักเรียนใหม่ เขาเป็นเด็กนักเรียนเก่า
ฉันจึงเขาไปทักทายด้วยความเป็นเพื่อน ตามมารยาทปกติ
ตอนที่ฉันเขาไปทักทายเขาพูดกับฉันด้วยทำนอง ความไพเราะ
ฉันก็ไม่รู้สึกคิดอะไรไปมากกว่านี้หรอก
จนวันเวลามันผ่านมา 1 เดือน 2 เดือน ฉันเริ่มสนิทกับเพื่อนคนนี้มากขึ้นทุกวัน ทุกวัน จนฉันเริ่มรู้สึกกับตัวเองแล้วว่า ว่าตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกรักเพื่อนสนิทคนนี้ไปแล้ว หลังจากที่ฉันได้รู้สึกและรับรู้ความรู้สึกของตัวเอง ฉันก็ทำตัวปกติแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนวันเวลามันเริ่มผ่านไปๆ เขาเริ่มเข้าหาฉันมากขึ้น เขาเริ่มมานอนบนตักฉัน เขาเริ่มมาจับหัวลูบหัวของฉัน เขาเริ่มมาขอถ่าย ติ๊กตอก กับฉัน เขาเริ่มอยากลงสตอรี่ของฉัน
ฉันกับเขาทำแบบนี้เดิมๆซ้ำๆ จนเป็นชีวิตประจำวัน ในสิ่งที่เขาทำกับฉันแบบนั้น เขาคงไม่รู้สึกอะไรมากมายหรอก แต่คนที่รู้สึกกับเป็นฉันมากกว่า ฉันรู้สึกว่าการที่เขาทำแบบนี้กับฉัน ฉันโครตมีความสุข ฉันดีใจทุกครั้งที่เขาทำแบบนี้กับฉัน
จนมาถึงวันหนึ่ง เป็นวันที่แย่ที่สุดสำหรับฉัน ฉันไม่ควรทำสิ่งนี้ลงไปเลย หากย้อนเวลากลับไปฉันไม่อยากทำแบบนั้นเลย
.......วันนั้นเราคุยกับเขาในแชทปกติคุยกันไปคุยกันมา จนมาถึงเรื่องความรักของฉัน และ ของเขา คุยกันมาสักพักฉันเลยตัดสินใจบอกความรู้สึกตั้งแต่วันนั้นที่เขาทำให้ฉันมีความสุขและจนมาถึงวันนี้ ฉันบอกเขาไปหมด ความรู้สึกดีที่มีต่อเขา ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องฉันกับเขา #สิ่งที่ฉันได้กลับมา#!!!!???
.......เราว่าเราเป็นเพื่อนกันแบบเดิมมันก็ดีอยู่แล้วน่ะ....
ตอนนั้นฉันจุกพูดอะไรไม่ได้ กินไม่ได้นอนไม่หลับ จนมาถึงวันเปิดเรียนปกติ จากที่เราสนิทกันเหมือนเมื่อก่อน ถ่ายติ๊กตอก นอนบนตัก อะไรหลายๆอย่างที่ทำรวมกัน มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก เขาเริ่มห่างเหินกับฉัน เราสองคนพูดกันน้อยลง มองตากันน้อยลง จนมาถึงทุกวันนี้......
คำถามของฉัน
ฉันควรทำตัวอย่างไปต่อไป เราต้องอยู่กับเขาอีก3ปี
ฉันควรตัดใจจากเขายังใง
ฉันอยากคุยกับเขาแบบเพื่อนมากๆขึ้น